“เกลียดพี่?”
“อะ...”
เด็กดื้อครางเสียงเบาหวิว
หลังจากที่เรียวนิ้วของเขาลากผ่านร่องก้นพร้อมคลึงช่องทางด้านหลังกระตุ้นอารมณ์
ซึ่งเด็กลามกที่เคยใสซื่อมาก่อนก็ขมิบอย่างเชิญชวน
เรียกรอยยิ้มจนเขาต้องสอดนิ้วเข้าไปแกล้งสักหน่อย “เชี่ยเอ๊ย...
อ๊ะ!”
“หืม... เมื่อกี้ว่าไงนะ?”
“ไปตาย... ไปตายซะ... อ๊ะ!” แบคฮยอนซุกหน้าลงกับโซฟา
อ้าปากหอบหายใจอย่างช่วยไม่ได้กับจังหวะการขยับนิ้วของอีกฝ่าย ซึ่งตอนนี้กำลังเพิ่มจากหนึ่งเป็นสอง
“ลู่หานจะรู้เหรอครับว่าเราชอบให้ทำแบบนี้?”
“อะ... ฮะ...” เด็กน้อยปรือตามองอย่างล่องลอย
เผลอหมุนสะโพกเข้าหานิ้วแกร่งที่กำลังชักเข้าออกจากจังหวะช้า ๆ
เป็นถี่รัวจนเขาหายใจแทบไม่ทัน
“เขาจะรู้ไหมนะว่าเด็กดื้อของพี่ชอบให้พูดลามกเวลามีอะไรกัน?”
“หยุด... อย่าพูดนะ”
“เขาจะรู้หรือเปล่าว่าเราชอบให้จูบซอกขาอ่อนด้านใน
แล้วก็ชอบมีอะไรกันใต้ฝักบัวเป็นพิเศษ”
แบคฮยอนเกลียดตัวเองเหลือเกินที่กำลังขยับสะโพกเข้าหานิ้วทั้งสามที่กระแทกเข้ามาจนได้ยินเสียงหยาบโลนของน้ำหล่อลื่น
ใช่ ไอ้บ้าพี่ชานยอลรู้ดีทุกอย่างนั่นแหละว่าอะไรที่พาเขาไปถึงสวรรค์ได้
“อ๊า... ยะ... หยุด”
“ไม่ใช่ตอนนี้ที่รัก
พี่จะบอกเราเองว่าเมื่อไหร่ที่ควรหยุด”
คนตัวเล็กถูกจับให้พลิกนอนหงาย เพื่อให้เห็นพระเอกหนุ่มคุกเข่าถอดเสื้อออกเผยหุ่นกำยำแบบชายวัยสามสิบต้น
ๆ ที่ยังคงแน่นและน่าสัมผัสชวนให้ใจเต้น
เสียงซิปกางเกงตัวนั้นที่กำลังรูดลงกับสายตาของพี่ชานยอลอะไรที่ทำให้เด็กน้อยรู้สึกวูบวาบมากกว่ากัน มันเป็นเรื่องที่เขาไม่สามารถให้คำตอบในตอนนี้ได้เลย แบคฮยอนกำลังรู้สึกย้อนแย้งที่ทั้งอยากปฏิเสธ
แต่ก็อยากอ้าแขนร้องหาอ้อมกอดจากคนตรงหน้า
“จะถอดเองหรือจะให้พี่ถอดให้ครับเด็กดี?”
น้ำเสียงอ่อนโยนปนเจ้าเล่ห์มาพร้อมใบหน้าคมที่เลื่อนลงมาใกล้
ปาร์คชานยอลยังคงถนัดเรื่องล้างสมองด้วยวิธีนี้ที่สามารถทำให้บยอนแบคฮยอนหยุดพยศได้
คนตัวเล็กสบตากับชายหนุ่มเพียงครู่เดียว
ก่อนจะพยักหน้าเพื่อให้คนตัวโตกว่าจัดการทุกอย่างให้ ซึ่งพระเอกหนุ่มก็ไม่รอช้า
ใบหน้าหล่อเหลาค่อย ๆ เลื่อนลงต่ำจนตอนนี้แบคฮยอนมองเห็นแค่กลุ่มผมสีเข้มที่อยู่ใต้สะดือ
หน้าท้องแบนราบกระเพื่อมลงไม่เป็นจังหวะ กับสัมผัสวาบหวิวที่อีกคนกำลังมอบให้
พระเอกหนุ่มที่ได้รับผลการโหวตเรื่องความเซ็กซี่เป็นอับดับหนึ่งกำลังใช้ฟันงับหัวกางเกงในเขา
ก่อนจะค่อย ๆ ดึงมันลงจนเห็นส่วนนั้นที่กำลังตื่นตัว
มันไม่ใช่เรื่องน่าอายสำหรับคนที่คบกันมาห้าปี
แต่มันน่าอายสำหรับเด็กปากเก่งที่เมื่อครู่เอาแต่พูดหยาบคายและปฏิเสธลูกเดียว แต่สุดท้ายก็นอนรอให้อีกฝ่ายสอดใส่ส่วนนั้นเข้ามา
ปาร์คชานยอลก็ดีแต่เอาหุ่นแบบนั้นมาล่อลวงเขานั่นแหละ...
