#มนุษย์ชานยอล | special! ` kaihun

“กูไม่อยากช่วยตัวเองแล้ว”

“...”

“เห็นหน้ามึงก็ไม่เท่าไหร่หรอกแต่พอจูบกันทีไรกูก็...อืม” เด็กหนุ่มยิ้มเจื่อนก่อนจะจับมือแฟนไปทาบเป้ากางเกงตัวเองหน้าตาเฉย เซฮุนเบิกตาอย่างตกใจ พยายามจะชักมือกลับแต่จงอินดันจับมือเขาย้ำลงไปจนรู้สึกได้ว่าไอ้นั่นของมันตื่นตัวอย่างเต็มที่แล้ว “ว่าไงเซฮุน”

“เฮ้ย ไม่เอาดิ” เขากำลังจะสติแตกว่ะ บางทีไอ้จงอินก็น่าจะเลือกใช้คำบ้างไหมไม่ใช่ว่าอยู่ดี ๆ ก็ชวนกูไปลงทุ่งด้วยกันหน้าตาเฉยแบบนี้ จริงอยู่ว่าโอเซฮุนก็มีไอ้นั่นเหมือนมัน แต่การที่อยู่ดี ๆ ก็ถูกแฟนเอามือไปจับไปคลึงตรงนั้นก็จะยังไง ๆ อยู่ มันไม่ใช่เรื่องปกติสักนิดเพราะฉะนั้นมันคงไม่แปลกถ้าเขาจะรู้สึกกลัวการทำเรื่องอย่างว่า “มึงทำเป็นเหรอวะ”

“ไม่เป็น ถึงได้เปิดหนังดูนี่ไง”

“กูเคยได้ยินมาว่าผู้ชายทำกันมันเจ็บกว่าทำกับผู้หญิง มึงยังคิดจะทำอย่างนั้นอยู่เหรอ”

“เขาก็เจ็บกันทั้งโลกแหละมึงจะกลัวอะไร เดี๋ยวจะทำเบา ๆ นี่มีวาสลีนอยู่”

“...”

“กูศึกษามาบ้างแล้วมันไม่น่ากลัวอย่างที่คิดหรอก นอนลงเร็วเดี๋ยวพาเช็คอินขึ้นเครื่อง” จงอินวางโน๊ตบุ้คไว้ข้างตัวแล้วกดไหล่คนรักนอนลงไป เซฮุนทำหน้าเหวอ เขายังไม่พร้อมสำหรับเรื่องนี้หลังจากแอบไปเข้าเวปบอร์ดเกย์เพื่ออ่านประสบการณ์เรื่องเสียวมาหลายครั้ง แล้วและแต่ละคนคือน่ากลัวมาก เห็นบอกว่าโคตรเจ็บต่อให้จะทำไปหลายครั้งแล้วก็เถอะ

ตัดภาพมาอีกทีโอเซฮุนก็อยากบ้า ตอนนี้ไอ้เชี่ยจงอินเสือกถอดเสื้อผ้าออกหมดแล้วเหลือแต่กางเกงในสีขาวพองนูนจนเห็นน้องชายมันเป็นรูปเป็นร่าง ร่างบางสะดุ้งเมื่อจู่ ๆ กางเกงนอนของเขาก็ถูกร่นลง แม้จะติดสะโพกแต่ไอ้คนจังไรก็มีความพยายามยกตัวเขาขึ้นเพื่อให้ง่ายต่อการปลดเปลื้อง

สัด ความพยายามมึงนี่สุดตีนจริง กูยอม

ตอนนี้โอเซฮุนทำอะไรได้บ้างเหรอครับ จะหนีก็ไม่กล้าเพราะเห็นไอ้เวรนี่แก้ผ้าแล้วก็มีอารมณ์เหมือนกัน ขนาดปากบอกว่าไม่ได้เป็นเกย์นะ ถ้าใช่นี่ไม่ต้องลุกขึ้นไปช่วยมันไหว้ครูเลยหรือ

OMO! ตอนนี้ไอ้จงอินถอดกางเกงในเขาออกแล้วโยนทิ้งไปข้างหลังแล้ว แถมเสือกแม่นห้อยต่องแต่งอยู่ตรงหัวมุมจอทีวีอีก แล้วจะยิ้มแบบมีเลศนัยทำไมล่ะครับแฟน เห็นสภาพกูล่อนจ้อนแล้วรู้สึกเหมือนได้รับชัยชนะเหรอ

