ต่อจากลิงค์นี้ค่ะ >>> https://my.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1015157&chapter=112
ชายหนุ่มเลือดร้อนถอดเสื้ออีกฝ่ายออก
เขาจูบริมฝีปากช่างพูดซ้ำ ๆ ก่อนจะยกแขนขึ้นเมื่อเซฮุนช่วยถอดสิ่งที่เคยให้ความอบอุ่นได้ดีแต่ในวินาทีนี้กลับพ่ายแพ้ความร้อนของร่างกายกันและกัน
“เจ็บแผลหรือเปล่า...” เสียงแหบพร่าเต็มไปด้วยความต้องการกระซิบถาม
เซฮุนส่ายศีรษะปฏิเสธแม้ว่าจะรู้สึกได้ดีถึงความเจ็บปวดที่เกิดจากการหกล้มเมื่อคืน
ร่างขาวสะอาดถูกจับพลิกให้หันหน้าเข้าหากำแพงห้องมืด
สองมือที่มีรอยถลอกทาบลงกับผนังเย็นยะเยือกขณะที่อีกฝ่ายกำลังถอดกางเกงยีนส์ลงจนถึงข้อเท้า
เราทั้งคู่ไม่อยากเสียเวลามากไปกว่านี้แล้ว เซฮุนยกขาขึ้นเพื่อเอาสิ่งกีดขวางออกไปให้หมด
เด็กหนุ่มอยากให้อีกฝ่ายแสดงออกว่ารักเขามากแค่ไหนผ่านทางร่างกายนี้ที่เป็นของคิมจงอินคนเดียว
“อา...” เซฮุนกัดริมฝีปากหลับตาซบหน้ากับผนังพร้อมงอนิ้วลงกับความเสียวซ่านที่เกิดขึ้นจากลมหายใจอุ่น
ๆ และฟันคมของอีกคนที่บีบก้นเขาอย่างมันเขี้ยว “จงอินครับ...”
ไม่รู้ว่าที่ขากำลังสั่นเป็นเพราะความหนาวเหน็บยามค่ำคืน
หรือเป็นเพราะลิ้นอุ่น ๆ ของใครอีกคนที่กำลังหยอกล้อกับร่างกายของเขา
เด็กหนุ่มยืนตัวเกร็งพลางกระตุกกายเป็นพัก ๆ มือขาวข้างหนึ่งค่อย ๆ
เลื่อนลงไปลูบท่อนกายของตนเองซึ่งตื่นตัวเพราะสัมผัสเร่าร้อน
ก่อนจะหันไปสบตากับคนผิวแทนที่ยืนซ้อนอยู่ด้านหลัง
เราจูบกันอีกครั้ง จูบเหมือนกับว่าคิดถึงกันมานานทั้ง
ๆ ที่เห็นหน้ากันอยู่ทุกวัน เซฮุนครางกระเส่าเพราะสัมผัสจากมือของจงอินที่กอบกุมแก่นกายของเขา
อีกทั้งยังคลึงนิ้วหัวแม่มือลงตรงส่วนปลายที่กำลังปริ่มไปด้วยน้ำหล่อลื่น
“อยู่เฉย ๆ สิเด็กดี...”
“ผมก็แค่อยากทำให้คุณบ้าง...”
“ทำอะไร... ใช้ปากของนายน่ะเหรอ?”
“อย่า... ถามแบบนั้นสิครับ... อะ!” เด็กหนุ่มตอบอย่างขลาดอาย นิ่วหน้าหลับตาแน่นเมื่ออีกฝ่ายค่อย ๆ
ดันส่วนแข็งขืนเข้ามาในช่องทางด้านหลัง “อะ... อา...
จงอินครับ... อื้ม...”
“ที่ต้องทำน่ะ... คือครางเรียกชื่อฉัน”
ร่างเปลือยเปล่าแนบชิดกันจนแทบไม่เหลือช่องว่าง
เสียงกระซิบของคนด้านหลังทำเอาคนฟังหวาดเสียวจนขนลุกซู่
ดวงหน้าขาวร้อนผ่าวกับความใหญ่โตที่กำลังแทรกเข้ามาจนมิดด้าม
มันทั้งเจ็บและรู้สึกดีจนต้องถ่างขาออกเพื่อให้อีกฝ่ายดันแก่นกายเข้ามาได้ง่ายยิ่งขึ้น
“เด็กดีของฉัน... อืม... อย่างนั้น”
จงอินลากมือไปตามผิวขาวของคนตรงหน้า
มองส่วนโค้งเว้าจนหยุดที่ก้นกลมก่อนจะฟาดไปหนึ่งที
คนตัวผอมสะดุ้งเฮือกพลางหันมามองเขาด้วยแววตาเว้าวอน
โอเซฮุนควรทำตามที่เขาบอกอย่างเดียว ไม่ใช่ยั่วยวนกันด้วยสีหน้าอย่างนั้น
“มองอย่างนั้น... อยากให้ฉันทำแรง
ๆ หรือไง?”
“ผมยังไม่ได้พูดอะไรเลยนะครับ...
คุณคิดไปเองแล้ว...”
“พูดออกมาสิเซฮุน” จงอินโน้มตัวเข้าหาใบหูคนตรงหน้า กระซิบคลอเคลียกลั่นแกล้งให้เด็กดีขนลุกเพราะสัมผัสพร้อมจูบต้นคอเบา
ๆ ไล่ระดับลงมาจนถึงหัวไหล่ก่อนจะดูดสร้างรอยสีกุหลาบไว้ประดับผิวขาว ๆ ของโอเซฮุน
“อึ่ก...”
