#malinfic | in my bed ❤️ ` chanbaek

"อ้าว ทำไมยังไม่ออกไปล่ะ?"

"อะไรกัน ไล่เหรอ"

"ก็เปล่า ถ่ายทอดสดจบแล้วไง"

แบคฮยอนมองตามคนตัวสูงทิ้งตัวลงนอนที่เดิมโดยไม่ให้คำตอบว่าทำไมเจ้าตัวยังอยู่ที่นี่หลังจากอัดวีแอพจบไปแล้ว

ชานยอลสอดแขนเข้าใต้ท้ายทอย ทิ้งจังหวะให้ความเงียบทำงานอยู่ครู้หนึ่ง แล้วจ้องอีกคนที่อยู่ในชุดคลุมอาบน้ำ

 

"คืนนี้ฉันจะนอนที่นี่"

แบคฮยอนเลิกคิ้วขึ้น พอหันไปหาเพื่อนสนิทอีกคนที่เคยอยู่หัวเราะด้วยกันเมื่อก่อนหน้า ก็พบว่าตอนนี้จงแดยืนอยู่ตรงประตูแล้ว ซ้ำยังโบกมือ ขยับปากพูดแบบไม่มีเสียงว่า 'ไปก่อนนะ' อีกด้วย

คนตัวเล็กหันกลับมาอีกครั้ง ชานยอลนอนไขว้ขาพิงหลังกับพนักหัวเตียง ก่อนจะตบที่นอนปุๆเป็นเชิงเรียกให้เขาลงไปนอนด้วยกัน

"มานี่สิแบคฮยอน"

เจ้าของชื่อยืนนิ่ง กลอกตาไปมาอยู่ในที พลางยิ้มเจื่อนกับสายตาที่มองมา แน่นอนว่ามันต่างจากตอนถ่ายทอดสดวีแอพ ต่อให้แฟนคลับจะพูดอยู่บ่อยๆว่าพวกเธอรู้ดีว่าปาร์คชานยอลเป็นคนยังไง ดาร์กแค่ไหน

แต่พวกเธอไม่รู้หรอก พวกเธอไม่รู้จักปาร์คชานยอลเลยสักนิด

"จะให้ไปอุ้มหรือจะลงมานอนเองดีๆ"

"รู้แล้วน่า ก็เร่งจังเลย" แกล้งทำเป็นชักสีหน้า บ่นงึมงำกลบบรรยากาศแปลกๆที่เกิดขึ้นในตอนนี้

"ก็เพราะชักช้าแบบนี้ไง ทำไมต้องทำให้โมโห"  บ่นจบไอ้บ้าชานยอลก็เริ่มออกแรงเลย แบคฮยอนหน้าคว่ำลงไปจูบผืนเตียงทันทีหลังจากถูกอีกฝ่ายดึงแขน

เอ้อ! ฮาร์ดคอเข้าไป!

"เจ็บนะเว้ย"

"เว้ยกับใคร?" คนตัวสูงขมวดคิ้ว มองคาดโทษเขาที่ขึ้นเสียงใส่อย่างตั้งใจ

"อยู่สองคนนี่กับหมามั้ง โอ้ะ!" แบคฮยอนหลับตาแน่น ก่อนจะฟาดแขนไอ้บ้าที่กระตุกผมหน้าม้าของเขาจนเจ็บหนังหัว

"ทำตัวน่ารักสักนาทีมันจะตายให้ได้เลยสินะ?"

"เออ"

"กัดปากแม่งเลยดีไหม ดื้อจริง" คิดว่าชานยอลคงไม่ได้พูดเล่น เมื่อไอ้บ้าดีเดือดใช้มือใหญ่ ๆ นั่นบีบกรามเขาจนปากจู๋

"อะไร"

"เมื่อวาน"

"วันพุธ"

"ไม่ใช่เรื่องนั้นสิ กวนแบบนี้สงสัยอยากโดนจริงๆใช่ไหม?"