“เอาจริงเหรอวะจงอิน นี่กูซีเรียสนะ”

“เอาเถอะ กูไม่ไหวละ”

“มึงก็จะตรงไปไหมสัด อ้อมค้อมบ้างก็ได้ ถึงกูจะเป็นผู้ชายแต่ก็มีความกระดากอายอยู่นะเชี่ยเอ้ย” เซฮุนถอนหายใจหนัก ๆ ตอนที่ไอ้ห่าจงอินขยับรั้งรูดแกนกายให้แข็งตัวยิ่งขึ้น โอย...กูเศร้า

“โทษตัวเองเถอะเซฮุน มึงแม่งชอบทำตัวน่ารักเอง”

“ความผิดกูว่างั้น” ถามเสียงแผ่วก่อนที่ไอ้คนจังไรจะโน้มหน้าลงมาบดขยี้ริมฝีปากของเขาอย่างหื่นกระหาย นี่มึงอดอยากมาจากไหนเหรอจงอิน ค่อย ๆ ก็ได้ไหมนี่ก็อยู่ด้วยกันทั้งคืนแถมพรุ่งนี้ก็วันหยุดไม่ต้องตื่นแต่เช้าไปโรงเรียนด้วย

เซฮุนคว้าไหล่กว้างเอาไว้พร้อมกับส่งเสียงครางในลำคอขณะที่ริมฝีปากยังคงกระหวัดเรียวลิ้นสู้กับคนที่อยู่บนร่าง โชคดีที่คืนนี้ฝนตกไม่งั้นคงระแวงว่าใครจะผ่านมาได้ยินเสียงแปลก ๆ เข้าให้ ซึ่งถ้าความแตกนี่คงไม่มีหน้ามาเหยียบบ้านหลังนี้อีกเป็นแน่แท้

จงอินจับเรียวขาอีกคนขึ้นมาเกี่ยวกับเอวหนา เขารู้สึกได้ว่าตอนนี้เซฮุนกำลังขาสั่นเพราะความกลัว แต่จะให้หยุดก็คงไม่ได้เพราะถ้าไม่ทำวันนี้วันข้างหน้าก็ต้องโดนเขาจัดหนักอยู่ดี เพราะฉะนั้นกัดฟันยางไว้เถอะยอดรักเดี๋ยวก็ดีเอง

“จงอิน”

“อะไร”

“มึงจะเป็นคนทำเหรอ”

“อ้าว มาถึงขั้นนี้แล้วกูรับมั้งเนี่ย”

“กูว่ามันไม่แฟร์ถ้าจะให้กูเป็นฝ่ายรับ”

“มึงจะเรียกร้องหาความยุติธรรมอะไรตอนนี้วะ ดูสถานการณ์โลกบ้างไหม” ร่างหนาหยัดตัวลุกขึ้นคุกเข่าแล้วก้มลงมองส่วนกลางลำตัวที่กำลังชี้หน้าอีกฝ่าย เซฮุนถอนหายใจแล้วยันข้อศอกขึ้นพร้อมกับมอง ‘ไอ้นั่น’

“ดู แต่กูไม่พร้อม เพราะงั้นมา” ร่างบางกำมือเตรียมพร้อมเป่ายิ้งฉุบ จงอินขยับปากบ่นอย่างขัดใจแล้วเหล่มองคนรักที่เลิกคิ้วมองเป็นเชิงเร่งให้เขารีบตัดสินให้รู้แดงรู้ดำไปเลย

“กูจะออกกระดาษนะ”

“กูไม่เชื่อ น้ำหน้าอย่างมึงต้องออกค้อนแน่”

“น้ำหน้าอย่างมึงก็ต้องออกกระดาษเหมือนกัน” ทั้งคู่สู้กันทางสายตาอย่างไม่มีใครยอมใคร

“หึ...ไค ไบ โบะ!”

“...”

