#ficDOPPEL | chapter 3 ` chanbaek

“อย่าทำแบบนี้อีกนะ...” เสียงนั้นสั่นเครือเหมือนคนจะร้องไห้ ร่างสูงยกยิ้มมุมปากก่อนจะแลบเลียใบหูคนตัวเล็กจนต้องหดคอลง

“แต่ทำแบบนี้ได้ใช่ไหม?”

เสียงกระซิบแหบพร่านั้นชวนขนลุก แบคฮยอนตกใจอยู่ไม่น้อยที่ร่างสูงจับมือเขาไปวางตรงเป้ากางเกงซึ่งมันนูนเด่นอย่างเห็นได้ชัด เสียงซี๊ดปากผะแผ่วลอดออกมาเมื่ออีกฝ่ายจับมือของเขาให้บีบนวดจนมันขึงตึงยิ่งกว่าที่เป็นอยู่

ทั้งคู่สบตากัน ลมหายใจอุ่นร้อนที่ผ่อนออกมาเพราะอารมณ์ต้องการนั้นเขารู้สึกได้ ไม่รู้ว่าเป็นเพราะบยอนแบคฮยอนใจง่าย หรือเป็นเพราะเขาพร้อมจะให้อภัยปาร์คชานยอลอยู่เสมอ เขาถึงได้ปล่อยให้ซิปกางเกงถูกรูดลงโดยใครอีกคน ทั้งที่ยังรู้สึกแย่อยู่

“จะเอายังไงกับไอ้โง่ที่ทำให้แฟนต้องเสียใจดีนะ?”

“...”

ร่างเล็กมองรอยยิ้มมุมปากของคนตรงหน้า ก่อนจะหลับตาลงเผยอปากรับจูบร้อนแรงที่อีกฝ่ายมอบให้ มันต่างจากเมื่อชั่วโมงที่แล้วอย่างสิ้นเชิง

นอกจากปาร์คชานยอลจะเป็นคนจริงจังกับการเรียนแล้ว ยังเล่นละครตบตาได้สมจริงอีกด้วยสินะ ที่ตีมึนทำเป็นตกใจ ทำเป็นงงกับเรื่องข้อความและเบอร์โทรเข้าอะไรนั่น ทุกอย่างล้วนแต่เป็นการกลั่นแกล้งงั้นเหรอ แต่มีบางอย่างที่ทำให้อดคิดไม่ได้ ว่าเวลาผ่านไปแค่ชั่วโมงครึ่ง ผู้ชายอ่อนโยนก็หายไป และปล่อยให้ผู้ชายเซ็กส์จัดคนเมื่อคืนกลับมา

แบคฮยอนถูกอุ้มไปที่เตียงทั้งที่ยังแลกลิ้นกันอยู่อย่างนั้น มันไม่ต่างจากเมื่อคืนที่เราใช้เวลากับเรื่องลามกไปจนถึงดึกดื่น แต่ไม่รู้ทำไมแบคฮยอนถึงได้เอาไปเปรียบเทียบกับจูบเมื่อชั่วโมงที่แล้ว ซึ่งมันต่างกันอย่างสิ้นเชิงราวกับว่าเขาจูบกับผู้ชายสองคน

ร่างเล็กนอนแผ่บนที่นอนพร้อมปลดกระดุมเสื้อตัวเองให้รู้สึกผ่อนคลาย สายตาปรือมองไปยังคนตัวสูงที่ยันเข่าไว้กับผืนเตียงพร้อมปลดเข็มขัดออกอย่างเร่งรีบ เสียงรูดซิปลงเป็นอีกอย่างหนึ่งที่กระตุ้นอารมณ์ดิบของทั้งคู่ในตอนนี้ ร่างสูงขยับขึ้นไปคร่อมตรงระดับใบหน้าคนตัวเล็กและชักแกนกายแข็งขืนออกมา

“อ้าปากสิที่รัก”

