#ฟิคเปย์เด็ก | chapter 13 ` chanbaek

ชานยอลต้องกลัวอยู่แล้ว แววตาคู่นั้นที่มองมากำลังเปลี่ยนไปเพราะคำขู่ซึ่งแน่นอนว่าแบคฮยอนไม่ได้โกหก ถึงจะไม่เคยลอง แต่เด็กอนุบาลสองยังรู้ว่าถ้าหากเอาไอ้นั่นสอดเข้าไปในช่องทางด้านหลังคงได้มีน้ำตาซึมแน่

ผู้หญิงกับผู้ชายมันต่างกัน และแน่นอนว่าแบคฮยอนไม่อยากให้มีใครต้องเจ็บ สำหรับคนที่เป็นฝ่ายจับผู้หญิงฟัดมาตลอดชีวิตอย่างเขา การนอนแผ่ลงบนเตียงแล้วเป็นฝ่ายโดนกระทำมันตรงส่วนที่ไม่เคยมีใครหน้าไหนเคยรุกล้ำมันก็ทำใจยากอยู่เหมือนกัน คนตัวเล็กสบตากับเด็กหนุ่มที่นอนอยู่ใต้ร่าง ภายในช่วงเวลาหนึ่งที่ต้องใช้ความคิดว่าแค่จูบแล้วจบเหมือนทุกครั้ง หรือจะรักเจ้าเด็กนี่จนสาแก่ใจดี?

แต่ปาร์คชานยอลก็หยุดความคิดทุกอย่างของชายหนุ่มวัยสามสิบสี่ด้วยจูบ ซึ่งแบคฮยอนเองก็ไม่ลังเลที่จะสานต่อ เขามันไอ้เสือมือไว จนบางทีคนที่นอนด้วยก็ไม่รู้ตัวว่าเสื้อผ้าถูกเปลื้องออกไปตั้งแต่เมื่อไหร่ อย่างเช่นในตอนนี้ที่มือของเขาค่อย ๆ เลื่อนเข้าไปในกางเกงนอนของคนใต้ร่าง กอบกุมความเป็นชายเต็มมือพร้อมเค้นคลึงจนแข็งขืน

เสียงครางในลำคอของเด็กตัวสูงกระตุ้นความแปลกใหม่ที่กำลังจะมาถึง ทุกครั้งที่นึกถึงการมีเซ็กส์กับชานยอล เขาก็มักจะหาเรื่องอื่นมากลบทับความคิดนี้เสมอ แบคฮยอนคิดว่าความรู้สึกของเขาที่มีต่อเด็กคนนี้มันไม่จำเป็นต้องจบด้วยเซ็กส์เสมอไป แต่ทุกครั้งที่กอดและเปลี่ยนเป็นจูบอย่างดูดดื่ม ความเคยตัวมันก็ถูกเผยออกมาทุกที

ไม่เคยมีอารมณ์กับผู้ชายที่ไหน สาบานตรงนี้ได้เลย แต่ทุกอย่างบนโลกย่อมมีข้อยกเว้นทั้งนั้นแหละ และแน่นอนว่าสำหรับบยอนแบคฮยอนแล้วปาร์คชานยอลคือข้อยกเว้น เจ้าเด็กยักษ์เป็นผู้ชายคนเดียวที่สามารถกระตุ้นอารมณ์ทางเพศได้

แม้คืนวันฝนตกจะมีแผ่นหนังโป๊เป็นต้นเหตุสร้างความแปลกใหม่ด้วยมือเป็นครั้งแรก แต่มันก็ไม่แย่อย่างที่เคยกังวลไว้ ใช่... แบคฮยอนค่อนข้างรู้สึกดีที่ได้เห็นสีหน้าอีกฝ่ายตอนสำเร็จความใคร่เพราะมือเขา

“อย่าไปครางแบบนี้ให้ใครได้ยินนะ”

เด็กหนุ่มผ่อนลมหายใจหนัก ๆ กับความเสียววาบข้างหูจากเสียงกระซิบ เขาอยากบอกเหลือเกินว่านอกจากตอนช่วยตัวเองแล้ว ก็มีแค่คุณแบคฮยอนเท่านั้นที่จะได้ยินเสียงน่าเกลียดอย่างนี้ได้

“ขยับหน่อยสิ... อ่า ดีมาก” หัวใจเต้นผิดจังหวะเข้าไปทุกที ถ้าคุณแบคฮยอนทำโดยไม่พูดอะไรเลยก็คงเขินจะแย่อยู่แล้ว แต่นี่เล่นพูดอยู่ตลอด เด็กที่ไร้ประสบการณ์ก็อายจนแทบจะมุดโลกหนี

กางเกงนอนถูกร่นไปจนถึงหัวเข่าก่อนที่คนตัวเล็กจะใช้เท้ายันมันจนหลุดออกไปในที่สุด ทั้งกลัว ทั้งอยากรักคุณแบคฮยอนให้มากกว่านี้ ในหัวแยกแยะความรู้สึกไม่ออกกับสิ่งที่กำลังเผชิญอยู่ เขาอยากเป็นฝ่ายทำทุกอย่าง แต่ถ้าเป็นอย่างนั้นคนตัวเล็กก็ต้องเจ็บ ซึ่งเขาคงไม่ยอม

เสื้อยืดโง่ ๆ ถูกถอดออกอย่างง่ายดาย ชานยอลนึกอายอยู่ไม่น้อยเพราะตอนนี้มีแค่เขาที่เปลือยร่างอยู่บนเตียง ในขณะที่คุณแบคฮยอนยังเสื้อผ้าอยู่ครบ

“อะ... อา...”