“นั่นไง!!! 5555555555555555555555555555”

จงอินค้างอยู่ในท่าแบมือหลังจากที่ผลลัพธ์ออกมาว่าเซฮุนเป็นฝ่ายชนะด้วยกรรไกร ไอ้ขี้แพ้อย่างเขาหันไปมองคนรักที่กำลังนอนชักดิ้นชักงอหัวเราะอย่างสะใจอยู่แล้วก็เส้นเลือดกระตุก ท่าทางดีใจเว่อเกินจริงแบบนั้นมันทำให้เขารู้สึกหงิดอยู่ลึก ๆ

“เฮ้ย!” เซฮุนสะดุ้งสุดตัวทันทีที่อีกฝ่ายโถมตัวเข้ามาอีกทั้งยังจับขาเขาทั้งสองข้างแหวกออกก่อนจะเอาไปเกี่ยวไว้กับเอวหนานั่นอีก “อะไรของมึงวะจงอิน?!”

“มึงคือคนชนะไง”

“ใช่ แล้วมึงก็คือคนแพ้”

“เพราะมึงชนะ มึงถึงได้สิทธิ์นั้นเดี๋ยวนี้” พูดจบก็โน้มใบหน้าลงไปกดจูบหนัก ๆ อย่างหมั่นเขี้ยว ถึงจะยังงง ๆ แต่เซฮุนก็ยังแลกลิ้นกับร่างข้างบนได้อย่างไม่ขาดตกบกพร่อง

ร่างทั้งร่างกระตุกเป็นพัก ๆ เพราะมือหยาบกร้านที่กำลังลูบไปตามเนินผิว ให้ตายเถอะ ไม่เคยคิดเลยว่าชีวิตนี้จะต้องมาตกอยู่ในสภาพผู้ถูกกระทำ เกิดมาหล่อสูงขาวเท่แทบไม่ช่วย แล้วที่ลุกขึ้นมาเรียกร้องขอความเป็นธรรมเมื่อกี้นี้คืออะไรเหรอ ไร้ค่าสัด ๆ กูอยากจะตบหัวมึงจริง ๆ คิมจงอิน ห่าจิก

“อะ...โอ้ย!!” เซฮุนนิ่วหน้าเจ็บทันทีที่ปลายนิ้วเรียวยาวกำลังพยายามจะดันเข้าไปในช่องทางด้านหลังของเขา คุณพระช่วย นี่ใครเป็นคนคิดให้ผู้ชายได้กันด้วยวิธีนี้วะโอเซฮุนอยากจะรู้นัก ให้ผลัดกันช่วยสำเร็จความใคร่น้องชายด้วยมือไม่ได้เหรอ กูล่ะเจ็บเหลือเกิน “ไอ้จงอิน!! พอก่อน!!”

“มึงอย่าเสียงดังดิวะ เดี๋ยวแม่กูก็ตื่นหรอก”

“ให้รู้ไปเลยดิห่า แม่งเจ็บชิบหาย!”

“ในหนังยังเอาเข้าไปได้ทั้งหมดมึงจะกลัวอะไรวะ นี่แค่นิ้วนะ มึงป๊อดเหรอโอเซฮุน”

“งั้นมึงนอนลงเลยสัด!” ได้ยินแล้วก็ขำ จงอินหยิกแก้มไอ้หล่อของสาว ๆ ไปทีนึงอย่างหมั่นเขี้ยวแล้วก้มลงไปจูบปิดปากซะ “อื้ออออออออ!!”

“ร้องอย่างกะคนจะโดนฆ่า งั้นกูไม่ใช้นิ้วแล้วนะ” ฆ่าของไงสึด TT_TT

“เอาออกไปทั้งตัวมึงนั่นแหละห่า!! กูไม่ทำแล้ว” เซฮุนพลิกตัวหันหนี ซึ่งจงอินก็ไม่ได้รั้งแขนเขาให้กลับมานอนท่าเดิม เพราะอะไรรู้ไหม...มันจับกูหันหลังให้คุกเข่าท่าโก้งโค้งจ้า

ฟั้คคคคคคคคคคคค

“เซฮุน กูทำแบบนี้มึงเสียวป่ะวะ” คนจังไรโน้มตัวลงมาทับข้างหลังพร้อมกับใช้มือขยับรั้งรูดส่วนนั้นของเขาจนแข็งสู้มือ เชื่อเถอะครับว่าต่อให้เป็นพระอิฐพระปูนก็ต้องตื่นตัวกันทั้งนั้นต่อให้ตอนนี้โอเซฮุนจะกลัวจนแทบหรรมเกือบจะหดก็ตาม

“จงอิน กูไหว้ล่ะหยุดเถิด”

“ได้” พอคนรักปล่อยมือออกร่างบางก็ถอนหายใจอย่างโล่งอก แต่ก็แค่สามวิเท่านั้นตาทั้งสองข้างก็ต้องเบิกกว้างอย่างตกใจเพราะมีบางอย่างสอดใส่เข้ามาในช่องทางด้านหลังของเขา

“เจ็ท!!!!”