ชานยอลมันจะเดือดดาลอะไรขนาดนั้นวะ นี่เพิ่งเข้าปีใหม่ได้ไม่กี่ชั่วโมง พวกเราควรจะเฮฮาปาจิงโกะกันมากกว่าการเล่นปัญหาถามตอบกันยามนี้

"บนเวทีเมื่อวาน นายไม่ยอมกอดฉัน"

"โธ่เอ้ย ก็นึกว่าเรื่องอะไร ที่หาเรื่องกวนตีน โผล่มาทึ้งหัวกลางรายการวีแอพก็เพราะเหตุผลนี้ด้วยเปล่าเนี่ย"

"อันนั้นไม่นับ มันคือวิธีเรียกร้องความสนใจจากนาย"

แล้วดูปาร์คชานยอลมันตอบหน้านิ่งเหมือนไม่ใช่เรื่องผิดปกติเลย...

"ก็กอดกับเซฮุนกับไปแล้วไง จะเอาอะไรอีก"

"คิดว่าฉันอยากกอดน้องเหรอวะ น้องก็ส่วนน้องดิ กอดคอกันเดินเที่ยวอยู่ตลอด ไม่ต้องกอดแล้ว" ชานยอลเลื่อนหน้าเข้ามาใกล้ โอ้... ถ้าขยับเข้ามาอีกนิด เขาคิดว่าไอ้บ้านี่คงกัดปากเขาอย่างที่ขู่ไว้แน่ ๆ 

"งั้นกอดชดเชยตอนนี้ก็ได้ มามะ" แบคฮยอนพยายามใจดีสู้เสือ โดยการอ้าแขนออกกว้างทั้งที่ยังโดนบีบกรามอยู่ ถ้าไอ้บ้าดีเดือดออกแรงบีบอีกนิดหน้าคงได้แหลกเป็นผุยผงแน่ 

"ตลก คิดว่าจะทำให้แฟนเสียความรู้สึกยังไงก็ได้แล้วค่อยชดเชยทีหลังงี้เหรอ?"

"แล้วจะเอายังง๊ายย" ต่อยกูเลยก็ได้เอ้า มีแฟน แม่งก็เอาแต่ใจ!

"จูบสิ เรื่องแค่นี้ทำไมต้องให้บอก?" มันขมวดคิ้วจริงจังมาก อยากถามเหลือเกินว่าประโยคนี้ได้ผ่านการคิดมาก่อนหรือเปล่า ยอมใจ

แบคฮยอนสบตากับคนรักที่ยักคิ้วกวน อีกทั้งยังพูดแบบไม่มีเสียงอีกว่า 'เร็ว ๆ ดิ'

เขาไม่ได้เขินห่าเหวอะไรทั้งนั้นแหละ แต่ถ้าปาร์คชานยอลมันทำตัวน่ารักสักนิด บยอนแบคฮยอนก็พร้อมที่จะขึ้นคร่อมแล้วปล้ำจูบเอาให้ปากช่างพูดบวมเจ่อไปจนถึงเย็นวันพรุ่งนี้แล้ว

แต่นี่อะไร กวนตีนอะ

"แบคฮยอน"

"จ้า รีบมากไม่แก้ผ้ารอเลยล่ะจ๊ะ"

ไวเท่าความคิด แบคฮยอนนั่งคุกเข่าหน้าแห้งมองคนรักที่หยัดตัวลุกขึ้นจับคอเสื้อยืดสีดำที่มักมส่ซ้อนไว้ข้างในเสื้อทุกตัว จนแฟนคลับต่างกรีดร้องว่าอยากเผามันที่เป็นอุปสรรถบดบังเรือนร่างท่อนบนของพ่อยอดขมองอิ่มไว้

ชานยอลถอดเสื้อออกทางศีรษะ และมองมายังเขาประมาณว่า 'ในเมื่อน้องขอมา พี่ก็จะจัดให้'

ถ้าปาร์คชานยอลจะว่าง่ายขนาดนี้...

"เฮ้ยๆ ไหนบอกจูบวะ แล้วถอดกางเกงทำไม" แบคฮยอนเลิกคิ้วมองไอ้หื่นกาม ถ้าจะให้สาธยายออกมาเป็นตัวหนังสือก็เกรงว่าไอ้คนใจร้อนมันไม่อยากรอ เดี๋ยวมีอัพไอจีแซะแล้วลบทิ้งจะทำไง 

"มามะ"

ครับ... มีขยิบตาเชิญชวน

"ใช้ปากอย่างเดียวได้ปะ คืนนี้ขี้เกียจทำ"

"อย่าพูดเหมือนที่ผ่านมาขยันได้ไหม ก็เห็นบ่นเหนื่อยแล้วนอนเฉยๆให้ฉันทำตลอด" เอาสิ พูดจบผมนี่บาปเลย