เด็กหนุ่มครางหวือ เมื่อคนตัวเล็กเริ่มสั่งสอนให้เขารู้จักคำว่า ‘ร่วมรัก’ ริมฝีปากบางยามกดจูบและดุนลิ้นไปตามสันกราม แผงอก จนถึงสะดือที่มีไรขนนั้นชวนให้ล่องลอยคล้ายฟองอากาศ กับสัมผัสแปลกใหม่ที่เด็กอายุสิบเก้าเพิ่งเคยลิ้มลอง มันดีกว่าตอนช่วยตัวเองเป็นไหน ๆ แน่นอนว่าจินตนาการมันสู้ไม่ได้อยู่แล้ว ยิ่งตอนคุณแบคฮยอนรดลมหายใจอุ่น ๆ ลงมา ก็ไม่สามารถบอกได้เลยว่ามันมีคำไหนบรรยายได้ดีมากกว่า ‘หวาดเสียว’

็กดุ

“คุณครับ...”

ชานยอลยันตัวลุกขึ้นนั่ง ยกมือขึ้นอย่างเก้ ๆ กัง ๆ หวังจะห้ามคนตัวเล็กแต่ก็ช้าไปเสียแล้ว เด็กหนุ่มขมวดคิ้ว อ้าปากผ่อนลมหายใจหนัก ๆ อีกครั้ง เมื่อความรู้สึกแรกจากโพรงปากอุ่นกับลิ้นที่ไล้เลียลงบนแก่นกายแข็งขืนเต็มตัวมันได้หยุดทุกอย่าง

ให้ตาย! คุณแบคฮยอนกำลังใช้ปากให้กับเขา!

เด็กหนุ่มกระตุกกายเป็นระยะ และนั่นไม่ใช่เรื่องที่คนตัวเล็กต้องประหลาดใจ กับคนที่เป็นฝ่ายได้รับการปรนเปรออยู่เสมอเมื่อมีเซ็กส์ ดังนั้นเขาจึงรู้ดีว่าต้องทำอะไร แก่นกายที่กำลังขืนตัวได้ที่ถึงจะรู้สึกดีเหมือนได้ขึ้นสวรรค์

โพรงปากร้อนรูดรั้งความเป็นชายของเด็กอายุสิบเก้าอย่างเนิบนาบ พยายามไม่ให้ฟันครูดหนังหุ้มที่เป็นจุดเสียวซ่าน เขารู้สึกขลาดอายอยู่ลึก ๆ แต่ถ้าจะให้ล้มเลิกตอนนี้ก็คงไม่ใช่ แบคฮยอนคงไม่สามารถข่มตาหลับด้วยการนอนจับมือกับเด็กคนนี้เฉย ๆ หลังจากแก้ปัญหาเรื่องแต่งงานไปได้แล้ว

“อะ... อา... ซ...” ชานยอลซี๊ดปากอย่างห้ามไม่อยู่ เขาอายตัวเองเหลือเกินที่ในหัวเต็มไปด้วยเรื่องลามก เพียงเพราะเห็นใบหน้าขาวปรับองศา หลับตาดูดดุนส่วนหัวมนสลับกับไล้เลียไปจนถึงส่วนโคน พร้อมใช้มือรูดรั้งไปด้วย

เด็กหนุ่มเอื้อมไปข้างเตียงเพื่อหยิบกระเป๋าเป้ รูดซิปอย่างทุลักทุเลจนได้ของที่ต้องการติดมือมา อยากขอบคุณตัวเองที่แขนยาวขายาว การโน้มลงไปหยิบของด้านล่างจึงไม่ใช่ปัญหาระหว่างที่คนตัวเล็กกำลังมอบความสุขให้

ไม่สามารถทนได้อีกต่อไปแล้ว... ชานยอลอยากขอโทษอีกฝ่ายที่รู้ดีเกินไปว่าทำอย่างไรเขาถึงจะรู้สึกดี เด็กหนุ่มขยับสะโพกสวนจังหวะการใช้ปากของคนตัวเล็ก และพอเห็นท่าทีว่าไม่รังเกียจ เขาจึงทำมันอีก

แบคฮยอนเข้าใจแล้วว่าทำไมผู้หญิงถึงบ่นว่าไม่ชอบทำออรัลให้ผู้ชายนาน ๆ เพราะเขาเองก็เริ่มเมื่อยกับความคับแน่นในโพรงปากที่ใหญ่โตจนน่าหมั่นไส้อยู่ลึก ๆ โอเค จะเหมาว่าเป็นเพราะรูปร่างส่วนสูงของเขาและเจ้าเด็กยักษ์ที่มันต่างกันมากโข ไอ้นั่นของเราถึงได้มีขนาดแตกต่างจนน่าอิจฉาอย่างนี้

ควรทำอะไรต่อดี? ตอนมีเซ็กส์กับผู้หญิงก็ไม่เคยเลยที่ต้องฉุกคิดว่าลำดับต่อไปคืออะไร แบคฮยอนกำลังเครียดอย่างหนักเพราะเสียงของไอ้เพื่อนชั่วคิมจงอินมันลอยเข้ามาในความคิด ภาพสีหน้าและน้ำเสียงในวันที่เขาแวะไปปรึกษาเรื่องแต่งงานยังคงหลอกหลอนจนถึงวินาทีนี้

‘ลองคิดเล่น ๆ นะ ว่าสมมติพวกมึงล่อกันงี้ ใครจะเป็นคนรุก น่าสงสัย ๆ’

‘ล่อเหี้ยไรล่ะ เลอะเทอะ’

‘อ้าว พูดเป็นเล่นไป สาบานกับกูสิว่ามึงบริสุทธิ์ใจ และจะไม่มีวันคิดมากไปกว่านั้น’

‘...’

