#แมลงปอล่อซื้อ | ตอนที่ 17

“เล่นกับมันหน่อย” เด็กหญิงน้องป๋อถลกกระโปรงเดรสขึ้นแล้วควักส่วนแข็งขืนออกมาจากกางเกงใน หัวใจเต้นแรง และจ้านก็ทำตามอย่างว่าง่าย เขากำแท่งร้อนที่ขยายใหญ่จนเต็มมือก่อนจะเริ่มรูดช้า ๆ

“...”

ลมหายใจร้อนผ่อนออกมาไม่ขาดจังหวะเมื่อตอนนี้มือป๋อก็รูดความเป็นชายของเขาจนขับน้ำหล่อลื่นออกมา มันถูกอมโดยแฟนเด็กช่างเอาใจที่เคยเล่นเอาเกือบตายเพราะโพรงปากร้อนที่รู้ดีว่าจะต้องจัดการเขาอย่างไรเมื่อเป็นเรื่องแบบนี้

“อา...!!!”

ชายหนุ่มงอตัวครางเสียงหลงเมื่อส่วนนั้นถูกอมจนมิดด้ามอีกทั้งยังดูดเน้นตรงส่วนปลาย แฟนสาวตัวปลอมบีบเค้นสะโพกผ่านกางเกงเนื้อดีอย่างมันมือ ส่วนเขาทำได้แค่กัดฟันแน่นพลางกดศีรษะอีกฝ่ายเข้าหาความแข็งขืนที่มันหลงรักปากเด็กคนนี้เหลือเกิน

ป๋อช่างเอาอกเอาใจ เขาเหมือนจะเป็นบ้าตายทุกครั้งที่เกิดเรื่องแบบนี้ จ้านดันไหล่อีกฝ่ายออกเพราะอยากจัดท่าทางที่ทั้งคู่จะใช้ปากให้กันและกันได้ง่ายขึ้น ซึ่งกว่าน้องจะยอมคายส่วนนั้นออกก็เล่นเอาเขาแทบยืนเข่าต่อไปไม่ไหว

กางเกงถูกถอดออกก่อนลงไปนอนราบด้วยความเคยชิน ป๋อไม่ได้มีท่าทีชะงักซึ่งถ้าน้องขออยู่ข้างล่างเขาก็พร้อมขยับให้โดยไม่อิดออด แต่ไม่ใช่อย่างที่คิด เพราะอีกฝ่ายกำลังขึ้นคร่อมเขาแล้วคุกเข่า ก่อนจะก้มลงไปใช้ปากกับความเป็นชายราวกับไม่อยากเสียเวลานานไปกว่านี้ 

จ้านถลกกระโปรงเดรสไปเกยไว้ตรงสะโพก พอจะยกศีรษะขึ้น ป๋อก็จับแท่งร้อนที่โค้งงอมาจ่อที่ปากเหมือนรู้ว่าถ้าหากเขาต้องเกร็งอยู่ท่านั้นนาน ๆ คงปวดคอไม่น้อย

ท่าทางที่เป็นอยู่ชวนให้ใจเต้นตึกตัก จ้านเสียวทั้งส่วนล่างและตื่นเต้นกับช่วงบน เขาอมเข้าไปแค่ส่วนหัวแล้วค่อย ๆ เอาเข้ามาทีละนิด จ้านอยากค่อยเป็นค่อยไป อยากเอาใจแฟนเด็กในลุคเด็กสาวแล้วค่อย ๆ ไต่อารมณ์ไปทีละนิด แต่ป๋อก็เร้าเสียจนเขาต้องคายแท่งร้อนออกมาครางเสียงหลง  

“ป...​ ป๋อ… เร็วไป… ช้าลงหน่อย” 

เด็กหญิงน้องป๋ออาจจะฟังเสียงติดขัดไม่รู้เรื่อง หรือไม่ก็จงใจทำหูทวนลม ศีรษะที่สวมวิกถึงได้ผงกเร็วขึ้น จนร่างกายเขามันเกร็งจนยกสะโพกเข้าหา

ใกล้เสร็จแล้ว และจ้านไม่อยากให้เป็นแบบนั้น ถ้าทั้งคู่จะเริ่มพัฒนาความสัมพันธ์ด้านเรื่องอย่างว่ากัน จ้านก็อยากอยู่ให้นานกว่านี้อีกหน่อย

แต่หลายวันที่ผ่านมาเขาก็อดทนไว้มากเหลือเกิน ไม่ว่าจะเป็นแชตลามกที่ทำให้เขินตลอดเพราะเผลอจินตนาการตาม รวมถึงตอนเปิดกล้องคุยกันจนได้เห็นสีหน้าท่าทางของอีกฝ่าย 

จ้านถูกแฟนเด็กแกล้งปั่นให้มีอารมณ์นับครั้งไม่ถ้วน และเขาก็เขินเกินกว่าจะช่วยตัวเอง ทุกอย่างจึงออกมาเป็นแบบนี้

“ป๋อ... พอก่อน... พี่จะเสร็จแล้ว”

“แตกใส่ปากหนูเลย”

“ไม่ – ป๋อ”

นอกจากจะไม่ฟังที่ห้ามเด็กหญิงน้องป๋อยังทำตรงข้ามที่ขอ จ้านฝืนช่วยน้องไม่ไหวแล้ว เขาทำได้แค่ครางแล้วปล่อยให้แท่งเนื้ออีกฝ่ายถูไถแก้มและริมฝีปากตัวเอง

“...!!”