"ตามนั้นแหละ" แบคฮยอนโน้มหน้าลงไป อ้าปากเตรียมพร้อมออรัล แต่ก็ถูกดันไหล่ไว้

ร่างเล็กเงยหน้าขึ้นมองพร้อมฉายแววสงสัย แต่ชานยอลก็ให้คำตอบเป็นการกดร่างของเขาลงนอนบนเตียง

"ไม่ให้ใช้ปากแล้วเหรอ"

"ไม่ล่ะ รอไม่ไหวแล้ว"

"อ๋า มีแฟนมือไวใจเร็วนี่เครียดจังเลยน้า"

"ทำพูดไปเถอะ พรุ่งนี้จะทำให้คลานลงไปกินข้าวเลย"

ชานยอลสบตากับคนใต้ร่างอย่างมันเขี้ยว ที่จริงเขาก็ไม่ใช่คนหื่นอะไรขนาดนั้น ถ้าไอ้ตัวแสบไม่ราดน้ำมันใส่ มีหรือไฟอย่างเขาจะปะทุ

แล้วสายตาที่มองมาอย่างท้าทาย วงแขนที่คล้องกอดรอบคอกึ่งจะยึดเหนี่ยว กึ่งจะรั้งลงไปเพื่อลดระยะห่างนั่นน่ะ มันไม่กระตุ้นเท่าฟันคม ๆ ที่ขบริมฝีปากเขา และเรียวขาที่ตวัดเกี่ยวรอบเอวจนชุดคลุมอาบน้ำแหวกออกในตอนนี้หรอก

ไม่มีใครพูดอะไรอีก ชานยอลกดจูบริมฝีปากอีกฝ่ายก่อนจะเปลี่ยนเป็นการบดขยี้ ซึ่งแบคฮยอนก็ตอบรับเป็นอย่างดี

ชุดคลุมอาบน้ำคอเปิดไปจนถึงไหล่ ชานยอลรู้สึกมีอารมณ์กว่าที่เป็นอยู่เพราะสภาพกึ่งเปลือยของคนตัวเล็ก

มือข้างหนึ่งลูบไปตามต้นขาก่อนจะหยุดที่ช่องทางด้านหลัง ชายหนุ่มไม่ปล่อยให้เสียเวลาไปกว่านี้จึงส่งนิ้วเข้าไปทำการเบิกทางเพื่อให้คนรักของเขาพร้อมในสนามรักกลางดึก

"อืม... เร็วสิ ทำไมช้าแบบนี้ล่ะ ทีเมื่อกี้ก็บ่นว่าฉันช้า"

"งั้นใส่เลยได้ไหม ถ้าเจ็บอย่าร้องให้ได้ยินนะ"

"จะร้องให้ดังถึงห้องเมเนเจอร์เลย"

"อ่า... งั้นเอา" ทั้งคู่สบตากันนิ่ง แล้วหลุดหัวเราะออกมาก่อนที่ชานยอลจะฟัดอีกคนให้หายมันเขี้ยวอีกครั้ง

แบคฮยอนเชิดหน้าขึ้นพลางผ่อนลมหายใจพรูกับความซ่านเสียวที่คนตัวสูงรู้ดีว่าทำตรงไหนเขาถึงจะรู้สึกปริ่มเปรมจนไม่กล้าหือ

นิ้วที่เคยควานหาจุดกระสันถูกดึงออก แบคฮยอนรู้สึกเหมือนขาดอากาศหายใจไปช่วงเวลาสั้น ๆ ก่อนจะซี๊ดปากครางหวิว เมื่ออีกคนค่อยๆดันส่วนหัวของแก่นกายใหญ่เข้ามา

ชานยอลหยัดตัวลุกนั่งคุกเข่า ใช้มือข้างหนึ่งแหวกขาเรียวออก และใช้มืออีกข้างจับส่วนแข็งขืนดันเข้าไป ช่องทางที่คุ้นเคยยังคงต้อนรับเขาเป็นอย่างดีเหมือนทุกครั้ง ชายหนุ่มหลับตาพร้อมผ่อนลมหายใจออกมาหนัก ๆ กับความอุ่นร้อนที่บีบรัดท่อนกายของเขาจนแทบเสร็จ

"อา..."