‘ไม่เอาน่า คนเขาเอากันทั้งโลก ไม่เห็นต้องอายเลยเพื่อน มึงก็แค่จึ้ก จึ้ก จึ้ก’

‘เหอะ เหอะ เหอะ...’

‘ถ้าถึงเวลานั้นจริง มึงก็จัดเลยนะ โชว์ให้เด็กมันเห็นเลยว่าพี่นี่โชกโชนแค่ไหน’

‘ไอ้จงอิน หยุด’

‘นึกแล้วก็น่าเห็นใจ เด็กมันเกิดมาตั้งสิบเก้าปี ยังไม่เคยอึ้บสาวเลยสักครั้ง จะเปิดซิงครั้งแรกก็โดนผู้ชายเลย แถมยังเตี้ยกว่าด้วย เป็นกูคงรู้สึกเสียชาติเกิดพิลึก อาจเอาคอไปงัดตูดหมาตายในวันถัดมา’

‘...’

‘แต่ก็อย่างว่าล่ะเนอะ มึงเป็นชายทั้งแท่งมาตลอดชีวิต พอจะชอบผู้ชายด้วยกัน สัญชาติญาณไอ้เสือน้อยคงไม่ทิ้งลายง่าย ๆ ก็นะ... ใครมันจะอยากเจ็บตูด’

คนตัวเล็กถอนปากออกจากแก่นกายใหญ่ก่อนจะใช้มือปาดน้ำลาย เสียงครางหวิวของคนถูกกระทำเงียบหายไปแล้วหลังจากเขาหยุดมัน แบคฮยอนกำลังครุ่นคิดกับเรื่องในหัวที่ใช้เวลานานกับการให้คำตอบ และมันคงยืดไปกว่านี้ไม่ได้แล้ว

เงยหน้าขึ้นสบตากับเด็กหนุ่มที่กำลังหน้าขึ้นสีจัด แววตาประหม่า กล้า ๆ กลัว ๆ แต่ก็พร้อมเป็นผู้ให้ถ้าหากเขาเป็นคนออกปากพูด และเพราะเหตุผลนี้ บยอนแบคฮยอนถึงรู้สึกผิดและเป็นกังวล สิ่งที่เจ้าเด็กนี่ควรได้รับคือความรู้สึกดี ๆ มากกว่าการทนเจ็บเพื่อให้เขามีความสุข

คนตัวเล็กหลุบตามองบางอย่างในมืออีกคนที่ยื่นออกมาให้ มันคือถุงยางอนามัยหนึ่งชิ้นซึ่งดูก็รู้ว่าได้มาจากโครงการอะไรสักอย่าง มากกว่าการแวะเข้ามินิมาร์ทเพื่อซื้อแบบกล่อง เจ้าของร่างผอมสูงไม่แม้แต่จะเงยหน้ามองเขา มือที่กำลังสั่นเทาบ่งบอกได้ดีกับความวิตกเกี่ยวกับสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้น

แบคฮยอนหยัดตัวคุกเข่า ริดกระดุมเสื้อนอนออกด้วยมือเดียวทั้งที่ยังไม่ละสายตาจากร่างเปลือยเปล่าตรงหน้า เราต่างประหม่าและไม่เคยกับผู้ชายด้วยกัน ดังนั้นแบคฮยอนจึงต้องเป็นฝ่ายเริ่ม และมันต้องไม่มีใครได้เปรียบใคร

“ชานยอล”

“ครับ...”

“อย่าก้มสิ ฉันอยากเห็นหน้าเธอ”

“...”

เด็กหนุ่มค่อย ๆ เงยหน้าขึ้นอย่างขลาดอาย ยิ่งเห็นว่าคนตัวเล็กงับถุงยางเอาไว้และฉีกซองออกด้วยฟัน เขาก็ยิ่งเขินจนแทบระเบิดเป็นเสี่ยง ๆ ให้ตายเถอะ! ปาร์คชานยอลรู้สึกเหมือนกำลังจะขึ้นเขียง เขาจะทนเจ็บและรอดไปจนถึงคุณแบคฮยอนเสร็จหรือเปล่า?

แต่แล้วคนตัวเล็กก็สร้างความประหลาดใจให้ เมื่อถุงยางที่ถูกแกะออกไม่ได้ถูกสวมใส่บนแก่นกายของคนที่ถือไว้ ชานยอลเอนตัวถอยหลังเล็กน้อยพร้อมยันสองมือลงกับผืนเตียง เมื่อคนตัวเล็กโน้มตัวเข้ามาเพื่อสวมถุงยางให้กับเขา และจูบปิดความสงสัยทั้งหมด

“เตรียมตัวมาดีจังนะ เด็กทะลึ่ง”

“ขอโทษครับ...”

ชานยอลอายเหลือเกิน ยิ่งได้ยินเสียงหัวเราะในลำคอกับความแก่แดดแก่ลมของเขาแล้วก็ยิ่งกลัวคุณแบคฮยอนจะมองไม่ดี แต่วินาทีนี้จะโทษยัยน้องสาวตัวแสบก็คงฟังไม่ขึ้นอีก สุดท้ายปาร์คชานยอลก็เป็นไอ้เด็กลามกที่เตรียมตัวพร้อมสำหรับการเผด็จศึกอยู่ดีนั่นแหละ

มือของแบคฮยอนทำให้ความเป็นชายของเด็กหนุ่มแข็งตัวขึ้นอีกครั้งหลังจากทิ้งระยะไปครู่หนึ่ง สองมือช่วยกันประคองแก่นกายเพื่อสวมถุงยางเข้าไป แม้จะไม่ถนัดเท่าตอนใส่ให้ตัวเอง แต่มันก็ไม่เหลือบ่ากว่าแรงนัก

“อะ... คุณครับ”