ครั้งแรกในรอบหลายวันถูกปล่อยเข้าปากแฟนเด็ก จ้านอยากลุกขึ้นห้ามแต่ส่วนหนึ่งก็รู้ว่าป๋อคงไม่ยอมคายทิ้ง เด็กคนนี้ซนแค่ไหนเขานั้นรู้ดี  ชายหนุ่มนอนหลับตาหอบหายใจแผ่ว ผ่านไปครู่หนึ่งถึงนึกได้ว่ากำลังเห็นแก่ตัวเพราะปล่อยน้องทิ้งไว้แทนที่จะช่วยต่อให้เสร็จไปด้วยกัน

จ้านลุกขึ้นนั่ง เขาเห็นว่าเด็กสาวตัวปลอมกำลังเลียนิ้วตัวเองที่เลอะคราบน้ำขาวขุ่นราวกับเสียดายถ้าหากจะเช็ดทิ้ง จ้านรู้สึกร้อนไปทั้งหน้า ไม่รู้ว่าเป็นเพราะอีกฝ่ายแต่งตัวแบบนี้หรือเปล่าถึงรู้สึกแปลกไปกว่าทุกที

“เหนื่อยยัง?”

“ทำไมถามอย่างนั้น?” จ้านแค่อยากรู้ว่าน้องกำลังคิดอะไร ขณะที่จ้องหน้าเขาและกวาดลิ้นเลียขอบปากเก็บทุกหยาดหยด “จะหยุด หรือว่าจะให้พี่ช่วยเอาออกตอนอาบน้ำ?”

“พี่จ้านอยากช่วยหนูตรงไหน?” เจ้าตัวถามเสียงใส ทีเล่นทีจริงเหมือนทุกครั้งซึ่งจ้านคิดว่าร่างกายเด็กคนนี้คงคิดสวนทาง โดยเฉพาะส่วนกลางลำตัวที่มันยังแข็งจนกระโปรงเดรสนูนเป็นรูปทรง

จ้านไม่ได้ตอบทันที แต่ก็ไม่อยากให้ป๋อใจเสียตอนที่เขาเงียบระหว่างเตรียมใจ มันไม่ใช่เรื่องง่ายสำหรับคนที่เป็นฝ่ายทำมาตลอด เขารู้ว่ามันต้องเจ็บมาก นั่นคือประเด็นหลัก ไม่ใช่ว่ายอมให้ใครหักธงไม่ได้

“ตรงนี้”

“...”

ป๋อคงตกใจ ซึ่งเขาเองก็เช่นกัน ตั้งแต่เกิดมาจ้านไม่เคยคิดว่าจะต้องยันขาขึ้นและค่อย ๆ อ้าออกเล็กน้อยจนมันแทบจะเป็นตัวเอ็ม ไม่เคยเลยสักครั้งที่จะทำ พอถึงตอนนี้ก็ได้แต่คิดว่าตัวเองไปเอาความกล้ามาจากไหน 

“พี่ไม่ต้องทำถึงขนาดนี้ก็ได้ พี่แค่ช่วยใช้มือ --”

“ทำกันเถอะ”

“...”

บ้านพักหลังอื่นจะได้ยินเสียงหัวใจเขาไหม มันคงเต้นแรงจนดังแข่งกับเสียงคลื่นทะเลที่ซัดเข้าฝั่งอยู่ทุกขณะแน่ ๆ

“พี่จ้าน” แววตาของป๋อจริงจังอีกแล้ว บางครั้งเขาก็หลงรักน้องในแบบนี้ แต่บางครั้งก็กลัวอย่างบอกไม่ถูก อาจเป็นเพราะเขาไม่รู้ว่าป๋อกำลังคิดอะไรอยู่ อะไรเล่น อะไรจริงจัง “หนูอยากทำแบบนี้กับพี่มาตลอด อยากมาก ๆ หนูเคยตั้งใจว่าสักวันนึงต้องเอาพี่ให้ได้เพราะพี่น่าเอาฉิบหาย”

“อ่า… อืม” คนฟังกลืนน้ำลายอย่างฝืดคอ จ้านเฉย ๆ เวลาป๋อพูดคำหยาบ แต่พอเป็นคำพูดในเชิงนั้นเขาก็เหมือนจะใจเต้นอย่างน่าประหลาดทุกครั้ง

“แต่ตอนนี้หนูไม่ได้คิดแบบนั้น หนูคิดแค่ว่าจะทำยังไงถึงจะได้กอดได้จูบพี่ทุกวัน แล้วการใช้มือช่วยกันมันก็ไม่ได้แย่”

“แต่เราทำแบบนั้นตลอดไปไม่ได้หรอก สักวันหนึ่งไม่พี่ก็เราต้องหมดความอดทน”

“แล้วพี่หมดหรือยัง?” ป๋อสวนกลับมาโดยไม่เสียเวลาคิด ต่างจากเขาที่เงียบไปเพราะไม่รู้จะตอบอย่างไร

“อืม”

“งั้นก็ทำหนูเลยดิ รอไร”

“พี่ไม่อยากทำ”

“เพราะอะไร กลัวหนูเจ็บเหรอ?”

“อืม”

“แต่พี่เจ็บได้?” 

จากที่เคยมองอีกฝ่ายเป็นเด็กมาตลอด อยู่ ๆ จ้านก็รู้สึกเหมือนตัวเองต่างหากที่เป็นเด็ก เพียงเพราะกำลังถูกไล่ต้อน

“อย่าเสียสละเพื่อหนูขนาดนั้นเลย หนูไม่อยากให้พี่เจ็บเหมือนกัน”

ถ้าเป็นคนอื่นจ้านจะทำยังไง จะยอมเชื่อฟังไหม หรือยิ่งชัดเจนว่าอยากให้กว่าเดิมหลังจากได้ยินประโยคนี้?

ตอนแรกคิดแค่ว่ากลัวป๋อเจ็บจึงอยากเป็นฝ่ายยอม แต่น้องก็คงคิดมากและเป็นกังวลเหมือนกันใช่ไหม? 

ทั้งที่มันก็เป็นรสนิยมเรื่องบนเตียงอีกแบบที่ไม่เคยลิ้มลองว่าเป็นอย่างไร เพราะมองในความเป็นจริงก็ไม่มีทางไหนเลยที่จ้านกับน้องจะใช้มือและปากช่วยกันไปเรื่อย ๆ มันต้องมีสักวันที่ใครคนหนึ่งหมดความอดทน ซึ่งการลองเปลี่ยนเป็นฝ่ายรับสักครั้งมันอาจจะไม่น่ากลัวอย่างที่คิดก็ได้

เจ็บแต่ก็ใช่ว่าจะไม่รู้สึกดี ไม่อย่างนั้นแฟนเก่าเขาหรือคนอื่น ๆ จะทนไหวได้หรือ?

