#malinfic | loser ` chanbaek

OS : LOSER

ชีวิตวัยมัธยมของผมมันน่าเบื่อกระทั่งได้เจอคุณ

ปาร์คชานยอลเป็นเด็กธรรมดาที่ไม่ได้โดดเด่นด้านไหนเลยยกเว้นการเรียน อันที่จริงผู้ใหญ่ค่อนข้างภูมิใจด้วยซ้ำที่เห็นว่าเขาเป็นเด็กเรียนดี และท่านไม่สนใจด้วยว่ากีฬาบ้าบอมันจะจำเป็นเพราะคิดว่ามันไม่สามารถเอาไปต่อยอดได้เหมือนความรู้วิชาหลัก

เบื่อ... ความจริงเขาเบื่อกับการต้องเป็นเด็กขยัน แต่ด้วยความที่ไม่มีทางเลือกมากนักปาร์คชานยอลจึงต้องใช้ชีวิตแบบเดิมวนไป

ไม่ใช่แค่เด็กผู้หญิงที่มีการอิจฉากลั่นแกล้ง เพราะเด็กผู้ชายก็เช่นกัน สังคมของเด็กเหล่านั้นมีอยู่ไม่กี่ชนชั้น เริ่มจากชนชั้นสูงคือพวกเกเรและมีพรรคพวกเยอะ กร่าง และพร้อมจะรุมกระทืบทุกคนที่กล้าหือด้วย พวกมันชอบรีดไถเงินคนอื่นและขู่สารพัดเพื่อให้ได้สิ่งที่ต้องการ

ชนชั้นกลางคือพวกปกติ ไม่มีปากมีเสียงแต่ก็ไม่ยอมง่าย ๆ ถ้าหากมีเรื่องกับใคร และชนชั้นต่ำคือพวกเศษสวะซึ่งเป็นที่รองมือรองตีนให้พวกชนชั้นสูง ชานยอลอยู่ในระดับชนชั้นกลาง เพราะความเป็นเด็กเรียนดีของเขายังมีประโยชน์มากพอที่จะทำให้พวกชนชั้นสูงยั้งมือไว้ได้เพื่อใช้งานตอนขี้เกียจส่งการบ้าน

แต่มันก็ไม่ใช่ทุกครั้งเมื่อหนึ่งพวกเวรตะไลนั่นนึกสนุก จึงสั่งให้เขาไปทำเรื่องโง่ ๆ ซึ่งก็คือการฟันบยอนแบคฮี ครูสอนคณิตศาสตร์ที่ฮอตสุด ๆ จนครูผู้ชายแทบทุกสาขาวิชาต่างให้ความสนใจ

ใคร ๆ ก็รู้ว่าปาร์คชานยอลคงไม่มีทางทำแบบนั้นได้ เขาเป็นคนไม่มีเสน่ห์ จีบสาวยังไม่ติดแล้วนับประสาอะไรจะไปฟันคนอื่น แต่ถ้าไม่ทำตามคำสั่งก็โดนกระทืบ และถ้าทำก็มีสิทธิ์โดนครูแบคฮีโกรธจนยื่นเรื่องถึงผู้ปกครอง

ทีแรกเด็กหนุ่มคิดว่าน่าจะลักไก่ด้วยการตกลงกับครูได้ ปาร์คชานยอลควรเอาไหวพริบและความรู้ที่สะสมทั้งชีวิตมาใช้ แต่ก็ถูกพวกเวรตะไลนั่นดักทางด้วยการบอกให้อัดคลิปเสียงอีกทั้งยังพาไปส่งถึงหน้าคอนโดครูอีก

โทสะปะทุขึ้นเพียงเพราะถูกตบหัวอย่างไร้เหตุผล พวกมันนึกจะตบก็ตบโดยไม่แคร์ว่าเขาจะโกรธหรือไม่ แต่มันจะสนทำไมในเมื่อใคร ๆ ต่างก็รู้ดีแก่ใจว่าปาร์คชานยอลทำได้มากสุดแค่กำหมัดแน่นโดยไม่กล้าซัดหน้าใคร