“ประหม่าใช่ไหม ใช่ ฉันก็เหมือนกัน” ทั้งคู่สบตากันในระยะใกล้ ชานยอลนิ่วหน้าเล็กน้อยกับความเสียววาบเมื่อถูกสวมใส่ถุงยาง ก่อนที่คนตัวเล็กจะผละตัวออกไปเพื่อถอดกางเกงนอนของตนเองออก

ชานยอลไม่แปลกใจนักที่ใจเต้นกับร่างกายเปล่าของคนตรงหน้า อันที่จริง... ไม่ว่าคุณแบคฮยอนจะมาในรูปแบบไหนก็กระตุ้นเด็กอย่างเขาได้เสมอ ขอแค่เป็นคน ๆ นี้ ปาร์คชานยอลก็รู้สึกได้ง่าย ๆ โดยไม่ต้องหาคำตอบให้ตนเอง

คนที่ไม่คุ้นชินกับตำแหน่งฝ่ายรับกำลังขึ้นมานั่งทับตักของเขา สีหน้าคนตัวเล็กดูเคร่งเครียดจนอดเป็นห่วงไม่ได้ แน่ล่ะ... คนที่เป็นฝ่ายกระทำมาตลอดชีวิต อยู่ ๆ ก็ตัดสินใจเป็นฝ่ายรับซึ่งเรื่องนี้คงต้องใช้ความกล้ามากแค่ไหน ปาร์คชานยอลก็รู้ซึ้งมาแล้วจนถึงเมื่อห้านาทีก่อน

เด็กหนุ่มไม่รู้ว่าเหตุผลที่แท้จริงคืออะไร แต่ถ้าจะเหมาเอาเองว่าเป็นเพราะคุณแบคฮยอนแคร์เขา มันก็คงไม่แย่นักใช่ไหม? ชานยอลเงยหน้ามองอีกฝ่ายที่ยันตัวขึ้นเล็กน้อยพร้อมจับมือใหญ่ทั้งสองข้างวางลงบนเอวคอด นัยน์ตาของคุณแบคฮยอนกำลังคิดอะไรอยู่ เขาไม่สามารถรู้ได้เลย

“มันต้องใช้นิ้วก่อน เพราะฉันคงเอามันเข้าไปทั้งหมดไม่ได้”

“...”

“ในหนังเรื่องนั้นทำยังไง ลองทำกับฉันดูไหม?” แบคฮยอนเม้มริมฝีปาก จับมือเด็กหนุ่มที่กำลังสั่นเทาเลื่อนไปที่สะโพกตนเอง “ทำสิ”

“แต่ว่าคุณจะเจ็บนะครับ... คุณทำผมดีกว่า ผมทนได้ครับ”

“ฉันไม่ได้อยากให้เธอทน บอกให้ทำอะไรก็ทำตามทีเถอะ ทำไมต้องเถียงด้วยนะ” เจ้าเด็กยักษ์ถึงกับหงอยเพราะโดนดุ เขารู้ดีว่าลึก ๆ ชานยอลคงอยากทำมากกว่านี้ แต่ติดอยู่ที่ความเกรงใจต่อเขา

และเพราะว่าเด็กคนนี้ยอมทุกอย่าง แบคฮยอนจึงอยากเป็นฝ่ายยอมบ้างเหมือนกัน

“งั้นถ้าคุณเจ็บ... ก็กอดผมไว้แน่น ๆ นะ” เสียงนี้เบาลงก่อนที่ความเงียบจะโรยตัวอยู่ครู่หนึ่ง

มือที่เคยวางอยู่บนเนินเนื้อหนั่นค่อย ๆ เลื่อนไปที่ร่องสะโพกอย่างสั่นเทา หัวใจที่ว่าเต้นแรงอยู่แล้วมันเร่งจังหวะขึ้นเรื่อย ๆ เมื่อก้านนิ้วสัมผัสกับช่องทางด้านหลัง นัยน์ตาคมจดจ้องอยู่กับยอดอกสีอ่อนตรงระดับใบหน้า ชานยอลซุกจมูกลงไปสูดดมความหอมของกลิ่นกายคนตัวเล็ก ก่อนจะโลมเลียด้วยปลายลิ้น พร้อมเรียวนิ้วที่ชำแรกเข้าไป

คุณแบคฮยอนสะดุ้งเล็กน้อยเมื่อนิ้วกลางสอดเข้าไปจนสุดความยาว มือทั้งสองข้างที่วางอยู่บนไหล่ออกแรงบีบ บ่งบอกถึงความเจ็บปวดของคนตัวเล็กแม้ไม่ได้ส่งเสียง ชานยอลคิดว่าการปรนเปรอด้วยปากมันยังน้อยเกินไป ถ้าหากว่าเขาจะต้องเพิ่มนิ้วที่สองเพื่อขยายช่องทางให้กว้างกว่านี้

เด็กหนุ่มโอบใบหน้าขาวลงมาจูบ ขบริมฝีปากหวานซ้ำ ๆ สลับกับดูดดึงลิ้นร้อน เสียงอื้ออึงในลำคอคนตัวเล็กนั้นเขาไม่รู้เลยว่ามาจากความเสียวซ่านหรือความเจ็บปวดจากเรียวนิ้วทั้งสอง ชานยอลงอข้อนิ้วพร้อมขยับเข้าออกเร็วขึ้นจนคนตัวเล็กเริ่มมีปฏิกิริยาตอบโต้

ช่องทางด้านหลังทั้งรัดและร้อนระอุ คุณแบคฮยอนคว้ามือเขาออกก่อนจะจับแกนกายใหญ่จ่อตรงปากทางอย่างไม่กลัวเจ็บ ชานยอลเงยหน้ามองคนตัวเล็กด้วยความเป็นห่วง และดูเหมือนว่าคุณแบคฮยอนจะรู้ ถึงได้จูบปิดปากเขาอีกครั้ง พร้อมกดสะโพกเข้าหาส่วนหัวมนที่ถูกห่อหุ้มด้วยถุงยาง

“อะ... อา...”