แบคฮยอนใจเต้นแรงกับท่วงท่าที่ไม่เคยทำมาก่อน ถ้ามันเป็นวิธีปลอบใจของปาร์คชานยอล เขาคิดว่ามันค่อนข้างได้ผลเลยทีเดียว

คนตัวเล็กปรือตามองภาพคนตัวสูงสลับกับท่อนเอ็นที่ถูไถไปกับใบหน้าของเขาจนเหนียวเหนอะหนะ ริมฝีปากบางอ้าออกเพื่อให้อีกคนส่งท่อนเอ็นขนาดใหญ่เข้ามา แต่ดูเหมือนว่าชานยอลจะยังนึกสนุกกับการละเลงน้ำเหนียวลงบนใบหน้า จนกระทั่งร่างสูงยอมให้ส่วนปลายแตะกับลิ้นของเขา ก่อนจะถูกส่งเข้าไปในปากจนเกือบมืดลำ

แกนกายใหญ่คับแน่นจนต้องส่งเสียงอื้ออึงในลำคอ สีหน้าของชานยอลในตอนนี้เซ็กซี่จนไม่เหลือคราบหนุ่มนิติที่จริงจังกับทุกอย่าง แบคฮยอนรู้สึกดีตอนได้ยินเสียงครางทุ้มต่ำเพราะความเสียวซ่านยามเขาตวัดลิ้นรอบแกนกายแข็งขืนจนน้ำลายชุ่ม

สองมือประคองพร้อมช่วยรั้งรูดอย่างเนิบนาบ ร่างสูงขยับสะโพกสอบเป็นจังหวะก่อนจะยันมือไว้กับผนังตรงหัวเตียง พลางมองหน้าคนตัวเล็กที่กำลังดูดดุนแกนกายใหญ่ราวกับไอติมแท่งโปรด

“ดีมาก... อย่างนั้น... อา...”

ร่างสูงเลียริมฝีปากอย่างพอใจ ยิ่งตอนอีกฝ่ายคายส่วนแข็งขืนเยิ้มน้ำลายเหนียวหนืดออกมาก็ยิ่งกระตุ้นอารมณ์ให้พุ่งสูงกว่าที่เป็นอยู่ แบคฮยอนลากลิ้นร้อนสลับดูดดึงตรงส่วนปลายจนเขาเกร็งไปหมด

ชายหนุ่มจับแกนกายร้อนจ่อที่ริมฝีปากบางแล้วพยักหน้าเป็นเชิงบอกให้อมเข้าไปอีกครั้ง ซึ่งคนที่นอนอยู่ใต้ร่างก็ไม่อิดออดยอมทำตามแต่โดยดี ร่างสูงปล่อยให้โพรงปากอุ่นปรนเปรออยู่แค่ครู่เดียว ก่อนที่สะโพกสอบจะเร่งจังหวะเด้งสวนเข้าไปจนร่างเล็กส่งเสียงครางประท้วงในลำคอ

“อื้อ! อื้อ! อะ...อื้อ!”

“อาส์...ดี...”

แบคฮยอนห่อปากรับแกนกายขนาดใหญ่ที่เกือบสำลักออกมาเมื่อมันจุกที่คอ ก่อนจะช้อนตามองอีกคนที่กำลังเคลื่อนสะโพกเข้าออก เพียงแค่ชั่วอึดใจเท่านั้นสิ่งแปลกปลอมก็พุ่งเข้ามาเต็มปาก ร่างเล็กขมวดคิ้วมุ่นแล้วกลืนมันลงไปอย่างไม่ตั้งใจ เมื่ออีกฝ่ายไม่ยอมถอนท่อนเอ็นที่กระตุกอยู่ในปากเขาออกไปสักที

“อา...”

ส่วนแข็งขืนค่อย ๆ ละออกมาจากริมฝีปากที่เยิ้มไปด้วยน้ำขาวขุ่น ชายหนุ่มยิ้มพอใจที่ทำให้คนตัวเล็กแปดเปื้อนได้เพราะเขา ร่างสูงนั่งลงบนเตียงแล้วกุมท่อนเอ็นที่ยังคงแข็งขืนเอาไว้ด้วยมือ ก่อนจะรั้งรูดมันพร้อมกระดิกนิ้วเรียกคนตัวเล็ก

“Come on, Baby.”