อืม... รวมถึงปากที่ชอบบ่นด้วย แต่ตอนนี้ความอุ่นร้อนด้านในกำลังให้ความสุขแก่นกายของเขาจนแทบจะสำลักความหวาดเสียวออกมา โพรงปากของพี่ชานยอลยังคงทำให้เขารู้สึกดี... ดีจนต้องขย้ำกลุ่มผมสีเข้มแล้วสวนสะโพกเข้าหา
“เราคงห่างเรื่องอย่างว่ากันนานเกินไปจริง
ๆ เด็กดีของพี่ถึงได้สั่นอย่างนี้” ชายหนุ่มยิ้มอย่างพอใจ
มองใบหน้าขึ้นสีจัดกับดวงตาฉ่ำไปด้วยอารมณ์ของคนตัวเล็กที่กำลังเว้าวอนขอให้เขาเลิกแกล้งเสียที
“ยกขาขึ้นหน่อยที่รัก”
แบคฮยอนทำตามอย่างว่าง่าย
เขาปล่อยให้พระเอกหนุ่มดึงกางเกงในออกจากปลายเท้า ก่อนจะขยับตัวไปตามที่อีกฝ่ายชักนำ
สะโพกกลมถูกช้อนให้ขึ้นทับหน้าขาแกร่ง หัวใจเต้นถี่รัวเหลือเกินตอนมองพี่ชานยอลควักส่วนใหญ่โตออกมาจากกางเกงใน
และเรากำลังจะมีอะไรกันโดยที่อีกฝ่ายไม่ได้ถอดกางเกง
“คนเลิกกันที่ไหนทำแบบนี้... พี่นี่แม่งโคตรแย่เลย”
“อยากเลิกก็เลิกคนเดียวเถอะครับ
พี่ไม่เลิกด้วยหรอก” คนฟังเบ้ปาก
ก่อนจะหลับตาลงเมื่ออีกฝ่ายเอาคืนเป็นจูบหวาน ๆ ที่ห่างเหินไปนาน
มีแค่ช่วงแรกเท่านั้นแหละที่เราอ่อนโยนและทำมันเป็นขั้นตอน
แต่พอรู้แล้วว่านิสัยใจคออีกคนที่มีต่อเรื่องเซ็กส์เป็นอย่างไร
เราก็ผลัดกันเอาอกเอาใจอย่างไม่รู้จักเบื่อ
‘ง้ออย่างนี้แต่แรกก็จบแล้ว’ เด็กแก่แดดบ่นในใจ
ชานยอลใช้นิ้วเบิกทางอีกครั้ง
ลิ้นของเรายังคงกระหวัดกันอย่างไม่มีใครยอมใคร กระทั่งท่อนเอ็นที่ตื่นตัวเต็มที่ถูกดันเข้าไปในช่องทางด้านหลัง
แบคฮยอนครางอือในลำคอ กระหวัดแขนกอดร่างกำยำของพระเอกหนุ่มไว้เป็นหลัก พร้อมขมิบตอดรัดส่วนนั้นเพื่อดึงเอาความหรรษาที่ล้ำลึกมากกว่านี้
“อา... ดี... ซี๊ด...”
“หื่นมาจากไหน บะ -- เบาหน่อยได้ไหม อ๊า!
พี่ -- พี่ชาน --”
ชายหนุ่มขบกรามแน่น
ซอยสะโพกเข้าหาช่องทางอุ่นร้อนที่รัดรึงแก่นกายเขาแน่นราวกับไม่อยากปล่อยให้หลุดออกไป เด็กที่เคยเอาแต่พูดจาไม่น่ารักกำลังอ้าปากหอบหายใจ สลับกับครางเรียกชื่อเขาและใช้มือช่วยตัวเองไปด้วย
ชานยอลจับมือออกจากแก่นกายแล้วขึงไว้เหนือศีรษะคนตัวเล็ก
แกล้งให้คนที่กำลังเสียวซ่านขัดใจเล่นเพราะอยากเห็นสีหน้าซน ๆ
ตอนกำลังไม่พอใจขณะที่เขากำลังกระแทกกายใส่จนร่างสั่นไหวไปหมด
“พี่แม่ง... อ๊ะ... อ๊ะ...”