...พอคิดอย่างนี้ความกล้าก็เพิ่มขึ้นมากกว่าเดิม

“ป๋อ”

“ครับ” 

“พี่ไม่เคยคิดอยากเป็นของใคร เราคือคนแรกนะ”

“...”

“มันต้องเจ็บมาก พี่รู้ แต่ป๋อคงไม่ปล่อยให้พี่รู้สึกแย่นาน ๆ หรอกใช่ไหม?”

บอกตามตรงว่าตอนแรกน็อตเกือบหลุดตั้งแต่เห็นทำท่าจะอ้าขาเป็นรูปตัวเอ็มแล้ว ป๋อพยายามสู้กับความคิดด้านมืดอย่างสุดความสามารถ แต่สุดท้ายพี่จ้านก็เป็นคนพังกำแพงนั้นด้วยมือตัวเอง

มันเป็นยังไงเหรออาการ ทำไมต้องแคร์ ต้องใจดีเก่งขนาดนี้ด้วยไอ้ป๋อไม่เข้าใจ เมื่อกี้สาบานเลยว่าเขาเตรียมใจไว้แล้วว่าถ้าพี่จ้านจะทำก็พร้อมให้ แม้ว่าใจมันอยากทำแทบตาย และไขว้เขวเหลือเกินตอนที่อีกฝ่ายบอกว่าจะยอม

เขารักพี่จ้านมาก แต่ดูสิ นอกจากจะไม่ไหลตามแล้วยังอ้อนกันด้วยคำพูดแบบนั้นอีก 

ใครจะไปทำพี่เจ็บนาน ๆ มากสุดก็แค่ห้านาทีเท่านั้นแหละ พอผ่านความยากด่านแรกไปเดี๋ยวพี่จ้านก็จะรู้ว่าสวรรค์มีหน้าตาแบบไหน ซึ่งก็หน้าตาหล่อบัดซบแบบไอ้ป๋อนี่ไง เวรเอ๊ย อยากพูด แต่ต้องนิ่งไว้เพราะเดี๋ยวเสียมูด 

“หนูให้เวลาพี่จ้านคิดใหม่อีกที”

“พี่คิดมาดีแล้ว”

“เออน่า คิดอีก เดี๋ยวเสียใจทีหลัง เพราะมันจะเจ็บมาก ถึงน้องหนูจะเล็กนิดเดียว”

“...” ทั้งคู่ก้มลงมอง ‘น้อง’ ที่นูนขึ้นมาจากกระโปรงเดรส จ้านต้องย้ำอีกทีไหมว่านั่นไม่ได้เล็กเลยสักนิด

“ทำหน้าแบบนั้น หนูเซ็งพี่แล้วหรือเปล่า?” บอกตามตรงว่ากังวล พอถึงตอนนี้คำพูดเนี่ยเริ่มมีผลขึ้นมาหน่อยแล้ว

ป๋อเป็นฝ่ายรุกมาตลอด และน้องก็ดูชอบเรื่องสนุกมากกว่าการนั่งถกเรื่องที่ตกลงกันไม่ได้ และแฟนเก่าแต่ละคนของน้องคงพร้อมให้ขอแค่ป๋อดันลงนอนกับเตียง

แล้วดูเขาสิ ประสบการณ์ฝั่งรับก็ยังไม่มี ลีลาท่าทางมัดใจคงไม่ต้องพูดถึง

“ใครจะไปเซ็งพี่ลงเหรอถามหน่อย” ป๋อถอนหายใจอย่างเหนื่อยอ่อน พี่จ้านเคยรู้บ้างไหมว่าตัวเองทำเด็กคนนี้เป็นบ้าได้มากแค่ไหน ทั้งรักทั้งหลง ไม่รู้จะอธิบายด้วยคำพูดยังไงแล้ว

“แต่ถ้าหนูหมดอารมณ์แล้ว --”

“พี่จ้าน”

“ครับ?”

“ออกไปซื้อเบียร์กับถุงยางกัน คืนนี้หนูจะเอาพี่”

 *

ไม่มีใครสนใจนาฬิกาว่ากี่โมงแล้ว ทั้งคู่เอาแต่คุยเรื่องไร้สาระขณะดื่มเบียร์ด้วยกันจนบนพื้นเต็มไปด้วยซากกระป๋อง อารมณ์ช่วงแรกขาดตอนไปเพราะตัดสินใจไม่ได้ว่าใครจะเป็นเมีย คนหนึ่งยอม แต่อีกคนไม่เห็นด้วย

“พี่จ้านเคยคิดไหมว่าพี่ฐาแม่งโคตรหล่อ”

“เคย”

“หวั่นไหวปะ?”

ป๋อหันไปมองคนข้าง ๆ ที่ยกเบียร์ขึ้นดื่มแล้วส่ายศีรษะปฏิเสธ 

“ทำไม?”

“พี่ไม่ได้ชอบแบบฐา”

“แล้วชอบแบบไหน?”

“แบบที่อยู่ด้วยแล้วรู้สึกว่าไม่อยากไปหาใครอีก” จ้านหันไปสบตากับแฟนเด็กที่ตั้งใจฟัง และพอได้คำตอบถูกใจ เจ้าตัวจึงเปิดเบียร์กระป๋องใหม่แล้วกระดกรวดเดียวจนหมด

“ตอบได้ดี”

“แล้วหนูล่ะชอบคนแบบไหน?”