มันเป็นคืนวันศุกร์ที่ไม่ได้สุขอย่างที่ควรเป็น เด็กหนุ่มยืนทำใจอยู่หน้าห้องครูสาวอยู่เกือบชั่วโมงโดยไม่กล้ากดออด กระทั่งความซวยวิ่งเข้าชนปาร์คชานยอล เมื่อความจริงแล้วครูไม่ได้อยู่ในห้องแต่เธอกำลังตรงมาทางนี้พร้อมถุงพลาสติกจากซุปเปอร์

เธอไม่ได้ถามอะไรมากไปกว่า ‘มาทำอะไรที่นี่’ และพอเขาตอบว่า ‘ผมสงสัยบทเรียนวันนี้ ครูช่วยสอนซ้ำได้ไหมครับ?’ ครูก็ยอมให้นักเรียนโง่ ๆ คนนี้เข้าไปด้านในโดยไม่เอะใจอะไรทั้งนั้น

ครูบอกให้นั่งรอเพราะเธอขออาบน้ำก่อน สองมือที่ชื้นไปด้วยเหงื่ออัดแน่นไปด้วยความประหม่า หวาดกลัว ชานยอลไม่รู้เลยว่าจะทำอย่างไรก่อนเป็นอันดับแรก ขอจับหน้าอกครูเหรอ? บ้าน่า... เขาต้องถูกเธอตบแล้วโทรเรียกรปภ.ให้เข้ามาลากออกไปแน่สาบานได้เลย

เด็กหนุ่มตัวสูงนั่งคุกเข่าอยู่บนเบาะหน้าโต๊ะญี่ปุ่น สายตากวาดมองไปรอบห้องก่อนลมหายใจแทบขาดห้วงไปเมื่อเห็นครูสาวออกมาในชุดคลุมอาบน้ำที่มองเห็นร่องอกซึ่งไม่แน่ใจว่าคัพซีหรือคัพดี เป้ากางเกงของเด็กไร้ประสบการณ์พองคับแน่นจนต้องเปลี่ยนเป็นท่านั่งขัดสมาธิ ชานยอลรู้สึกคอแห้งผากจึงยกแก้วขึ้นยกกระดกน้ำรวดเดียวจนหมด

“สงสัยตรงไหน เปิดให้ครูดูหน่อยสิชานยอล”

กลิ่นหอมอ่อน ๆ ของเธอแทบทำเขาบ้า แต่มันคงไม่หนักหนาเท่าหน้าอกกลมกลึงที่ถูกับศีรษะเขาในจังหวะที่ครูโน้มตัวลงมาเพื่อเปิดหน้าหนังสือบทเรียนที่เรียนไปวันนี้ เด็กหนุ่มกลืนน้ำลายอย่างฝืดคอ ไม่รู้ผีสางอวตารตนไหนดลใจ ปาร์คชานยอลถึงได้หันไปจับหน้าอกเธอทั้งที่ยังหลับตาอยู่

เขาไม่ได้โดนตบ และไม่มีเสียงกรีดร้องเรียกรปภ.

ตอนนั้นเด็กหนุ่มรู้สึกได้แต่ความนุ่มมือกับเสียงหัวเราะที่กระซิบบอกข้างหูเขาว่า ‘ร้ายนักนะ’

ชานยอลไม่เคยมีเซ็กส์มาก่อน แต่เขารู้ว่าอารมณ์หื่นเป็นอย่างไร ซึ่งครูแบคฮีก็กระตุ้นได้ดีเสียจนเด็กหนุ่มกล้าซุกหน้าลงกับร่องอกทั้งที่ยังคงขยำก้อนกลมอย่างเมามัน ชานยอลเขี่ยเสื้อคลุมอาบน้ำออกด้วยมืออันสั่นเทา ตามด้วยลิ้นร้อนที่กระหวัดเลียยอดถันจนติดปาก ดูดดึงจนเกิดเสียงปนหอบหายใจอย่างหื่นกระหาย

