“อะ... อา...”
“ไปทำหน้าแบบนี้ใส่ปาร์คชานยอลมาใช่ไหมล่ะ
มันถึงได้หลงหัวปักหัวปำอย่างนี้”
“มึงก็เหมือนกันนั่นแหละ ถึงขั้นชวนไปบ้านเลยไม่ใช่เหรอ
อะ!”
“กูทำไปเพราะแผนหรอก
แต่มึงอะชอบมันแล้วใช่ไหม?”
“ยังไม่ถึงขั้นนั้น... อื้อ
ก็แค่... ชอบคุยด้วย” ป๋ายเซียนไม่อยากโกหก
แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าเขาหลงคารมความเจ้าชู้ของปาร์คชานยอลไปแล้วครึ่งตัว
“มันชวนไปที่บ้าน
จะให้กูไปหรือจะไปเอง”
“กูไปเอง มึงไม่ต้องกลัวหรอก อะ!”
ป๋ายเซียนกำลังจะขาดใจ ร่างกายมันร้อนวูบวาบไปหมดแม้ว่าน้ำเย็น
ๆ จากฝักบัวจะชโลมร่างของเขาและพี่ชายจนเปียกโชกไปทั้งตัว มือของแบคฮยอนยังคงเร่งความเร็วอยู่ในจังหวะอันตราย
เร็วบ้าง ช้าบ้าง คลึงส่วนหัวมนบ้าง แต่โดยรวมแล้วป๋ายเซียนรู้สึกเหมือนจะถึงอยู่ตลอดเวลา
คนเป็นคนน้องแนบแก้มลงกับผนังกระเบื้อง หอบฮักแทบยืนไม่ไหวจนพี่ชายที่ยืนซ้อนอยู่ข้างหลังต้องคว้าเอวเอาไว้
แบคฮยอนมองน้องชายอย่างเอ็นดู
พร้อมมือขวาที่ยังคงจัดการส่วนตื่นตัวของอีกฝ่ายอย่างไม่ขาดตกบกพร่อง
“จะถึงแล้วเหรอ”
“...อือ เร็วกว่านี้สิ
ชอบแบบวันนั้น”
“ขอมากแบบนี้พอถึงคิวกูแล้วต้องทำให้ดีนะ”
“รู้แล้วน่า...
ตอนนี้ช่วยน้องก่อนได้ไหมอะ... อื้อ!”
ป๋ายเซียนกำลังงอแง
เห็นแล้วน่าแกล้งน้อยเสียที่ไหน
แบคฮยอนเกยคางลงบนไหล่อีกฝ่ายซึ่งแทบจะสิงกับผนังห้องน้ำอยู่แล้ว
ถูแก่นกายที่แข็งขืนเต็มตัวเข้ากับร่องก้นขาวของน้องชายโดยไม่สอดใส่
เสียงครางหวิวของผู้ถูกปรนเปรอด้านหน้าคือความน่ารักน่าเอ็นดูในสายตาพี่ชาย
เขาช่วยป๋ายเซียนไปจนถึงฝั่งฝันจนคราบสีขาวขุ่นเลอะปะปนไปกับสายน้ำที่กำลังไหลวนลงท่อระบาย
คนเป็นน้องไม่ได้นึกขลาดอายกับสิ่งที่ทำเป็นปกติ
ป๋ายเซียนหอบหายใจอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะคุกเข่าลงบนพื้นกระเบื้อง อ้าปากแลบลิ้นเลียแก่นกายของแบคฮยอนคล้ายว่าเป็นไอติมแท่งที่เราชอบแย่งกันกินตอนเป็นเด็ก
ช้อนตามองพี่ชายที่กำลังกระสันความต้องการอย่างถึงขีดสุด
ป๋ายเซียนครอบครองแก่นกายขนาดเดียวกับตนเองเข้าปาก
ใช้สองมือช่วยประคองบ้าง ก่อนจะวางลงบนหน้าขาอีกฝ่ายไว้เป็นหลัก แบคฮยอนก้มมองน้องชายที่กำลังดูดเลียส่วนแข็งขืนอย่างรู้งาน