“ถ้าตอบว่าแบบพี่คงดูเอาใจเกินไป แต่ก็นั่นแหละ ความจริงที่สุดจากปากหนู”

“ชอบที่พี่ใจดีใช่ไหม?” จ้านอมยิ้มพลางเกลี่ยวิกออกจากไหล่คนข้างตัว

“ทุกตรง แค่พี่หันมามองหน้าหนูยังชอบเลย ตาก็สวย จมูกน่างับ ปากก็น่าจูบ ไฝตรงปากพี่หนูก็ชอบ ภายนอกยังขนาดนี้ ภายในต้องใช้เวลาสาธยายประมาณสิบวัน” คนถูกอวยหลุดขำอย่างห้ามไม่ได้ ให้ตาย... ตอนนี้ป๋อหน้าแดงแล้ว ผิดกับเขาที่ยังมีสติครบแม้ว่าจะดื่มไปเยอะพอกัน ควรขอบคุณความขี้เหล้าตั้งแต่สมัยเรียนดีไหม

“พี่รู้ว่าตัวเองมีดีตรงไหนบ้าง และพี่ก็รู้ว่าพี่มีข้อเสียตรงไหน อย่างเช่นเรื่องบนเตียง”

“ยังไง?”

“พี่อาจจะพังก็ได้ หลายคู่จบเห่เพราะเรื่องแบบนั้นนะ”

“อะไรทำให้คิดอย่างนั้น?” ป๋อหันเข้าหาและตั้งใจรอฟังคำตอบจากปากเขา “ทำไมถึงคิดว่าตัวเองต้องไม่ดีพอสำหรับหนู ทำไมต้องหาข้อเสียทั้งที่พี่มีข้อดีเยอะแยะเต็มไปหมด”

“ไม่รู้สิ พอชอบมาก ๆ แล้วก็รู้สึกกังวลไปเรื่อย เราไม่เคยเป็นเหรอ?”

“เป็น บอกตามตรงว่าหนูก็ย้อนแย้งเพราะคิดเหมือนพี่อยู่ทุกวันทั้งที่ก่อนหน้าจะมาชอบพี่หนูไม่เคยเป็นอย่างนั้น แต่หนูก็ไม่อยากให้พี่จ้านพยายามหาข้อไม่ดีมาบอกให้หนูรู้”

“มันอาจจะดูงี่เง่าหรือไร้สาระไปหน่อย แต่บอกตามตรงนะป๋อ พี่กลัวเรารับไม่ได้แล้วเปลี่ยนไป”

พอมีความรักแล้วความกลัวก็เป็นใหญ่ แรกเริ่มเดิมทีมีแต่การทำคะแนนให้อีกฝ่ายรัก และพอผลลัพธ์ออกมาตรงตามที่ต้องการ ก็ต้องมาคิดมากอีกว่าต้องทำอย่างไรความรักถึงจะยืดยาวโดยที่อีกฝ่ายไม่เบื่อผู้ชายอย่างเขาไปเสียก่อน

“อย่ากลัวกับสิ่งที่หนูมั่นใจได้ไหม ขอแค่นี้” จ้านมองมือตัวเองที่ถูกน้องกุมเอาไว้ “หนูคงสัญญาไม่ได้ว่าทุกอย่างจะเหมือนเดิมตลอดไปเพราะมันต้องมีวันที่พี่หมดความอดทนกับบางอย่างในตัวหนู และบางทีหนูอาจจะโมโหพี่ซึ่งไม่รู้เหมือนกันว่ามาจากเรื่องอะไร แต่ระหว่างนี้มันยังไม่มี เราควรทำความเข้าใจกันไว้เพื่อให้รักกันจนไม่อยากปล่อยมือใครถ้าเรื่องแบบนั้นมันเกิดขึ้นในอนาคต”

“ว้าว”

“อย่าเพิ่งแซว ตอนนี้หนูจริงจังโคตร ๆ เลย”

“รู้ แล้วพี่ก็ใจเต้นแรงเอามาก ๆ”

“หนูอาจจะก๊องแก๊งดูไม่มั่นคง แต่พี่ต้องให้เวลาหนูพิสูจน์ตัวเองนะ”

“ครับ พี่ขอโทษที่คิดมากเกินไป แต่ทั้งหมดก็เพราะว่าพี่ชอบป๋อมากจริง ๆ นะ”

“หนูเข้าใจแล้ว และหนูก็ไม่โกรธด้วย หนูดีใจที่พี่เล่าให้ฟัง”

ทั้งคู่สบตากันแล้วยิ้มกับความกลัวในใจที่ซ่อนเอาไว้มาตลอด จ้านรู้สึกเหมือนยกภูเขาออกจากอกหลังจากได้เห็นรอยยิ้มน้องที่รู้ว่าไม่ได้ฝืน

ไม่มีใครอยากเป็นผู้ใหญ่ที่จัดการปัญหาไม่ได้ แต่ขณะเดียวกันจ้านก็เข้าใจว่ามันยากเหลือเกินที่จะทำอย่างนั้น ทุกคนมีปัญหาที่คิดไม่ตก และการกลัวความสัมพันธ์ไม่มั่นคงก็เป็นเรื่องหนึ่งที่จ้านกลัว

ความผิดหวังจากความรักครั้งเก่าคือบาดแผลใหญ่ แม้ว่าจะเก็บเรื่องเหล่านี้ไว้ในใจ แต่สุดท้ายการกลัวถูกเบื่อก็ยังเป็นปมลึกที่สลัดทิ้งไปได้ยาก

แต่ในเมื่อป๋อพูดอย่างนั้น เขาก็อยากจะเชื่อน้องอย่างสุดหัวใจสักครั้ง

“มันเจ็บนะ พี่จะทนไหวใช่ไหม?”