ร่างกายโยกไหวอย่างเนิบนาบแต่กลับล้ำลึกเพราะความยาวที่ดันเข้ามาจนสุด
เด็กหนุ่มกำลังโดนแกล้ง
ซึ่งไม่รู้ว่าอะไรที่ทำให้วันนี้จงอินมีอารมณ์มากถึงขนาดนี้ ทั้ง ๆ
ที่คราวก่อนก็ยังดูเก้ ๆ กัง ๆ อยู่เลย...
“รัดแน่นจังเลยนะ...
รู้สึกดีใช่ไหมเวลาฉันค่อย ๆ เอามันเข้าไปในตัวนาย”
“คุณก็เหมือนกัน...”
“หืม... ฉันทำไมเหรอ?” ชายหนุ่มยกยิ้มก่อนจะถอนความเป็นชายออกมาจนคนตรงหน้าครางหวิว
จงอินประคองร่างไร้เรี่ยวแรงให้นอนลงบนโต๊ะ พร้อมกวาดหนังสือมากมายออกจนตกลงไปกองกับพื้น
“คุณก็รู้สึกดี... อื้อ!”
“แน่อยู่แล้ว
ไม่งั้นมันคงไม่เป็นอย่างนี้หรอก”
จงอินจับมืออีกฝ่ายให้กอบกุมส่วนแข็งขืนที่ขยายตัวเต็มที่
เซฮุนก้มหน้าอย่างขลาดอายก่อนจะถูกเชยคางขึ้นมารับจูบจากผู้ชายที่เอาแต่พูดเรื่องลามกไม่หยุด
ถึงจะไม่ได้เมา... แต่จงอินก็ดื่มมากับลู่หาน...
จะเป็นไปได้หรือเปล่านะที่ผู้ชายคนนี้จะทำตัวทะลึ่งตึงตังเพราะพิษเหล้า
“อ้าขาออก”
เซฮุนไม่เข้าใจว่าทำไมต้องเขินกับประโยคคำสั่งทั้ง
ๆ ที่ครั้งนี้ก็ไม่ใช่ครั้งแรก เด็กหนุ่มแยกเรียวขาอย่างช้า ๆ
พลางเงยหน้ามองร่างเปลือยเปล่าของอีกคน
จงอินก้มลงจูบซอกขาด้านในพร้อมประคองขาอีกฝ่ายขึ้นพาดบ่าตนเอง เซฮุนหลับตาแน่น
หนีบขาอย่างไม่ตั้งใจกับสัมผัสจากริมฝีปากและลมหายใจอุ่น ๆ ที่รดลงมา
“อยากจูบหรืออยากคราง”
“ค... ครับ?”
“หนึ่ง สอง”
“ดะ... เดี๋ยวสิครับ คุณกำลัง --”
“สาม”
“อะ... อ๊า!”
เด็กหนุ่มยกมือขึ้นปิดปากกลั้นเสียงที่พร้อมจะแผดลั่นออกมาอย่างหน้าไม่อายในจังหวะที่อีกฝ่ายสอดใส่เข้ามาในครั้งเดียว
ผู้ชายคนนี้ไม่ปล่อยให้เขาได้ถามอะไรเลยด้วยซ้ำ
อีกทั้งยังกระแทกเข้ามาจนมิดด้ามในจังหวะถี่รัว “อะ! อ๊า! อื้อ... อึก!”
เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังกึกก้องอยู่ในหัวมาพร้อมความเสียวซ่านที่ไต่ระดับหนักหน่วงขึ้นเรื่อย
ๆ จงอินยึดเอวคอดไว้เป็นหลักพร้อมไสกายไม่ยั้งจนร่างกายคนบนโต๊ะไม้โยกไหว
น้ำหล่อลื่นชโลมเคลือบท่อนเอ็นที่ใส่เข้าออกจนมิด จงอินขบกรามแน่นแหวกขาเรียวออกพร้อมมองช่องทางรักที่กำลังดูดกลืนความเป็นชายของเขา
“อา... เซฮุน...”
เด็กหนุ่มครางไม่เป็นภาษาเพียงเพราะถูกปรนเปรอทั้งด้านหน้าและด้านหลัง
เซฮุนบิดกายเร่าท่ามกลางเสียงเอี้ยดอ้าดของโต๊ะที่เสียดสีกับพื้นไม้
ร่างกายของเขายังคงเคลื่อนไหวขึ้นลงในจังหวะเดียวกันกับตอนที่อีกฝ่ายกระแทกเข้ามาอย่างหนักหน่วง
“ขอโทษนะ... รอบนี้ขอแรง ๆ
ให้หายหื่นก่อนแล้วกัน”
จงอินกระซิบก่อนจะจูบเด็กหนุ่มที่กำลังถูกรังแก
แก่นกายที่แข็งตัวเต็มที่ยังคงขยับเข้าออกในช่องทางอุ่นร้อนที่ขมิบตอดรัดจนคนหื่นกามแทบเสร็จ
ชายหนุ่มผิวแทนงับริมฝีปากล่างซึ่งเผยอหอบโกยอากาศเข้าปอด
พลางนึกไปถึงเซ็กส์ครั้งก่อนหน้านี้ที่ปล่อยให้เซฮุนเป็นผู้นำเพราะคิมจงอินที่สูญเสียความทรงจำมันกระจอกจนทำอะไรไม่เป็น
แต่ไม่เป็นไร... คิมจงอินพร้อมที่จะแก้ตัวตลอดทั้งคืน
จะทบต้นทบดอกให้เด็กคนนี้นึกย้อนไปถึงประโยคที่ว่า
‘ไม่มีเตียงอะไรทั้งนั้น’ มันเป็นยังไง
TBC
ตอนแรกก็จะอ่อนโยนแหละ แต่แบบเอ้อ จงอินซอมบี้ช่ะ
อะเคร
ตรั่บ
ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น