“...!!” ชานยอลขบกรามแน่น มันเป็นเรื่องยากเหลือเกินกับการเอาทั้งหมดเข้าไปในช่องทางที่ไม่เคยผ่านเรื่องอย่างว่ามาก่อน เด็กหนุ่มนึกขอโทษคนตัวเล็กอยู่ในใจที่ต้องมาเจอเรื่องอะไรแบบนี้ แต่เขาก็รู้สึกดีเหลือเกินที่ผนังอุ่นร้อนด้านในมันตอดรัดจนแทบจะเสร็จอยู่ทุกขณะ

“อา... ฉันคงตายแน่ ๆ ถ้าปล่อยให้มันขยับ”

“เจ็บมากไหมครับ” ชานยอลไล้เหงื่อบนดวงหน้าคนตัวเล็กอย่างเบามือ แม้จะอยากขยับสะโพกแค่ไหน แต่คุณแบคฮยอนก็ต้องมาก่อนเสมอ

“หนังโป๊แผ่นนั้นทำอะไรบ้างนะ...”

“อะ... เอ่อ...”

“ฉันต้องเป็นฝ่ายขยับเอง หรือจะให้เธอดันมันเข้ามา” เด็กหนุ่มหน้าขึ้นสีจัด มองดวงตาคู่นี้ที่ปรือมองพร้อมไล้นิ้วหัวแม่มือลงบนริมฝีปากของเขา “ลองขยับดูสิชานยอล เอามันเข้ามาในตัวฉัน”

ทั้งคำพูดที่ทำให้มีอารมณ์มากขึ้น กับช่องทางที่ตอดรัดเป็นระยะ มันร้อนรุ่มจนเด็กหนุ่มจะเป็นบ้าอยู่แล้ว

“ช่วยทำให้รู้สึกดีจนอยากมีครั้งที่สองได้ไหม?”

“...”

ชานยอลไม่ได้พูดหรือขยับกายในทันที เขาเพียงจ้องหน้าคนตัวเล็กเพื่อให้แน่ใจว่าที่พูดมาทั้งหมดจะไม่มีการล้มเลิกไปกลางคัน เด็กหนุ่มหลุบสายตาลงระหว่างใช้ความคิด ในเมื่อคุณแบคฮยอนพูดเอง... มันก็คงไม่เป็นไรใช่ไหมถ้าหากเด็กอย่างเขาจะปลดปล่อยความต้องการออกมาให้เห็น

“ผมรักคุณครับ คุณแบคฮยอน”

“...”

“เป็นของผมนะ”

แบคฮยอนกำลังคิดหาคำตอบให้กับความโรแมนติกของเด็กสิบเก้าในช่วงเวลาน่าสิ่วน่าขวานอย่างนี้ แต่คำพูดก็ถูกกลืนลงคอไปหมด ทันทีที่ร่างของเขาถูกประคองให้นอนลงทั้งที่ส่วนนั้นยังคงเชื่อมต่อกันอยู่

คนตัวเล็กเบิกตากว้างอย่างไม่เชื่อสายตาตัวเองนัก กับร่างกายที่คร่อมทับลงมาพร้อมแววตาจริงจังซึ่งต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง ไม่เหลือเค้าเด็กขี้เขินที่เขาเคยรู้จัก ขาทั้งสองข้างที่เคยยันลงบนเตียงแล้วไสกายเข้าหาช่องทางอุ่นของหญิงสาว ตอนนี้มันทำได้แค่อ้าออกกว้างเพื่อรับความเป็นชายของเด็กอายุสิบเก้าเท่านั้น

เจ็บจริง ๆ เจ็บจนอยากกลับไปขอโทษจูฮยอนที่เคยหลับหูหลับตากระแทกแก่นกายในวันที่เป็นครั้งแรกของเธอ ผู้หญิงทุกคนบนโลกก็คงรู้ซึ้งกับมันเหมือนกันสินะ อ้อ... ผู้ชายที่เป็นฝ่ายถูกกระทำครั้งแรกก็คงรู้สึกเช่นกัน

ไม่มีเสียงร้องของความเจ็บปวดออกมาสักแอะ แบคฮยอนบอกตัวเองว่าโตแล้วต้องอดทนให้ได้ ไม่อย่างนั้นเจ้าเด็กขี้กลัวก็จะหยุดกลางคันแล้วจมอยู่กับความรู้สึกแย่อีก ทุกอย่างมันเพิ่งเริ่มต้น เขาเอาแต่บอกตัวเองว่าเกย์ทั้งโลกยังมีความสุขกับมันได้ และทำไมเขาจะทำไม่ได้

คนตัวเล็กเพียงผ่อนลมหายใจเข้าออกยามร่างตนเองไถลไปกับผืนเตียง ในขณะที่เด็กตัวสูงกำลังไสกายเข้าออกเป็นจังหวะ ไม่ช้าและไม่เร็วเกินไป

“เจ็บมากไหมครับ... ถ้าแรงไปก็บอกผมนะ”

“เด็กบ้าเอ้ย จนถึงตอนนี้แล้วยังจะห่วงฉันอีก”

แบคฮยอนยิ้มขำ ปรือตามองเจ้าเด็กตัวโตที่กำลังหน้าขึ้นสีจัด ขบกรามแน่นควงสะโพกเข้าหาช่องทางด้านหลังที่มันเริ่มคุ้นชินกับสัมผัสนี้บ้างแล้ว มันเป็นเรื่องแปลกใหม่เหลือเกิน คนตัวเล็กไม่คิดว่าความเจ็บปวดเมื่อก่อนหน้านี้จะแปรเปลี่ยนเป็นความซ่านเสียวได้ จนกระทั่งชานยอลเร่งจังหวะเร็วขึ้นโดยไม่รู้ตัว

“อะ... อ๊า!”