ตั้งแต่ส่วนหัวมนไปจนถึงการครอบครองทั้งหมดจนมิดด้าม
คนเป็นพี่ครางซี๊ดอย่างเสียวซ่าน
นึกหวงน้องชายอยู่ในใจถ้าหากว่าวันหนึ่งมันมีแฟนเป็นตัวเป็นตนแล้วต้องทำแบบนี้ให้ไอ้โง่ที่ไหน
เขาจับศีรษะป๋ายเซียนไว้แล้วสวนสะโพกเข้าหาโพรงปากอุ่นจนได้ยินเสียงอื้ออึงในลำคอ
“กับไอ้ชานยอล มากสุดให้ทำได้แค่นี้นะ”
“อื้อ”
คนน้องขานตอบในลำคออย่างว่าง่าย
พร้อมช้อนตามองพี่ชายฝาแฝดที่กำลังเคลิบเคลิ้มกับสัมผัสที่เขามอบให้
“อย่าหลงมันนะ เข้าใจไหม?”
“อื้อ”
“อา... ดีมาก... ลึกกว่านี้สิ
รู้ไม่ใช่เหรอว่าทำยังไงแล้วกูจะรู้สึกดีน่ะ?”
ป๋ายเซียนเร่งจังหวะเร็วยิ่งขึ้นเอาใจพี่ชาย ครูดฟันบ้างพอให้คนถูกกระทำกระตุกกายอย่างซ่านเสียว
แบคฮยอนขบกรามแน่น สวนสะโพกเข้าโพรงปากร้อนถี่รัวก่อนจะถอนกายออกมาเพื่อปลดปล่อยใส่หน้าคนเป็นน้อง
“ไอ้เหี้ย!” ป๋ายเซียนหลับตาแน่น
ลูบใบหน้าซึ่งเต็มไปด้วยน้ำขาวขุ่นของพี่ชายก่อนจะหันเข้าหาฝักบัว
ชะล้างเอาความเหนียวออกไป ในขณะที่แบคฮยอนเอาแต่หัวเราะอย่างพอใจ จนคนเป็นน้องทนไม่ไหวจึงลุกขึ้นทุบพี่ชายเสียงดังอั่ก
“อ๊า เจ็บ ๆ”
“บอกกี่ทีแล้วว่าอย่าปล่อยใส่หน้ากู
มึงแม่ง”
“กูกลั้นไม่ให้ปล่อยในปากมึงได้ก็ถือว่าเก่งแค่ไหนแล้ว
มา ๆ เดี๋ยวช่วยล้างออกให้”
“ไม่ต้อง”
ป๋ายเซียนปัดมือพี่ชายออกอย่างรำคาญ
หากแต่แบคฮยอนกลับหัวเราะแล้วเข้ามาช่วยน้องล้างหน้าล้างตาอย่างเอ็นดู ท่ามกลางกระแสน้ำที่ชะล้างฟองสบู่และคราบแห่งความใคร่ที่สองพี่น้องช่วยกันปลดปล่อยด้วยมือและปาก
เขาเรียกมันว่าความผูกพันซึ่งคงรู้สึกแย่ไม่ใช่น้อยถ้าหากว่าใครคนหนึ่งจะตกไปเป็นของคนอื่น
และต่อให้มีจริง ๆ
เชื่อว่าความสัมพันธ์แบบนี้ก็คงไม่สิ้นสุดลง
ก็พวกเราเป็นฝาแฝดที่รักกันมากนี่?
--------------------------------------------------------------
ตัดจบฉากนี้ที่ 50% นะคะ แล้วจะไปอัพต่อที่ลิงค์นี้ค่ะ
http://my.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1434000&chapter=4
http://my.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1434000&chapter=4
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น