“ไหวสิ พี่โตแล้ว อดทนได้”

“ใครมันอยากให้พี่อดทน เรื่องแบบนี้มันต้องทำแล้วมีความสุขด้วยกันดิแหม่” เป็นครั้งแรกที่ป๋อบีบจมูกเขาราวกับว่าพี่จ้านคนนี้เป็นแค่เด็กเล็กคนหนึ่ง

“ไม่ใช่อดทนเพราะเหตุผลนั้น แต่ก่อนจะไปถึงจุดที่โอเคมันก็ต้องอดทนก่อนไง”

“พูดเหมือนเคย พี่รู้เหรอว่าตอนไหนถึงจะโอ?” แฟนสาวตัวปลอมหรี่ตามองเหมือนแซว เขาจึงเอนหลังพิงกับเตียงแล้วมองไปตรงประตูห้องน้ำ หลบสายตาวางท่าว่าคูล

ใครจะไปอยากกระจอกให้เด็กเห็น ต่อให้จะไม่เคย จ้านก็ต้องทำฟอร์มว่าสบาย ๆ

“ต้องรู้อยู่แล้ว พี่ไม่ใช่เด็ก ๆ นะ”

“งั้นก็ขึ้นเขียง”

“...” จ้านหันไปมองแฟนเด็กที่หมดความจริงจังทางสีหน้าแล้ว ตอนนี้เหลือแค่แมลงปอตัวปลอมที่อมยิ้มเล็ก ๆ ตอนทำตาใสขณะผายมือไปที่เตียง

“ทำบนพื้นเดี๋ยวพี่เจ็บหลัง”

“มันจะสักแค่ไหนกัน”

“เดี๋ยวที่รักก็รู้ค่า”

เริ่มหวั่นแปลก ๆ จ้านมองแฟนเด็กที่เริ่มระริกระรี้หลังจากตกลงเรื่องอย่างว่าได้แล้ว ตอนแรกก็โอเคแหละ พอทำใจได้ แต่นั่นก็เพราะเด็กหญิงแมลงป๋อแสดงออกให้เห็นว่าเจ้าตัวจริงใจแค่ไหน ความกลัวมันเลยลดลงไง แต่พอคืนร่างเดิมเขาก็ชักจะหวั่นขึ้นมา กลัวว่าจะไม่มีความอ่อนโยนอย่างที่คิด กลัวคำพูดเนี่ยจะเป็นจริงอย่างบอกไม่ถูก

‘ป๋อชอบความรุนแรงนะ บางทีถ้าพี่ใช้กำลังบังคับให้เขาเป็นเมีย เขาอาจจะชอบสุด ๆ เลยก็ได้’

จ้านขึ้นไปนอนบนเตียง และป๋อก็ตามขึ้นมาโดยไม่ปล่อยให้บรรยากาศเดธแอร์ เด็กแสบที่แต่งหญิงมาครบไม่ได้นอนอ้าขาให้สอดใส่เข้าไป เพราะอีกฝ่ายกำลังขึ้นคร่อมเขาตรงช่วงอกพร้อมถลกกระโปรงขึ้นให้เห็นว่าตอนนี้น้องของเด็กหญิงแมลงป๋อมันแข็งได้มากแค่ไหน

“เล่นกับมันหน่อยค่ะที่รัก”

“ป๋อ ไม่โรลเพลย์...”

“ทำไมล่ะ ที่บอกไม่ให้ถอดวิกก็พี่ไม่ใช่เหรอคะ?”

“ไม่เอา อย่าคะขา...” จ้านหน้าแดงก่ำ ไม่อยากยอมรับว่ากำลังตื่นเต้นสุด ๆ กับการโรลเพลย์ที่ไม่เคยมีใครทำให้มาก่อน

“อ้าปากหน่อย หนูจะป้อนให้”

“...”

ป๋อกำลังสนุก พอถึงตอนนี้จ้านก็เริ่มคิดแล้วว่ามันถูกแล้วหรือเปล่าที่ปล่อยให้สถานการณ์เป็นแบบนี้ เขากำลังถูกไล่ต้อนและถูกควบคุม และเด็กคนนี้คงรู้ว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่ในใจ ถึงได้ดึงความสนใจกลับมาด้วยการจับแท่งร้อนมาถูแก้มเขาก่อนจะดุนตรงริมฝีปากจนต้องอ้ารับอย่างปฏิเสธไม่ได้

“อย่างนั้น คนเก่งของหนู...”

“...”

ความเป็นชายแน่นคับปากจนต้องใช้มือช่วย จ้านพยายามอมเข้าไปให้ลึกที่สุดแต่มันคงช้าไม่ทันใจ แฟนสาวตัวปลอมถึงได้ยันมือไว้กับผนังหัวเตียงแล้วเริ่มควงสะโพกเข้าหาโพรงปากเขา

“อา...”

มันควรเริ่มจากกอด จูบ และทำเรื่องอย่างว่า แต่จ้านก็รู้ว่าสำหรับป๋อก็ไม่เคยมีอะไรธรรมดาอยู่แล้ว แม้แต่ตอนใช้มือเล่นกัน เด็กคนนี้ก็สรรหาเรื่องตื่นเต้นมาให้อายอยู่เรื่อย

“น่ารัก”

ป๋อก้มลงมาสบตากับคนอายุมากกว่าในระยะใกล้ มองริมฝีปากที่เปรอะไปด้วยน้ำลายก่อนจะกวาดเลียให้แล้วเปลี่ยนเป็นจูบในวินาทีถัดมา

ทั้งคู่จูบกันอย่างเนิบนาบ จ้านยอมรับว่าสั่นอยู่ไม่น้อยเพราะไม่เคยรับมาก่อน แต่ลึก ๆ ก็ไว้ใจ แม้ว่าป๋อจะเป็นเด็กทะลึ่งชอบพูดจาลามก แต่ป๋อก็ลามกยันวินาทีสุดท้าย ไม่มีอะไรต่างไปจากเดิมเลย

ฤทธิ์แอลกอฮอล์ทำให้อารมณ์ติดง่ายยิ่งกว่าเดิม จ้านไม่ถนัดกับโพซิชั่นที่เป็นอยู่แต่ก็ตวัดแขนกอดแฟนเด็กไว้ขณะแลกลิ้นกันจนแทบหายใจไม่ทัน พอถอนจูบออกจมูกโด่งรั้นก็ไซ้คอเขาต่อราวกับไม่อยากปล่อยให้เสียเวลาทิ้งไปเฉย ๆ