แบคฮยอนหยัดตัวลุกขึ้นนั่งพลางมองแกนกายที่ยังคงพร้อมใช้งานแม้ว่าจะเพิ่งปลดปล่อยไปเมื่อครู่นี้ มีเพียงแค่ซิบกางเกงที่ถูกรูดลงเพื่อให้ส่วนแข็งขืนได้ออกมาดูโลก แบคฮยอนเช็ดคราบน้ำรักที่เลอะตามริมฝีปาก ก่อนจะคลานเขาไปหาคนตัวสูง

“ถอดมันออก... ให้ฉันเห็น”

เสียงกระซิบแหบพร่ามาพร้อมลิ้นที่แลบเลียตามแผงอกบางจนขนลุกซู่ แบคฮยอนครางในลำคออื้ออึง และยอมถอดกางเกงออกอย่างว่าง่าย มือใหญ่วางลงบนต้นขาขาว ก่อนจะไล่ระดับสายตามองเรือนร่างตรงหน้าที่สมควรถูกจับกดลงกับเตียง แล้วแหวกขาให้กว้าง เพื่อรับบทลงโทษของความน่าฟัดเสียจริง

“อะ...อือ...”

เสียงครางติดขัดลอดออกมา เมื่อร่างสูงรั้งตัวของเขาเข้าไปใกล้หลังจากถอดกางเกงเรียบร้อยแล้ว ใบหน้าคมซุกอยู่กับหน้าท้องขาวอย่างพอดิบพอดี ร่างกายกระตุกเกร็งเมื่อลิ้นร้อนแลบเลียไปตามเนินผิว ก่อนจะแยงเข้าไปในรูสะดือหยอกล้อให้หวาดเสียว

แบคฮยอนก้มลงมองกลุ่มผมสีเข้มที่ซุกอยู่กับหน้าท้อง ก่อนจะวางมือไว้บนไหล่กว้างเพื่อหาที่ยึด เมื่ออีกฝ่ายจงใจมอบความวาบหวามให้ขณะที่ชั้นในของเขากำลังถูกร่นลงไปไว้ตรงหน้าขา

“อะ! อ...อื้อ!” ร่างเล็กเชิดหน้าครางกระเส่า เมื่อเป้าหมายนั้นเปลี่ยนมาหยุดที่ยอดอก สองมือขย้ำกลุ่มผมคนตรงหน้าเพื่อระบายความเสียวซ่าน สัมผัสของชานยอลทำเอาร่างของเขาอ่อนระทวยไปหมด

แบคฮยอนปล่อยให้ร่างกายเคลื่อนไหวไปตามการชักนำของคนตรงหน้า เพราะเมื่อรู้ตัวอีกที ร่างของเขาก็นั่งทับอยู่กับตักหนาโดยที่ส่วนล่างเปลือยเปล่าเสียแล้ว

“จะอยู่ด้วยกันไหม...” ร่างเล็กปรือตามองใบหน้าคมที่อยู่ห่างกันแค่ช่วงหายใจ แบคฮยอนไม่อยากให้ชานยอลกลับหลังจากจบเรื่องบนเตียง

เขาอยากให้ผู้ชายคนนี้อยู่ปลอบขวัญว่าที่ทะเลาะกันไปเมื่อชั่วโมงที่แล้วมันคือเรื่องโกหก และจะไม่เกิดขึ้นอีก ร่างสูงกดจูบริมฝีปากบางอย่างหลงใหล ก่อนจะละออกมาพร้อมส่ายหน้าเป็นคำตอบ

“ตลอดไป”

“...”