แบคฮยอนแอ่นหลังขึ้นเมื่อส่วนกลางลำตัวขนาดใหญ่เข้าไปได้จนสุด ชานยอลแช่ท่อนกายไว้พร้อมมองภาพตรงหน้าอย่างหลงใหล ก่อนจะก้มลงไปดูดยอดอกที่เด่นล่อตาอย่างหื่นกระหาย

"ช้าแบบนี้คงไม่ได้คลานแล้วมั้ง... อ๊ะ!"

"ปากดี"

ชานยอลกวาดเลียน้ำลายด้วยลิ้น พร้อมจ้องดวงหน้าขึ้นสีระเรื่อ เขาอยากปราบพยศบยอนแบคฮยอนทุกวัน ยิ่งเห็นว่าไปดื้อ ไปเล่นกับคนอื่นก็ยิ่งรู้สึกว่ากำลังถูกกระตุ้น

ชายหนุ่มเริ่มขยับสะโพก มองแก่นกายที่ผลุบเข้าผลุบออกในช่องทางรักอย่างเสน่หา ความคับแน่นที่เสียดสีด้านในเป็นชนวนให้เขาเร่งจังหวะ จากที่คิดว่าเร็ว ก็เปลี่ยนเป็นซอยถี่จนคนตัวเล็กครางเสียงหลง

แบคฮยอนจับท่อนกายของตนเองพร้อมขยับรูดไปด้วย หลับตาครางกระเส่าปรือตามองคนรักพร้อมยิ้มเล็กน้อย ซึ่งชานยอลรู้ดีว่าอีกฝ่ายกำลังท้าทายเขา

ชายหนุ่มกระแทกกายย้ำๆ จนได้ยอนเสียงเนื้อกระทบเนื้อ แบคฮยอนกำลังไต่ลำดับความเสียวจนยันตัวลุกขึ้นนั่งคว้ารอบคอแกร่งไว้เป็นหลัก ซึ่งชานยอลก็จับสะโพกเขายกขึ้นเล็กน้อย เพื่อให้อยู่ในท่าที่สะดวกต่อการสอดใส่ยิ่งขึ้น

"ที่รัก..."

"หืม?" ชานยอลชอบเวลาแบคฮยอนถูกมอมเมาด้วยเซ็กส์ เพราะเขาจะได้เห็นมุมน่ารักแบบนี้ที่ใคร ๆ ก็ไม่มีทางได้เห็น

คนตัวเล็กสบตากับคนรัก พร้อมหมุนควงสะโพกบดเบียดเข้าหาแก่นกายใหญ่ที่ถูกกลืนกินด้วยช่องทางด้านหลังจนมิดด้าม ชานยอลยิ้มพอใจ ฟาดมือลงบนก้นขาวไปหนึ่งทีอย่างมันเขี้ยว ก่อนจะใช้สองมือจับให้โยกขึ้นลง

"อะ... อ๊า! อ๊า!"

"ซี๊ด... แบคฮยอน"

คนตัวเล็กกอดรอบคอคนรักแน่น ปล่อยให้ร่างกายโยกไหวไปตามแรงส่งของอีกฝ่ายที่เป็นผู้ชักนำ หน้าท้องเป็นลอนเลอะไปด้วยน้ำหล่อลื่นเหนียงหนืดที่เกิดจากการเสียดสีของแก่นกายกับหน้าท้อง

ชานยอลยังคงซอยสะโพกเข้าหาช่องทางด้านหลังโดยไม่ผ่อนจังหวะลง จนกระทั่งแบคฮยอนปลดปล่อยออกมาเต็มหน้าท้องของเขาในที่สุด

เราทำกันอย่างนั้นอยู่นาน... นานจนแบคฮยอนคิดว่าเมื่อไหร่ชานยอลจะเสร็จครั้งแรก

เขาน่ะรู้ดีว่าเซ็กส์ของปาร์คชานยอลเป็นยังไง ซึ่งแน่นอนว่าอีกฝ่ายคงตั้งใจไว้แล้วว่าจะทำให้คำขู่นั้นเป็นจริง

ซึ่งบยอนแบคฮยอนคิดว่าคืนนี้อาจจะนอนไม่พอ... ไม่สิ... ต้องเรียกว่าไม่ได้นอนคงถูกต้องที่สุด

เอาเถอะ... มีแฟนหื่นแบบนี้ คลานก็คลานวะ