ส่วนกลางลำตัวถูกอมอีกครั้ง และจ้านมั่นใจว่ามันคงปล่อยรอบสองเร็ว ๆ นี้ถ้าหากว่าป๋อเล่นทั้งดูดทั้งเลียสลับกับใช้โพรงปากรูดเข้าออกไม่หยุด 

คนที่ทำคนอื่นมาตลอดได้แค่นอนอ้าขา จ้านหอบหายใจติดขัดกับการปรนเปรอที่ดูเหมือนว่าป๋อจะไม่เคยเหน็ดเหนื่อยกับการทำแบบนี้ เขาอ้าปากครางหวิว ปะป่ายมือหาที่ยึดเหนี่ยวและผ้าห่มก็เป็นตัวเลือกที่ดี

ช่องทางด้านหลังที่ไม่เคยมีใครรุกล้ำเข้าไปถูกสัมผัสเป็นครั้งแรก จ้านอายจนหน้าแดงแต่ก็ไม่ได้ห้ามลิ้นที่เลียจนแฉะก่อนจะแทงเข้าไป 

เสียงสูดปากช่างลามกจนทนฟังไม่ไหว จ้านอายจนอยากเอามือปิดหูตัวเองแต่ก็ทำไม่ได้เพราะต้องปิดปากเอาไว้เพื่อไม่ให้ครางดังจนบ้านข้าง ๆ ได้ยิน 

สะโพกเขาลอยขึ้นเหนือเตียงแล้วแต่ป๋อก็ไม่มีท่าทีว่าจะหยุด จ้านไม่มีโอกาสได้หายใจสะดวกสักวินาที เมื่อน้องแหวกขาเขาให้กว้างขึ้นพร้อมเลียและดันลิ้นเข้าไปจนสุดซ้ำแล้วซ้ำเล่า

ตรงนั้นคงคลายตัวบ้างแล้ว เด็กคนนี้จึงสอดนิ้วเข้าไปเบิกทางทั้งที่ยังเลียหยอกล้อไม่หยุด ถามว่าเจ็บไหม แน่นอนว่าเจ็บ แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าเขารู้สึกดีกับลิ้นน้อง

ป๋อคว้าเอาถุงยางมาฉีกด้วยฟัน แม้ว่าจะอยู่ในชุดผู้หญิง แต่ท่าทางตอนใส่ถุงยางอย่างไม่ลังเลแล้วบีบเจลหล่อลื่นชโลมก็เซ็กซี่จนชวนให้ใจเต้น 

จ้านมองความเป็นชายที่แข็งอยู่ในถุงยางซึ่งจ่ออยู่ตรงช่องทางด้านหลัง มันเป็นช่วงวินาทีสั้น ๆ ที่ทั้งคู่ได้สบตากัน ก่อนป๋อจะโน้มตัวเข้ามาจูบเขาอีกครั้งพร้อมดันส่วนนั้นเข้าไป 

“อึดอัดนิดนึงนะคะ”

จ้านเอามือปิดปากที่ชอบพูดให้อายอยู่เรื่อย แต่เขาก็รู้ว่าน้องกำลังยิ้มแม้ว่าจะพูดไม่ได้แล้ว ให้ตาย... สิ่งแปลกปลอมกำลังดันเข้ามาในตัวเขา และมันเจ็บจนเกร็งไปทั้งตัว

“เดี๋ยวก็เสียวแล้ว ที่รักผ่อนคลายหน่อย อย่าเกร็งนะคะ”

“เลิกคะขาสักที ...พี่ขอ” ป๋อยิ้มขำทั้งที่ยังดันลูกชายเข้าไปในช่องทางที่โหยหามานาน พี่จ้านน่ารักจังโว้ย ตอนแรกก็กะจะไม่แกล้งแล้ว แต่สีหน้าท่าทางหลังจากได้ยินเขาพูดคะขาน่ะใครจะไปทนไหว อยากทิ้งถุงยางแล้วกระแทกแรง ๆ ก่อนจะแตกใน อยากเห็นสีหน้าพี่จ้านตอนอ้าขามองนิ้วไอ้ป๋อตอนควานเอาน้ำออกให้จริง ๆ

“ไหวไหม?”

“ถ้าบอกว่าไม่ เราจะหยุดเหรอ?”

“เปล่า หนูจะได้ดันเข้าไปให้พี่จุกทีเดียว”

“ป๋อ?!” โอย เหนื่อยใจกับเด็กคนนี้ จะทะลึ่งตอนเปิดกล้องหรืออะไรก็ได้ แต่ขอได้ไหม ช่วงเวลาแบบนี้น่ะ ไว้ชีวิตกันบ้างเถอะ

“สรุปไหวไม่ไหว?”

“ไม่ไหวก็ต้องไหวแล้วไหม” ถามเหมือนเห็นใจและพร้อมหยุดงั้นแหละ

“ถามไปงั้นแหละ ถึงพี่ไหวแต่หนูอะไม่”

“เป็นอะไรล่ะ?” จ้านมองคาดโทษเด็กดื้อที่ทำหน้าทะเล้นไม่หยุดแม้ว่าตอนดันส่วนนั้นเข้ามาได้เกือบสุดแล้ว

“ก็พี่รัดน้องหนูแน่นเหมือนไม่อยากให้เอาออก...” 

“โอ๊ย...” จ้านเขินจนหน้าร้อน จำต้องยกมือปิดหน้าอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน เกินไปแล้วป๋อ คงกะฆ่าเขาให้อายจนตาย

ขณะที่กำลังอับอายกับตัวเอง ป๋อก็อาศัยจังหวะดันเข้ามาจนสุด

จ้านอ้าปากค้าง พอถึงตรงนี้เขารู้สึกได้เลยว่ามันคับแน่นตรงช่องทางด้านหลังและเขาไม่รู้ว่าต้องจัดการกับตัวเองอย่างไร

“อ้าขาอีกหน่อยได้ไหมคะ หนูจะขยับแล้ว”

“เลิกคะได้แล้ว ถอดวิกออกเลย” จ้านนิ่วหน้าพลางคว้าไหล่แฟนเด็กไว้ 

“จ้างก็ไม่ถอด พี่ชมว่าหนูสวยมาตลอดทั้งทาง แถมก่อนลงรถก็ไม่ยอมให้ถอดด้วย” เด็กหญิงแมลงป๋อเอนหลบมือเขาจนต้องยันตัวลุกขึ้นเพราะทนถูกแกล้งต่อไปไม่ไหว

แค่ร่างป๋อปกติก็ดื้อพอแล้ว นี่ยังจะคอสเพลย์เป็นผู้หญิงตอนทำเขาอีก จะกระชากวิกออกแล้วทิ้งไปข้างนอกเลย

“แน่ะ ๆๆๆๆ”

“ถอด! – อะ!!!”

