#โธ่พี่ชาร์ล | (ss2) scene 04 (ยกสอง) ` chanbaek

AFTER SHOCK (ยกสอง)
ต้องอ่านยกแรกก่อนนะคะ
ลิงค์นี้ค่ะ http://welcometomalinworld.blogspot.com/2016/06/ss2-scene-04-chanbaek.html

เสียงหอบหายใจสอดประสานเข้ากับจังหวะการเคลื่อนไหวอย่างหนักหน่วงของคนตัวเล็กที่อยู่บนตักพระเอกหนุ่ม ดวงหน้าที่เคยขาวสะอาดกำลังขึ้นสีจัด ส่งเสียงครางอื้ออึงพร้อมบดสะโพกเข้าหาความใหญ่โตซ้ำ ๆ จนเม็ดเหงื่อผุดขึ้นตามกาย

ชายหนุ่มฟาดมือลงบนก้นกลมอย่างมันเขี้ยว เขาเงยหน้าขึ้นสบตากับแฟนเด็ก ก่อนจะแลบลิ้นออกมาเล็กน้อยเพื่อรับจูบออดอ้อนเมื่ออีกฝ่ายก้มลงมา ริมฝีปากของทั้งคู่บดขยี้กันจนแยกแยะไม่ออกว่าความรุนแรงนั้นเป็นเพราะความคิดถึงหรือแค่อยากสั่งสอนอีกฝ่ายให้รู้ซึ้งกันแน่ว่าขาดตนเองไม่ได้

แบคฮยอนกอดรอบคอคนรักไว้ ก่อนจะสอดมือเข้ากลุ่มผมสีเข้มพร้อมออกแรงขยำระบายอารมณ์ เสียงหน้าขากระทบกับสะโพกยังคงดังอยู่ในโสตประสาท คนตัวเล็กเริดหน้าขึ้นครางเสียงหลงยามพระเอกสุดฮอตแสดงบทบาทแฟนหนุ่มเจ้าอารมณ์ที่ทำให้เซ็กส์ของเราเร่าร้อนขึ้นจนลืมว่าเวลาผ่านไปนานเท่าไหร่แล้ว

ไม่เหลือคราบเด็กดื้อให้ดุอีก บยอนแบคฮยอนทำได้แค่แอ่นอกให้อีกฝ่ายเลียยอดอกและดูดดุนจนเกิดเสียง คนตัวเล็กหลุบสายตามองสีหน้าซึ่งเต็มไปด้วยความต้องการ เขารู้สึกดีเหลือเกินที่พี่พระเอกกระซิบบอกว่า ‘เราคือคนเดียวที่ทำให้พี่เป็นแบบนี้ได้’ พร้อมให้เขาจับความเป็นชายที่แข็งสู้มือ

“เด็กดีของพี่เหนื่อยหรือยังครับ?”

แบคฮยอนชอบเวลาอีกฝ่ายอ่อนโยนและเอาอกเอาใจอย่างนี้ ไม่ว่าจะเป็นการปัดปอยผมออกให้อย่างเบามือ หรือมองมาด้วยสายตาซึ่งเต็มไปด้วยความรัก ความเอ็นดู เขาอยากให้พี่ชานยอลเป็นแบบนี้ตลอดไป แต่ก็คงเป็นไปไม่ได้ตราบใดที่เราไม่เข้าใจกัน และเขาก็ยังเป็นเด็กดื้อที่คิดว่าอีกฝ่ายจำต้องยอมเพราะอายุมากกว่า

“อยากอาบน้ำแล้ว เหนียวตัว” พูดจบก็กอดคออีกคนพร้อมซุกหน้าลงกับไหล่กว้าง ชานยอลยิ้มขำพลางลูบศีรษะทุย ก่อนจะลุกขึ้นยืนและอุ้มลูกลิงไปห้องน้ำด้วยกัน

ชายหนุ่มวางคนตัวเล็กลงบนพื้นเย็นเฉียบ ก่อนจะเปิดฝักบัวแบบเรนชาวเวอร์ชโลมร่างของเราที่ยืนอยู่ตรงกลาง ควันสีขาวจากน้ำอุ่นลอยขึ้นบนอากาศ ขณะที่ทั้งสองร่างโอบกอดกันอย่างแนบแน่นพร้อมแลกจูบอย่างดูดดื่ม