แต่แทนที่จะหยุดหลังจากตั้งสติได้... ชานยอลกลับควานหาโทรศัพท์ในกระเป๋ากางเกง ทิ้งความสนใจจากหน้าอกสวยเพื่อหาแอปอัดเสียง แต่ด้วยความโง่ปาร์คชานยอลจึงถูกจับได้ โทรศัพท์เครื่องนั้นถูกปิดไปและสีหน้าของครูค่อนข้างแสดงออกอย่างเห็นได้ชัดว่าไม่พอใจ

 แต่เธอกลับไม่ไล่เขาออกไปอย่างที่กังวล

ทุกอย่างมันเกิดขึ้นเร็วมาก ภาพที่เคยชัดเริ่มพร่ามัวจนกลายเป็นขาวโพลนเมื่อปากของเธออมส่วนแข็งขืนทั้งหมดเข้าไป พร้อมใช้มือเล็กชักรูดจนส่วนหัวขับน้ำเหนียวออกมาปะปนกับน้ำลายของเธอ ชานยอลไม่เคยรู้สึกดีขนาดนี้มาก่อน แม้แต่ตอนใช้มือช่วยตัวเองในห้องเงียบ ๆ ยามค่ำคืนขณะดูหนังโป๊

เด็กหนุ่มครางไม่เป็นภาษา สวนสะโพกเข้าหาความอุ่นในปากของเธอโดยไม่รู้ว่าจะมีใครสำลักออกมาหรือไม่ รอบแรกชานยอลแตกใส่ปากครูแบคฮีอย่างไม่ตั้งใจ และการเห็นหญิงสาวผมเปียกในชุดคลุมอาบน้ำที่สวมอย่างหมิ่นเหม่ขึ้นคร่อมทับใบหน้าเขาพร้อมนั่งลง ชานยอลก็แลบลิ้นส่งหาความฉ่ำแฉะอย่างเก้ ๆ กัง ๆ แต่ก็ทำให้เธอเสร็จคาปากจนได้

เด็กหนุ่มเลียอย่างเอาใจ สูดเอาน้ำทุกหยาดหยดราวกับเป็นของโปรดปรานแม้ว่าจะเป็นครั้งแรก หญิงสาวที่ครางเสียงหลงตอนถูกลงลิ้นยันมือข้างหนึ่งไว้บนแผงอกของเขา เธอยกสะโพกขึ้นก่อนจะจับความเป็นชายที่ไม่เคยผ่านผู้หญิงสักครั้งในชีวิตจ่อตรงกลีบสาว

ครูแบคฮีไม่ต่างจากนางเอกหนังโป๊ที่เขาดูตอนช่วยตัวเองเลย เธอทั้งเร่าร้อนและรุนแรงจนทำให้เกิดคำถามว่ามีแค่ครั้งแรกเท่านั้นหรือที่ทำให้ผู้หญิงเจ็บ หุ่นไซส์เอสร่อนสะโพกบนตัวเขาจนชุดคลุมอาบน้ำร่นลงไปกองอยู่กับข้อศอก เต้าสวยส่ายกระเพื่อมไปตามจังหวะเมื่อเธอขย่มเข้าหาความยาวและมันเข้าไปจนสุดได้ทุกครั้ง

“เพราะอะไร?”

เสียงของเธอเซ็กซี่เป็นบ้า ต่อไปนี้ปาร์คชานยอลเชื่อเลยว่าเขาต้องแข็งทุกครั้งเวลาเห็นสีหน้าจริงจังของครูในคาบสอน เขาจะต้องแอบไปช่วยตัวเองในห้องน้ำ จินตนาการภาพในวันนี้จนเสร็จคามือตัวเอง

“ผมถูกบังคับ... ผมขอโทษครับ... ซี๊ด... อา... ครูครับ... อื้ม!”

เด็กหนุ่มเกร็งตัวจนปวดแต่มันก็เสียวจนยอมนอนอยู่ท่านั้นให้เธอขย่ม ร่องอุ่น ๆ ช่างตอดรัดแรงเหลือเกิน ครูแบคฮีกัดปากครางตอนปรือตามองเขา เธอคงสงสัยว่าไอ้เด็กเนิร์ดคนนี้พูดความจริงหรือแค่อยากเอาตัวรอดให้ผ่าน ๆ ไป

“พวกเขาขู่ให้ผมอัดเสียงตอนมีอะไรกับครู... อา... ถ้าผมไม่ทำ... ซี๊ด... อา ครูครับ... อ๊า! ผมจะถูกพวกมันซ้อม!”