แทนที่วิกจะถูกกระชากตอนทั้งคู่ยื้อดึงกัน แต่ป๋อกลับหงายหลัง และด้วยความที่แท่งร้อนยังคาอยู่ตรงนั้น จึงทำให้ร่างของเขาต้องขึ้นคร่อมทับตักอีกฝ่ายจนรู้สึกได้ถึงความล้ำลึกที่เข้ามาจนมิดด้าม

“...”

“จุกเลย”

“ห้ามพูด...” จ้านหลับตาแน่น สองมือขยำเสื้อแฟนสาวตัวปลอมจนยับคามือ เขาไม่กล้าขยับตัวแม้แล้วเพราะกลัวเจ็บ แต่คนที่อยู่ด้านล่างกลับยกสะโพกขึ้นจนตัวเขาเริ่มสั่นคลอน “ป๋อ... อย่าเพิ่ง – อะ!!!”

“พี่จ้าน... โคตรเสียวเลย”

“บอกว่าห้ามพูดไง”

“ขยับหน่อยได้ไหม ถ้าพี่นั่งขมิบเฉย ๆ แบบนี้หนูกลัวแตกก่อน”

พระเจ้า เขาต้องทำยังไงป๋อถึงจะหยุดพูดจาลามกเหรอ แค่ท่าที่เป็นอยู่ก็เขินแทบตายแล้ว ยังต้องมาได้ยินประโยคพวกนี้อีก ไม่เห็นใจกันเลยหรือไงกัน...

“ที่รักขย่มหน่อย”

“...” ร้อนไปทั้งหน้าแล้ว จ้านมองหน้าแฟนเด็กที่กำลังเสียวสุด ๆ จึงก้มลงไปจูบปิดปากเพื่อไม่ให้พูดเรื่องน่าอายได้อีก

แต่แทนที่จะได้เป็นฝ่ายคุมเกมอย่างที่คิด ป๋อกลับยึดสะโพกเขาไว้แล้วเสยความเป็นชายเข้ามาทั้งที่ยังแลกลิ้นกันอยู่ จ้านครางเสียงอู้อี้ สองมือขยำเสื้อเดรสแน่นก่อนจะบีบแขนเป็นเชิงบอกให้หยุด แต่มีหรือเด็กดื้อจะทำตาม

ร่างของเขาถูกจับให้นอนราบกับเตียงทั้งที่ส่วนนั้นยังเชื่อมต่อกันอยู่ จ้านยังคงเจ็บ แต่มันไม่มากเท่าตอนแรกแล้ว อาจเป็นเพราะจังหวะเข้าออกที่มาพร้อมจูบปลอบ และพอไม่ถูกแกล้ง จ้านก็คล้องแขนกอดคอน้องและปล่อยให้ร่างกายไถลไปกับเตียงตามจังหวะกระแทก

“พี่จ้าน… อา...”

เสียงสูดปากครางเคล้ากับเสียงเนื้อกระทบเนื้อซึ่งเขาไม่เคยคิดว่าจะทำให้รู้สึกแบบนี้ได้ จ้านหอบหายใจกระเส่ากับความเสียวซ่านที่มีมากขึ้นเพราะอีกฝ่ายใช้มือช่วยชักส่วนนั้นไปพร้อม ๆ กัน

สมองขาวโพลน ว่างเปล่าคล้ายลอยอยู่บนก้อนเมฆ ขาที่เคยพยายามหนีบเข้าหาตัวมันอ้าออกกว้างเพื่อให้ความแข็งขืนเข้ามาได้ลึกยิ่งขึ้น

ป๋อขบกรามแน่น เขาดึงกระโปรงขึ้นดูว่าพี่จ้านออดอ้อนลูกชายเขาได้ลึกแค่ไหน และภาพที่เห็นทำให้แอลกอฮอล์ในเลือดมันทำงาน เขาควงเอวเนิบนาบก่อนจะเร่งจังหวะจนพี่จ้านครางไม่เป็นภาษา

เสียงสะโพกถูกกระแทกเคล้ากับเสียงน้ำอย่างว่า จ้านยังไม่ชินกับรสชาติแปลกใหม่แต่เขารู้ว่าถ้าจูบป๋อตอนนี้จะรู้สึกดีแค่ไหน ชายหนุ่มดันร่างที่ไร้เรี่ยวแรงขึ้นเล็กน้อยก่อนจะรั้งท้ายทอยแฟนเด็กลงมาแลกลิ้นอย่างถึงใจขณะที่สะโพกสอบยังอัดกระแทกเข้ามาไม่หยุด

“ยังเจ็บอยู่ไหม?” 

คำถามมาพร้อมเสียงหอบหายใจ และจ้านก็ส่ายหน้าเป็นคำตอบก่อนร่างของเขาจะถูกจับให้คุกเข่าโก้งโค้ง ก่อนแท่งร้อนจะถูกสอดใส่เข้ามาอีกครั้ง

“ถ้าหนูเอาแรงเกินไปพี่ต้องบอกนะคะ”

“เด็กบ้า...”