ทั้งคู่สบตากันอยู่ครู่เดียวก่อนจะโถมเข้าจูบกันอย่างรุนแรง แบคฮยอนปลดปล่อยความอัดอั้นในใจออกมา จนดูเหมือนว่าเซ็กส์ในครั้งนี้เป็นการระบายอารมณ์ในใจอย่างหนึ่ง ร่างเล็กเชิดหน้าขึ้นครางกระเส่าเมื่อร่างสูงดันแกนกายขนาดใหญ่เข้ามาในช่องทางด้านหลังโดยไม่มีการเบิกทางก่อน เสื้อเชิ้ตสีขาวที่สวมอยู่ถูกร่นลงไว้ตรงข้อศอก และปล่อยให้ช่องทางได้ปรับสภาพรับกับท่อนเอ็นที่เข้ามาจนสุดลำ

“อะ!!” ร่างเล็กครางลั่นเมื่อฝ่ามือใหญ่ฟาดลงบนเนินเนื้อหนันพร้อมแหวกมันออก แบคฮยอนค่อย ๆ ขยับสะโพก มันเสียวจนแทบอยากหวีดร้องออกมา

ทั้งคู่สบตากัน รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ที่ไม่ได้เห็นบ่อยนัก กับดวงตาคมที่มองมานั้นกระตุ้นอารมณ์ดิบของคนตัวเล็กได้เป็นอย่างดี

“ขย่มสิที่รัก ฉันอยากเห็นสีหน้านายตอนรู้สึกดี...” ร่างสูงยิ้มมุมปาก “แล้วก็เสียงครางกระเส่าของนายด้วย...”

“อะ...เดี๋ยว! อื้อ! ชานยอล...!!!”

“อืม...”

“อื้อ!!! อะ....อ๊า!!!”

“รัดดีจริง ๆ อาส์...แบคฮยอน...” ร่างสูงซี๊ดปากอย่างพอใจ หลังจากได้รับความสุขสมจากช่องทางรักที่กำลังรูดรึงแกนกายจนแทบจะเสร็จอยู่รอมร่อ นี่คืออารมณ์ดิบของคนน้อยใจปนโมโหงั้นเหรอ ให้ตายเถอะ...เขาน่าจะทำให้สองคนนั้นทะเลาะกันบ่อย ๆ

หน้าขากระทบกันจนเกิดเสียงน่าเกลียด เหงื่อกาฬซึมออกมาตามโครงหน้าและเนื้อผิวเพิ่มเสน่ห์ให้คนตัวเล็กที่กำลังร่อนเอวอยู่บนร่างเขาเป็นเท่าตัว ร่างสูงบีบคลึงสะโพกมนอย่างหมั่นเขี้ยวก่อนจะฟาดมือลงไปอีกครั้ง มันอดไม่ได้ที่จะสวนสะโพกขึ้นไปจนปลายหยักมนกระทบจุดกระสันให้ร่างเล็กต้องครางเสียงหลง

“อะ...อ๊ะ...อ...อา!!!”

ชายหนุ่มประคองคนตัวเล็กให้นอนราบกับเตียง ก่อนจะจับเรียวขาแหวกออกกว้างแล้วกระแทกแกนกายเข้าไปอย่างหนักหน่วง แบคฮยอนอ้าปากครางอย่างปิดไม่ผิดกับความรุนแรงที่ก่อให้เกิดความหวาดเสียวจนแทบขาดใจ

สองมือช่วยกันปลดกระดุมเม็ดสุดท้ายออก ก่อนจะลูบไปตามแผงอกตนเองผ่อนคลายอารมณ์ ช่องทางรักตอดรัดราวกับไม่อยากให้แกนกายแข็งขืนหลุดออกไป ร่างสูงหลุบตาลงมองส่วนกลางลำตัวที่ผลุบเข้าออกในช่องทางด้านหลังอย่างพอใจ ก่อนที่แบคฮยอนจะปิดปากกลั้นเสียงครางเมื่ออีกคนใช้มือช่วยรั้งรูดส่วนนั้นของเขาจนเพิ่มความเสียวให้เป็นเท่าตัว เพียงไม่กี่ครั้งน้ำสีขาวข่นก็พุ่งออกมาเลอะเต็มมือแกร่ง

“อ...แฮ่ก...อ๊า!!”