แบคฮยอนนิ่วหน้ายันศอกมองไรขนใต้สะดือของเด็กหนุ่มกับจังหวะเข้าออกอย่างคะนองใจ ชานยอลคงห้ามตัวเองไม่ไหวแล้ว และเขาก็ไม่อยากห้ามเหมือนกัน คนตัวเล็กกัดริมฝีปากล่างจนเลือดห้อพร้อมขยำผ้าปูที่นอน มันยับคามือกับความแปลกใหม่ที่เสียวจนต้องเด้งสะโพกรับ

เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังกึกก้องในห้องนอนอุ่น ๆ แบคฮยอนยันตัวลุกขึ้นโอบรอบคอแกร่ง ก่อนที่สะโพกจะถูกยกขึ้นให้นั่งทับตักคนอายุน้อยกว่า ชานยอลกำลังมีอารมณ์ และถ้าให้คิดเป็นเปอร์เซ็นต์ก็คงตกอยุ่ที่ 99.99% กับประสบการณ์ครั้งแรกที่รู้ดีว่ามันน่าลิ้มลองและอยากเพิ่มความรุนแรงแค่ไหน

คนตัวเล็กผ่อนลมหายใจหวิว คลอเคลียกับจมูกโด่งรั้นของเด็กหนุ่มยามแขนแกร่งสอดเข้ามาใต้ขาพับเพื่อให้อยู่ในท่วงท่าที่เหมาะสม ให้ตาย... ถึงมันจะแปลกและน่าอายอยู่บ้าง แต่การเป็นฝ่ายรับมันก็ไม่ได้แย่อย่างที่คิดเอาไว้ขนาดนั้น

ท่อนกายขนาดใหญ่เข้ามาได้ล้ำลึกยิ่งขึ้นเพราะท่าที่ถูกเปลี่ยน แบคฮยอนจูบริมฝีปากคนตรงหน้า ก่อนที่เราจะแลกลิ้นกันระหว่างที่สะโพกถูกยกขึ้นและกดลงเพื่อรับความเป็นชายเข้ามาทั้งหมด

สุดยอด... ไม่น่าเชื่อเลยว่าจะรู้สึกดีได้ถึงขนาดนี้ ยิ่งตอนที่เจ้าเด็กลามกจับแก่นกายของเขาที่มันถูไปกับหน้าท้อง ชักรูดและเขี่ยตรงส่วนหัวมนซึ่งปริ่มไปด้วยน้ำเหนียวก็ยิ่งเสียวเข้าไปใหญ่

เสียงพร่ำบอกว่า ‘ผมรักคุณ’ ถูกกระซิบข้างหูนับครั้งไม่ถ้วน แบคฮยอนจึงหยุดคำเหล่านั้นด้วยการร่อนสะโพกเสียดสีกับท่อนเอ็นแข็งขืนที่ช่องทางด้านหลังซึ่งมันกลืนกินเข้าไปจนมิดด้าม

“อา... ซี๊ด...”

เซ็กส์กับผู้ชายและผู้หญิงมันต่างกันไม่มากนัก แบคฮยอนจึงเรียนรู้กับมันไม่นานทุกอย่างก็ลงตัว คนตัวเล็กอ้าปากครางกระเส่าอย่างห้ามไม่ได้ ถ้าอยากรู้ว่ามันเป็นอย่างไรก็ลองนอนอ้าขาอยู่บนเตียงแล้วมองคนที่คุณรักเคลื่อนไหวอยู่บนตัวสิ แล้วจะรู้ว่าตอนนี้บยอนแบคฮยอนรู้สึกอย่างไร

เด็กหนุ่มวัยกลัดมันยังไม่มีท่าทีว่าจะปลดปล่อย เจ้าเด็กยักษ์อึดชะมัดในขณะที่เขาเสร็จไปแล้วหนึ่งรอบ หนังโป๊ที่เคยดูมาตลอดชีวิตคงถูกขุดขึ้นมาใช้ในประสบการณ์จริงวันนี้ทั้งหมดเลยสินะ อยากจะฟาดแขนสักทีเพราะความทะลึ่งตึงตังในบางครั้ง แต่ก็ทำได้แค่คราง

“ขอโทษนะที่เสร็จช้านะครับ... อา...”

“ถ้าพรุ่งนี้ฉันเดินไม่ได้ล่ะน่าดู อื้ม!”

“เดี๋ยวผมอุ้มคุณเองครับ” เด็กหนุ่มซี๊ดปาก ขณะที่ท่อนเอ็นเคลือบถุงยางแบบบางยังคงสอดใส่กระแทกกระทั้นเข้ามาอย่างไม่ลดละ

แบคฮยอนหอบหายใจหนัก คิดว่าตอนนี้ช่องทางด้านหลังคงระบมไปหมดแล้ว แต่ถ้าให้ปริปากพูดสักคำเชื่อว่าเจ้าเด็กยักษ์คงทำหน้าเหวอแล้วหยุดกลางคันแน่ ๆ ไม่รู้ว่าเด็กนี่เซ็กส์จัดหรือเป็นเพราะวัยกำลังอยากรู้อยากลอง การร่วมรักของเราถึงได้รุนแรงและเสียวจนไม่อยากเชื่อว่ามันเกิดขึ้นเป็นครั้งแรก

“ผมจะเสร็จแล้วครับ... อา!”