“เดี๋ยว ๆ เข้าไปได้แล้วนิดนึง”

“เข้าพ่อง!! เอาออกไป!!”

“เลิกโวยวายสักทีเถอะเซฮุน กูชักจะโมโหแล้วนะ!!!” แม่งร้องอยู่ได้ กูจะเสียอารมณ์ก็เพราะมึงขัดขืนเนี่ย นี่ไม่ตบจูบแบบพิศาลก็ดีแค่ไหนแล้ว อุตส่าห์ยอมผิดคอนเซปผู้ชายเย็นชาเพื่ออ่อนโยนด้วยแล้วมึงจะเอายังไงอีก

“นี่คือผลลัพธ์ของคนชนะเหรอวะ...” โอเซฮุนอยากจะร้องไห้ให้น้ำตาไหลอาบหน้าเผื่อว่าไอ้เวรตะไลจะเห็นใจ มึงคิดอยากจะคร่อม คิดจะถอดกางเกงกูยังไงก็ได้งั้นหรือคิมจงอิน ต่อให้จะเป็นคนจังไรดูหนังโป๊มาสักกี่ร้อยเรื่องก็ไม่ได้หมายความว่ากูจะพร้อมลงสนามรบกับมึงนะ

“ใช่ กูยอมให้มึงชนะไปตลอดชีวิตเลยเซฮุน...” จงอินโน้มใบหน้าลงมาจูบหลังกกหูเขาก่อนจะไล่ไปถึงท้ายทอย วูบหนึ่งร่างบางรู้สึกเสียวสะท้านจนขนลุกซู่อย่างบอกไม่ถูก สองมือขยำผ้าห่มไว้แน่นระบายความเจ็บเมื่อไอ้คนอัปปรีย์เริ่มดันส่วนนั้นเข้ามาจนกระทั่งสุดความยาว “อา...”

ได้ยินเสียงมันครางในลำคอแล้วก็เขิน เซฮุนเอี้ยวหน้าหันไปมองคนที่ซ้อนอยู่ข้างหลังแล้วก็หน้าแดงเพราะไอ้เพื่อนสนิทควบตำแหน่งแฟนกำลังอยู่ในท่าจับสะโพกเขาเอาไว้แล้วค่อย ๆ เคลื่อนกายเข้าออกอย่างเนิบนาบ มันจะไม่อะไรเลยถ้าสีหน้าของไอ้จงอินไม่หื่นแดกขนาดนั้น

ปากล่างนั่นก็กัดไปเถอะครับเสียวมากเลยสิมึง เงยหน้าขึ้นมาถามไถ่สุขภาพกูบ้างสิจงอิน ถามกูบ้างว่า ‘ให้หยุดไหมเซฮุน เห็นมึงเจ็บแบบนี้แล้วกูทนดูไม่ได้จริง ๆ เราไม่ต้องมีเซ็กส์กันก็ได้ ก็ยอมสโตกไปชั่วชีวิต’

แล้วนี่กะจะสำเร็จความใคร่โดยที่ไม่มองหน้าแฟนเลยว่างั้น นี่กูเอี้ยวหันหลังจนคอแทบเคล็ดเลยนะจงอินหันมาสบตากับกูบ้างเถอะ ขนาดหนังโป๊มันยังมองหน้านางเอกแล้วนี่กูคือตัวอะไร ขัดขืนมันแล้วลุกขึ้นไปใส่เสื้อผ้าก่อดราม่าเลยดีไหมล่ะ

“โอ้ย!! เบาหน่อย!!”

นอกจากจะไม่ลดเกียร์แล้วแม่งยังเร่งเครื่องอีกด้วย โอย...ประสบการณ์ครั้งแรกในชีวิตที่ไร้ซึ่งความโรแมนติก โอเซฮุนคิดมาตลอดว่ามันต้องรู้สึกดีกว่าตอนช่วยตัวเองแน่ ๆ แต่ใครจะรู้ว่าจุดจบของเขาจะเจ็บปวดรวดร้าวไปทั้งดากแบบนี้...