“ฟังเสียงตัวเองสิแบคฮยอน” ชายหนุ่มซุกหน้าลงกับซอกคอหอม ขบจูบเบา ๆ
แต่ไม่สร้างรอยพร้อมซอยสะโพกเข้าออกไม่ยั้ง
เสียงหยาบโลนดังกึกก้องไปทั่วห้องนั่งเล่น ปะปนกับเสียงครางไม่เป็นภาษาของเด็กปากดีอย่างเขา อย่าว่าแต่เสียงตัวเองเลย
ตอนนี้แบคฮยอนได้ยินกระทั่งเสียงความเฉอะแฉะจากช่องทางด้านหลังที่มันมาจากความลามกของเขาและพี่ชานยอล
“ถ้าได้ยินเราบอกว่าจะไปนอนกับคนอื่นอีก
พี่ก็จะทำแบบนี้...” พูดจบก็กระทั้นกายเน้น ๆ และแช่ค้างไว้
คนตัวเล็กอ้าปากครางหวิว
เลียริมฝีปากกับความซ่านเสียวที่ดันเข้ามาอย่างล้ำลึกคละเสียงลมหายใจหื่น ๆ
ของอีกคน “จะเอาให้เราเดินไปไหนไม่ได้เลย”
“เก่งแต่ปากหรือเปล่าเถอะ” ถ้าให้เทียบ...
เสียงเนื้อกระทบเนื้อคงดังมากกว่าบทสนทนาของเราสองคนเสียอีก แบคฮยอนสบตากับคนตัวโตกว่าอย่างท้าทาย
ซึ่งพี่ชานยอลก็พิสูจน์ให้เห็นทันทีโดยที่เขาไม่ต้องรอนานไปกว่านี้ “อ๊ะ! อ๊า! อ๊า!”
“ไม่ใช่แค่ปากหรอกครับ” ชายหนุ่มเลียตามโครงหน้าเรียวของคนตัวเล็ก จากที่เร่งจังหวะถี่รัวก็ค่อย
ๆ ช้าลงจนเปลี่ยนเป็นชักออกจนเกือบหลุดแล้วดันเข้าไปมิดด้าม “อย่างอื่นพี่ก็เก่ง”
“อึ่ก...”
แบคฮยอนหลับตากัดริมฝีปากล่างแน่น
เขากำลังจะแย่อยู่แล้ว พี่ชานยอลเดี๋ยวแกล้งเร่งจังหวะเดี๋ยวเบาลงอย่างนี้
เขารู้สึกเหมือนจะขาดใจอยู่รอมร่อ จะช่วยตัวเองก็ไม่ได้
จะดัดนิสัยกันด้วยวิธีนี้จริง ๆ หรือไง คิดว่าเขาจะไปนอนกับลู่หานจริง ๆ เหรอ
“พี่ชานยอล...”
“อะ... อา...”
“ปะป๊า...”
“...”
ชายหนุ่มที่กำลังซอยสะโพกถี่รัวถึงกับลดจังหวะลงกับน้ำเสียงออดอ้อนซึ่งมาพร้อมดวงตาฉ่ำวาว
ผิดจากเมื่อครู่ที่เจ้าตัวเอาแต่พ่นคำหยาบเพราะรู้สึกพ่ายแพ้คนอายุมากอย่างเขา
“ช่วยแบคฮยอนหน่อยนะ
แบคฮยอนอยากเสร็จแล้ว...”
นึกไปถึงครั้งแรกที่เด็กน้อยแทนตัวเองแบบนี้ ตอนนั้นเจ้าตัวเขินจนแทบจะแทรกแผ่นดินหนี
แต่ตอนนี้กลับใช้มันออดอ้อนเขาอย่างน่ารัก
พร้อมโยกสะโพกเข้าหาท่อนเอ็นแข็งขืนที่ยังไม่มีทีท่าว่าจะเสร็จ
“แล้วรอบสองผมจะออนท็อปให้...”
---------------------------------------------------------------
ยกนี้ใครแพ้ใครชนะ โฮร้ย กลับไปเมนท์ได้ในนี้เบยน้า
http://my.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1325473&chapter=32
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น