“คืนนี้ไม่ให้อาบนานนะครับ เดี๋ยวเราจะเป็นหวัด”

“เป็นไม่ได้เหรอ ผมชอบเวลาพี่รีบกลับมาดูแลผม” เด็กน้อยทำปากยื่นตาปริบ ๆ เอาใจคนอายุมากกว่า ชานยอลอมยิ้ม เขาชอบเวลาคนตรงหน้าอ้อนเหมือนเด็ก ซึ่งแบคฮยอนก็คงชอบเวลาเขาตามใจเหมือนกัน

“ไม่ป่วยก็จะดูแลอยู่แล้ว” ชายหนุ่มกระซิบ ก่อนจะจูบซอกคอไล่ไปจนถึงหัวไหล่ แบคฮยอนหดคอลง ซบหน้าผากลงกับบ่ากว้างก่อนจะงับเนื้อแน่น ๆ ของพระเอกหนุ่มปากหวานที่สาว ๆ หลายคนอยากครอบครอง

ร่างขาวสะอาดหันหลังให้คนตัวโตกว่า ยันสองมือไว้กับผนังสีเทาพร้อมหันไปรับจูบจากคนรักที่เข้ามายืนซ้อนข้างหลัง ชานยอลวางลงบนเอวคอด ลูบไล้ความอุ่นของน้ำที่ไหลออกมาจากชาวเวอร์เรนไปตามผิวขาวของคนตัวเล็กก่อนจะหยุดที่ส่วนนั้น

เขาใช้มือปรนเปรอส่วนหน้าให้คนที่อยู่ในอาณัติทั้งที่ยังไม่ถอนจูบออก ชายหนุ่มเริ่มหายใจผิดจังหวะเพียงเพราะคนตัวเล็กถูร่องสะโพกกับท่อนเอ็นของเขาซึ่งมันตื่นตัวเต็มที่เตรียมพร้อมสอดใส่ได้ทุกเมื่อ มันวาบหวิว และกระตุ้นอารมณ์จนต้องถอนจูบออกมาสูดปากอย่างซ่านเสียว

“อย่าคิดที่จะไปทำแบบนี้กับใครเชียว”

“คิดก็ไม่ได้เหรอ ขี้หวงจังเลยน้า” แบคฮยอนพูดติดตลก รอยยิ้มซน ๆ นั่นทำให้เขาต้องเร่งจังหวะรั้งรูดแก่นกายเพื่อเปลี่ยนสีหน้าเด็กดื้อที่คิดจะยั่วโมโหเขาอีกครั้ง “อื้ม... ฮะ... อือ...”

“กำลังคิดอยู่หรือไงครับ?” คนตัวเล็กหอบหายใจ แนบแก้มลงกับความเย็นของผนังพร้อมกัดริมฝีปากล่างเมื่อรู้สึกได้ถึงแก่นกายอีกคนที่กำลังถูกับร่องก้นเขา แบคฮยอนส่ายหน้าเป็นคำตอบ ก่อนจะหลับตาแน่นเมื่อส่วนนั้นถูกดันเข้ามาอีกครั้ง

“อ๊ะ! อ๊ะ! อ๊ะ!” เอวคอดถูกสองมือยึดไว้เป็นหลัก ชานยอลมองสะโพกกลมที่กำลังกลืนกินท่อนเอ็นร้อนสั่นไหวถี่รัวยามเขาไสกายเข้าออก โดยมีเสียงน้ำอุ่นชโลมร่างของเขาซึ่งทำให้ฟังดูหยาบโลนยิ่งขึ้น

เขาควรโทษพี่พระเอก แต่ไหนแต่ไรบยอนแบคฮยอนเคยเป็นเด็กลามกหรือไง ก็ไม่... กระทั่งคบกับผู้ชายคนนี้นั่นแหละ ในหัวของเด็กอย่างเขาถึงมีแต่เรื่องแบบนี้อยู่


             แบคฮยอนอยากให้ผู้ชายคนนี้รักเขาแรง ๆ อยากให้กระซิบย้ำข้างหูว่าต่อให้มีใครดีกว่า ปาร์คชานยอลก็จะไม่ไปจากบยอนแบคฮยอนเด็ดขาด เขาอยากได้ยินอย่างนั้น เพื่อเพิ่มความมั่นใจให้ตัวเอง