เด็กหนุ่มขบกรามแน่นจนขึ้นเป็นสัน ช้อนสะโพกมนขึ้นรับจังหวะสุดท้ายพร้อมมองท่อนเอ็นที่ผลุบเข้าผลุบออกจากช่องทางที่ปารถนามานาน ชานยอลไล่ระดับสายตาขึ้นทีละนิด คราบสีขาวขุ่นบนหน้าท้องคนตัวเล็กกระตุ้นอารมณ์ดิบ ก่อนจะกดความเป็นชายแช่ไว้แล้วปลดปล่อยออกมา

เด็กหนุ่มถอนกายออกและถอดถุงยางซึ่งอัดแน่นไปด้วยความต้องการทิ้งลงบนถังขยะใบเล็กข้างเตียง หอบหายใจมองคนตัวเล็กที่นอนปรือตามองมายังเขา ชานยอลขยับลงไปนอนข้าง ๆ พร้อมดึงผ้าห่มขึ้นมาคลุมตนเองและคนตัวเล็ก ช้อนศีรษะทุยให้นอนซบกับท่อนแขนแกร่งและจูบหน้าผากปลอบใจกับความเจ็บปวดที่ทนฝืนจนเขาเสร็จ

ในใจนึกกังวลว่าคุณแบคฮยอนจะไม่ชอบและขยาดเซ็กส์ของเขาไปตลอดชีวิต แต่ถ้าให้ถามว่า ‘รู้สึกดีไหมครับ?’ มันก็จะซื่อบื้อเกินไป ดังนั้นชานยอลจึงทำได้แค่นอนกอดอีกฝ่ายไว้ มากกว่าการบดเบียดร่างยักษ์ ๆ ของตนเองเข้าไปอยู่ในอ้อมกอดคนที่อ่อนล้าเพราะเซ็กส์ที่เพิ่งจบลง

“ทำไมถึงทะลึ่งขนาดนี้นะ”

“ข... ขอโทษครับ”

“เก็บกดหรือว่าเป็นเรื่องปกติ”

“ผมเพิ่งเคยทำครั้งแรก... จะบอกได้ยังไงล่ะครับ...” เด็กหนุ่มซุกจมูกลงกับกลุ่มผมสีเข้มอย่างขลาดอาย พอนึกไปถึงเรื่องเมื่อครู่แล้วก็อยากแทรกแผ่นดินหนี ทำไมถึงรุนแรงได้ขนาดนั้นนะ

ชานยอลทำตาปริบ ๆ สบตากับคนตัวเล็กที่เงยหน้าขึ้นมาและทาบมือลงกับแก้มเขา พร้อมตบเบา ๆ หนึ่งที เด็กหนุ่มหลับตาแน่นก่อนจะเลิกคิ้วเป็นคำถาม แต่ก็ได้แค่สีหน้าซึ่งเต็มไปด้วยความมันเขี้ยวกลับมา และมันทำให้เขาใจชื้นขึ้น

“พอใช้ได้ไหมครับ...”

“ย่าห์! อย่าถามอะไรแบบนี้ได้ไหม?”

“ขอโทษครับ... ผมคิดว่ามันจะน่าฟังกว่า ‘ชอบไหมครับ’ เสียอีก...” เด็กหนุ่มเม้มปาก รีบยกมือขึ้นปิดหน้าผากเมื่อคนในอ้อมกอดทำท่าจะดีดมันอีกแล้ว “อย่าทำร้ายผมนะ”

“ทีงี้ล่ะทำตัวน่ารัก”

“ผมก็น่ารักกับคุณตลอดอยู่แล้วนี่ครับ...”

“ไม่ต้องพูดแล้ว นอนไปเลย”

“คุณก็น่ารัก”

“ย่าห์!”

“ที่ยอมก็เพราะว่ารักผมแล้วใช่ไหมครับ” แบคฮยอนอยากฆ่าเจ้าเด็กช่างพูดจริง ๆ แต่รอยยิ้มและแววตาที่มองมาก็น่าเอ็นดูจนต้องกลืนคำพูดลงคอเพราะเถียงไม่ได้

คนตัวเล็กรู้สึกร้อนหน้าแปลก ๆ กับครั้งแรกที่เป็นฝ่ายได้อยู่ในอ้อมกอด ถ้าอยู่สภาพนี้นาน ๆ เขาต้องระเบิดเป็นผุยผงแน่ ๆ

แบคฮยอนพลิกตัวนอนหันหลังตั้งท่าเตรียมจะนอน ซึ่งเจ้าเด็กยักษ์คงไม่ปล่อยให้เขาสร้างระยะห่างมากไปกว่านี้จึงสอดแขนเข้ามา พร้อมรั้งร่างของเขาเข้าไปอยู่ในอ้อมกอดอีกครั้ง แผ่นหลังอุ่นสัมผัสกับแผงอกชื้นไปด้วยเหงื่อ อีกทั้งตรงส่วนกลางลำตัวที่เพิ่งปลดปล่อยไป มันกำลังเสียดสีกับสะโพกของเขาอย่างไม่ตั้งใจจนเริ่มแข็งตัวอีกครั้ง

ลมหายใจอุ่น ๆ รดลงที่ซอกคอชวนให้ขนลุก สาบานได้ไหมว่ามันเป็นจังหวะหายใจของเจ้าเด็กยักษ์มากกว่าอารมณ์ทางเพศที่ปะทุขึ้นมาอีกครั้ง รู้สึกได้ถึงมือใหญ่ที่ลูบไปตามหน้าท้องและหยุดที่ยอดอกของเขา ชานยอลเขี่ยมันเบา ๆ จนแข็งสู้มือ ทุกอย่างเนิบนาบ เชื่องช้า ราวกับหยั่งเชิงดูว่าบยอนแบคฮยอนจะแย้งหรือไม่

“...”