ได้ยินเสียงยิ้มขำอยู่ใกล้หู และน้องก็จูบซอกคอเขาเหมือนอยากขอโทษที่แกล้งไม่เลิก กลิ่นเบียร์คละคลุ้ง ชายหนุ่มไม่แน่ใจว่าที่ป๋อคึกขนาดนี้เป็นเพราะฤทธิ์ของแอลกอฮอล์หรือว่าเป็นเรื่องปกติเวลามีเซ็กส์อยู่แล้ว

จ้านเอามือกำส่วนหัวเอาไว้เมื่อใกล้ถึงจังหวะปลดปล่อย ร่างกายของเขายังคงสั่นคลอนไปตามแรงจากคนที่คุกเข่าอยู่ด้านหลัง

ป๋อฟาดมือลงบนก้นพี่จ้านเบา ๆ อย่างมันเขี้ยวและขยำอย่างมันมือ เขาพยายามยั้งแล้วแต่พี่จ้านก็น่าฟัดจนเขาเกือบน็อตหลุดไปหลายครั้ง

น้ำสองมาพร้อมเสียงครางและร่างที่ไร้เรี่ยวแรง เด็กหนุ่มผ่อนจังหวะลงและประคองคนพี่ลงกับเตียงก่อนจะนอนซ้อนข้างหลังทั้งที่ส่วนนั้นยังคาอยู่

“คนเก่งของหนู”  

ชายหนุ่มตัวสั่นสะท้าน เชิดหน้าปล่อยให้แฟนเด็กจูบซอกคอจนกว่าจะพอใจ มือที่ปิดส่วนหัวเลอะไปด้วยน้ำที่ปล่อยออกมารอบสอง และมันถูกกุมไว้ด้วยมือน้องที่ไม่เคยรังเกียจเลยสักครั้ง

ป๋อเอาแต่กระซิบบอกว่าชอบเขามากแค่ไหน และรู้สึกดีอย่างไร จ้านเองก็รู้สึกเช่นเดียวกันแต่ก็อายเกินกว่าที่จะพูดออกไป จึงทำได้แค่หันไปจูบเด็กดื้อที่กอดเขาจากด้านหลัง 

“หนู”

“จ๋าที่รัก?”

“ถอดวิกได้ไหม พี่เขินจะตายอยู่แล้ว”

เสียงพี่จ้านเบาเหมือนกระซิบ ป๋ออมยิ้มกับคำพูดคำจาอีกฝ่ายก่อนจะยกขาที่ไร้เรี่ยวแรงให้อ้าออกแล้วเริ่มโยกสะโพกอีกครั้ง

“อยากทำกับเด็กชายน้องป๋อเหรอคะ?”

 “...” จ้านมองตาคนอายุน้อยกว่าอย่างชั่งใจ ถ้าตอบไปแล้วจะโดนแกล้งไหม หรือว่าน้องจะยอมทำตามแต่โดยดีกันแน่ เด็กคนนี้น่ะเจ้าเล่ห์จริง ๆ “...อืม”

“โอเค”

“งั้นถอดวิกออกก่อน พอเสร็จแล้วก็ไปล้างหน้าเนอะ”

คนถูกขอส่ายศีรษะปฏิเสธ จ้านนิ่งงันไปครู่หนึ่งก่อนนะนิ่วหน้าเมื่ออีกฝ่ายดันความเป็นชายเข้ามาจนมิดด้ามอีกครั้ง

“ไม่ใช่ตอนนี้ พี่จ้าน”

“ทำไมล่ะ เลิกแกล้งพี่ไม่ได้เหรอ”

“ได้”

แฟนสาวตัวปลอมยันตัวลุกขึ้นนั่งพร้อมเอาขาข้างหนึ่งของเขาขึ้นพาดบ่า ป๋อยิ้มขณะสบตากัน ก่อนจะจูบขาเขาแล้วเริ่มควงสะโพกอีกครั้ง

“เด็กชายน้องป๋อจะมาเอาพี่หลังจากหนูคนนี้เสร็จรอบแรกไปแล้ว”

TBC

ขอโทษที่มาอัพช้ามาก ๆ นะคะ พอดีว่าก่อนหน้านี้เราเครียดก็เลยเขียนออกมาได้ไม่ดี แก้ไปเยอะเหมือนกันค่ะ ตอนนี้ทั้งหมด 11.4k คำ บวกกับเราต้องแพ็คนิยายวายส่ง ก็เลยไม่มีเวลาเข้าไปใหญ่เลย

คือระหว่างที่เราเจอความเครียด เราคิดอยู่ว่าจะเลิกเขียนแมลงปอดีไหม เพราะมีหลายเรื่องที่ทำให้เราท้อจนทำใจเขียนต่อได้ยาก ซึ่งมันเป็นประเด็นน้ำท่วมปาก พูดไม่ได้ เล่าให้ใครฟังก็ไม่ได้ แต่วันนี้เราตัดสินใจแล้วว่าจะเขียนต่อไปค่ะ อาจจะอัปช้าหน่อยเพราะเราจะกลับไปแต่งนิยายวายเหมือนเดิมแล้ว แต่ก็จะมาลงให้อ่านนะคะ

ส่วนตอนหน้ามีไทอินค่ะ ชื่อตอน เฮียโป้ผู้มากับไฟ งานนี้เราแคนเซิลไม่ได้ค่ะ ขออภัยจริง ๆ ถ้ารู้สึกไม่สะดวกใจกับการที่เรารับไทอินก็ข้ามตอนต่อไปได้นะคะ เราไม่ได้ติดเหรียญนิยาย เลยคิดว่าคงรับไทอินได้ แต่พอเห็นคนอ่านหลายคนไม่พอใจที่เห็นเรารับไทอินก็เลยคิดว่าตอนหน้าคงเป็นเป็นครั้งสุดท้ายแล้ว จะไม่รับไทอินแล้วค่ะ เราสุขภาพจิตใจไม่ค่อยแข็งแรง อะไรที่ทำให้ไม่สบายใจ เราก็อยากจะเลี่ยงเหมือนกันค่ะ

สุดท้ายนี้ถ้ายังชอบฟิคเรื่องนี้อยู่ก็ติดแท็กบอกเล่ากันได้ที่เดิม #แมลงปอล่อซื้อ นะคะ

ขอบคุณที่ติดตามมาเสมอค่ะ ^^