ชายหนุ่มควงสะโพกสอบอัดกระแทกเข้าหาความล้ำลึกในช่องทางที่ตอดรัดตุบ ๆ จนทำให้รู้สึกเกือบถึงจุดสุดยอดอยู่ตลอดเวลา ใบหน้าคมเงยขึ้นหลับตารับน้ำอุ่นที่ยังคงไหลลงมาเพื่อสร้างบรรยากาศให้บทรักครั้งนี้

ทั้งคู่จูบกันอีกครั้ง จูบกันซ้ำ ๆ ราวกับว่าอยากทดแทนช่วงเวลาที่เสียไปกับทิฐิ สบตากันเพื่อสื่อความรู้สึกให้รู้แม้ไม่พูด ก่อนทุกหยาดหยดจะถูกปลดปล่อยออกมาในที่สุด มันถูกชะล้างให้ไหลไปตามท่อระบายน้ำมากกว่าจะคั่งค้างอยู่ในตัวเด็กน้อยของเขาที่อิดโรยจนแทบยืนไม่ไหว

ชานยอลเช็ดตัวให้คนที่ยืนซบอกเขาอย่างสิ้นแรง ก่อนจะห่อผ้าขนหนูให้และอุ้มเข้าไปในห้องนอนด้วยท่าเจ้าสาว แบคฮยอนปรือตามองร่างกายสุดฮอตที่มีผ้าขนหนูสีขาวพันรอบเอวไว้แค่ผืนเดียว เขาอ้าแขนออกอย่างออดอ้อนจนคนมองหลุดยิ้มออกมาอย่างห้ามไม่ได้

พระเอกหนุ่มนั่งลงพิงกับหัวเตียงพร้อมกระดิกนิ้วเรียกบีเกิ้ลน้อย ซึ่งเจ้าตัวก็รีบขยับเข้ามานอนซบอกพร้อมวาดขาก่ายคาดเอวเขา

“ปะป๊า”

“พอได้แล้วน่า...”

“ปะป๊าของผม”

“...” คนแก่ที่ถูกอ้อนด้วยประโยคต้องห้ามถึงกับหน้าขึ้นสี ชานยอลกำมือขึ้นป้องปากเบือนสายตาหลบไปอีกทาง ก่อนจะก้มลงมองศีรษะทุยของแฟนเด็กที่ซบอยู่กับแผงอกแกร่งของตน

“ปะป๊า...”

ประโยคนี้แผ่วลงจนเหมือนกระซิบ เพียงครู่เดียวก็รู้สึกได้ถึงลมหายใจที่ผ่อนเข้าออกอย่างเป็นจังหวะของเด็กตัวแสบที่ก่อเรื่องน่าปวดหัวมาตลอดทั้งวัน ชานยอลยิ้มบาง ๆ แล้วใช้ผ้าขนหนูเช็ดผมที่เปียกชุ่มให้คนตัวเล็กอย่างเบามือ

ผ่านไปห้านาทีเขาจึงเดินไปเอาไดร์เป่าผมมา มันคงดีกว่าถ้าจะให้แบคฮยอนหลับตอนผมแห้งในคืนที่ด้านนอกอุณหภูมิแทบจะติดลบ แต่ยังไม่ทันเสียบปลั๊กสายตาก็พลันหันไปเห็นโทรศัพท์ของคนตัวเล็กที่อยู่ ๆ หน้าจอก็สว่างขึ้นมา

เพราะข้อความของใครคนหนึ่งที่ส่งมาว่า...

‘เป็นยังไงบ้าง ฉันเป็นห่วง’

ชานยอลไม่ใช่คนขี้หึงจนเลือดขึ้นหน้าชนิดว่าต้องตอบกลับไปทั้ง ๆ ที่เป็นมือถือของแบคฮยอน เขาไม่มีทางยุ่งเรื่องส่วนตัวของอีกคนแน่ แต่ถ้าแกล้งอ่านโนติแล้วนิ้วดันกดเข้าไปจนขึ้น Read นี่นับหรือเปล่านะ?

TBC

เพราะจูบเป็น gif ที่ทำให้เกิดสิ่งนี้รอบสอง

(อันนี้เขียนสด ยังไม่ได้เข้าไปตรวจคำผิดเพราะปวดหัวมาก เดี๋ยวพรุ่งนี้เข้ามาอ่านทวนใหม่นะคร๊)