ดวงหน้าขาวขึ้นสีระเรื่อเพราะท่อนเอ็นที่กำลังเสียดสีกับร่องสะโพกตนเอง มันแข็งตัวอีกครั้งโดยที่มือแบคฮยอนยังไม่ได้สัมผัสมันด้วยซ้ำ เจ้าเด็กลามกกำลังใช้ลิ้นกับใบหูของเขา พร้อมมือใหญ่ที่กอบกุมแก่นกายเป็นจังหวะ

“รู้แล้วใช่ไหมครับ ว่าตอนถูกคนอื่นใช้มือให้มันรู้สึกดีแค่ไหน”

เสียงแหบพร่าที่อยู่ข้างหูกับจังหวะรูดรั้งแก่นกายชวนหวาดเสียวจนต้องงอตัวลง ถ้าหากบยอนแบคฮยอนเป็นคนอื่นที่บังเอิญพบรักกัน เขาก็อยากจะรู้นักว่าเจ้าเด็กยักษ์จะยังมีความเกรงใจเหมือนก่อนหน้านี้อยู่ไหม

ปาร์คชานยอลเหมือนหลอกให้เขาตายใจ ทั้งที่ความจริงแล้วเด็กคนนี้แคร์เขามากจนต้องซ่อนความต้องการของตนเองเอาไว้มาตลอด และวันนี้มันได้ถูกปลดปล่อยออกมา จนทำให้รู้ว่าแท้จริงแล้วแมวน้อยก็คือสิงโตตัวใหญ่

“อา...”

ขาซ้ายถูกยกขึ้นเพื่อให้สะดวกต่อการสอดใส่ครั้งใหม่ เสียงกระซิบข้างหูกับการขออนุญาตรอบสองไร้ซึ่งถุงยางนั้นเบาหวิวราวกับว่าไม่ต้องการคำตอบ หากแต่บยอนแบคฮยอนกลับเอี้ยวหน้าหันไปจูบกับคนอายุน้อยกว่า ก่อนที่ส่วนแข็งขืนจะถูกดันเข้ามาอีกครั้ง และมันง่ายกว่ารอบแรกเป็นไหน ๆ

“อา... อา...”

“ชอบไหมครับ”

“บอกว่าอย่าถามไง... อะ!”

“ผมเพิ่งรู้ว่าไม่ใส่ถุงยางแล้วจะรู้สึกดีมากกว่า... อืม... คุณรัดผมซะแน่นเลย”

ดวงตาของเด็กหนุ่มวัยสิบเก้ากำลังปรือมองคนตัวเล็กอย่างหลงใหล ความรู้สึกดีใจจนโลดเต้นยังคงวิ่งวนอยู่ในหัว แทบลืมไปหมดแล้วว่าก่อนหน้านี้เคยเศร้ามากแค่ไหน ชานยอลอยากซึมซับความรู้สึกนี้เอาไว้จนกว่าจะสำลักตายไปข้าง แล้วกระแทกกายเข้าหาความสุขอย่างไม่รู้จบ

เด็กหนุ่มจับคนตัวเล็กหันหลังในท่าโก้งโค้ง แหวกแก้มก้นออกแล้วสอดใส่ความเป็นชายเข้าไปอีกครั้ง เสียงครางอือของคุณแบคฮยอนกระตุ้นอารมณ์ดิบของเขาให้ปะทุขึ้นยิ่งกว่าเดิม ชานยอลคว้าเอวคอดไว้แล้วสวนกายเข้าออกจนเสียงเนื้อกระทบเนื้อลั่นห้องอีกครั้ง

“ฉัน... อ๊า!”

ชานยอลโน้มลงไปจูบแผ่นหลังขาวอย่างใคร่รัก กระแทกท่อนเอ็นของเด็กวัยอยากรู้อยากลองเข้าหาความอุ่นร้อนที่ตอดรัดจนไม่สามารถผ่อนจังหวะลงได้

เด็กหนุ่มไม่อยากหยุด เขาอยากจะรักคุณแบคฮยอนให้มากกว่านี้ ให้สมกับความทุกข์ใจตลอดเวลาที่มันทำร้ายเราทั้งคู่ให้จมอยู่กับความรู้สึกผิด แต่ในวันนี้ไม่มีอะไรต้องหนักใจ ปาร์คชานยอลสามารถกอดและแสดงความรักต่อคุณแบคฮยอนได้อย่างบริสุทธิ์ใจ โดยไม่ต้องกังวลว่าจะทำผิดต่อใครอีก

เด็กหนุ่มหลับตาลงแล้วซึมซับเสียงหอบหายใจของเราที่สอดประสานกันในจังหวะถี่กระชั้น ชานยอลไม่อยากยอมรับสักเท่าไหร่ว่าเขาเป็นเด็กทะลึ่ง เพราะเรื่องนี้มันจะตัดสินกันแค่ครั้งเดียวไม่ได้

ดังนั้น... เด็กหนุ่มจึงอยากให้มีครั้งที่สอง สาม สี่... เพื่อให้อีกฝ่ายได้พิจารณากับเรื่องนี้สักหน่อย

อีกทั้งคุณแบคฮยอนยังเป็นคนบอกเองว่า ‘ช่วยทำให้รู้สึกดีจนอยากมีครั้งที่สองได้ไหม?’

ซึ่งปาร์คชานยอลก็เป็นเด็กว่านอนสอนง่ายเสียด้วยสิ

TBC

ขอโทษค่ะ แม้เราจะมีความตั้งใจ แต่เราก็ยังอ่อนหัดเรื่องนี้จริง ๆ

ยิ่งต้องบรรยายความอ่อนประสบการณ์แล้วยิ่งยาก ขอโท้ด