ร่างเล็กหอบหายใจปนเสียงคราง เมื่อร่างสูงละมือออกแล้วป้ายคราบน้ำรักไปตามหน้าท้องของเขาพร้อมควงสะโพกสอบเข้าหาช่องรักที่ขมิบตอดรัดอย่างหนักหน่วง เซ็กส์ในครั้งนี้ไม่มีคำว่าอ่อนโยน ไม่สิ...ที่จริงมันก็ไม่เคยอ่อนโยนเลยสักครั้งหลังจากมีครั้งแรกกับชานยอล แต่ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าแบคฮยอนรักมัน... รักที่จะรุนแรงแบบนี้เมื่อตอนมองหน้าตาที่เต็มไปด้วยความหื่นกระหายของคนรัก

รู้สึกได้ถึงความอุ่นร้อนที่ถูกพ่นเข้ามาในช่องทางด้านหลัง แผงอกบางกระเพื่อมช้าลงเมื่อร่างสูงหยุดกระแทกกายเข้ามาแล้ว ชายหนุ่มหลุบสายตาลงมองแกนกายใหญ่ที่ค่อย ๆ ชักออกมา ก่อนที่น้ำสีขาวขุ่นจะทะลักไหลออกจากช่องทางด้านหลังจนเลอะผ้าปูที่นอน

นัยน์ตาคมกวาดมองร่างเปลือยเปล่าของคนตรงหน้า บอกตามตรงเลยว่าเขาชอบตอนแบคฮยอนนอนหอบกระเส่าแบบนี้มากกว่าตอนทำตัวน่ารักใส่ ‘ปาร์คชานยอล’ เป็นไหน ๆ ร่างสูงยกยิ้มมุมปากอย่างพอใจ

เขาอดที่จะก้มลงไปจูบหน้าขาที่อ้ากว้างอย่างยั่วยวนไม่ได้ อีกทั้งดวงตาคู่นั้นที่มองมาอย่างมีความหมาย ช่างน่าสงสารเหลือเกินที่เจ้าตัวไม่รู้เลยว่าทุกอย่างที่เกิดขึ้นมันไม่ใช่เพราะความรัก หรือถ้าจะมี... มันก็เกิดขึ้นจากบยอนแบคฮยอนฝ่ายเดียว แต่ไอ้โง่ ‘ปาร์คชานยอล’ คนนั้นไม่ได้รับรู้ด้วยเลยสักนิด

ร่างสูงโน้มตัวลงไปแลกจูบกับคนตัวเล็กอีกครั้งแม้ว่าอีกฝ่ายจะยังกอบโกยอากาศเข้าปอดไปได้ไม่เท่าไหร่ เขาอยากให้บยอนแบคฮยอนสติหลุดเพราะเซ็กส์อันเร่าร้อนแบบเมื่อครู่นี้อีก เห็นทีว่าคืนนี้จะอีกยาวไกล

น่าอิจฉา ‘ปาร์คชานยอล’ เหลือเกินที่มีแฟนน่ารัก เซ็กส์จัด และโกรธง่ายหายเร็ว ซึ่งถ้าไอ้หมอนั่นฉลาดหน่อย... ก็คงไม่ต้องยืนโง่อยู่หน้าประตูห้องเป็นชั่วโมงแบบนั้นหรอก เขาได้แต่ยกยิ้มอย่างพอใจ ตอนเห็นว่าชายหนุ่มที่อยู่ด้วยกันมาตั้งแต่แรกเกิด เดินกลับไปด้วยความรู้สึกเป็นกังวล แต่กลับทำอะไรไม่ได้

แต่ไม่เป็นไรนะ... เพราะฉันคนนี้จะช่วยแกเอง... ‘ปาร์คชานยอล’

“ยกสะโพกหน่อยที่รัก... นายทำให้ฉันมีอารมณ์อีกแล้วล่ะ”