เธอแค่นหัวเราะ ถ้าครูจะไม่เชื่อหรือคิดว่ามันเป็นเรื่องตลกก็คงไม่แปลก ปาร์คชานยอลมันขี้แพ้ เกิดมาตัวใหญ่เสียเปล่าแต่ไม่มีความกล้ามากพอที่จะไปสู้กับใคร ถึงได้ต้องมาทำเรื่องน่าอับอายแบบนี้

“ทำยังไงดีล่ะ... ตอนนี้นายไม่ได้อัดเสียงตอนที่ฉันกำลังครางซะด้วย”

“อา... ผมขอโทษครับครู... อา!”

“ชอบตอนที่ฉันบดสะโพกแบบนี้หรือเปล่า?”

“ชอบครับ... ผม... ชอบมาก... อึ่ก...”

“มันดีกว่าตอนช่วยตัวเองใช่ไหม?”

“ดีกว่าครับ... ข้างในตัวครูรัดแน่นมาก... อา... ซี๊ด...” ชานยอลกระแทกเสยความเป็นชายจนร่างกายของครูสาวสั่นไหว เธอโน้มตัวลงมาสบตากับเขาในระยะใกล้ ก่อนจะส่งนิ้วเข้าไปในปากให้เด็กหนุ่มดูด

“คิดสิชานยอล... หาทางออกให้ตัวเองโดยไม่ต้องก้มหัวให้ใคร”

*

วันถัดมาชานยอลโดนซ้อมจนหน้ามีแต่รอยช้ำเพียงเพราะถูกจับได้ว่าคลิปเสียงที่เปิดให้ฟังเป็นการช่วยตัวเองและเสียงผู้หญิงครางก็เปิดจากคลิปโป๊ แต่พวกมันคงไม่แปลกนักเพราะเขามีความปอดแหกเป็นทุนอยู่แล้ว แต่ถ้าไปเล่าให้ใครฟังว่าได้จับหน้าอกครูแบคฮีและเสร็จใส่ปากเธอก็คงไม่มีใครเชื่อเหมือนกัน

เมื่อครั้งแรกมันดีก็อยากให้มีครั้งที่สองอีก แต่การเดินไปกดออดหน้าประตูห้องครูก็คงดูไร้เหตุผลเกินไป อันที่จริงเขาไม่จำเป็นต้องแคร์ความรู้สึกเธอก็ได้ เพราะผู้หญิงดี ๆ ที่ไหนจะเปิดห้องให้นักเรียนเข้าไปและมีอะไรกันถึงสองยก

แต่เพราะความอยากรู้อยากเห็นชานยอลจึงพยายามสืบว่ามีใครบ้างในโรงเรียนนี้ที่เคยนอนกับครูแบคฮี และเขารู้สึกดีใจอย่างน่าโมโหหลังจากรู้ว่าไม่เคยมีใครได้ทำอย่างนั้น แต่ชัดเจนที่สุดก็คงเป็นหนึ่งในกลุ่มพวกเวรตะไลนั่นที่ถ่อหน้าไปหาครูถึงคอนโดและถูกตบหน้ากลับมาเมื่อได้ยินคำหยาบคายว่า...

‘ครูครับ ขอเอาหน่อย’

สมน้ำหน้าแม่งจริง ๆ

พวกเดนนรกยังคงไม่หยุดลองของ อาจเป็นเพราะแค้นที่ถูกครูปฏิเสธถึงได้ตามกวนตีนเธอไม่หยุด และเหยื่อรายเดิมก็คือเขาที่ถูกส่งไปเอาความสนุก แต่ชานยอลปฏิเสธจึงถูกต่อยจนหน้าคว่ำ คนขี้แพ้อย่างเขาจำใจต้องเดินกลับบ้านด้วยสภาพปากแตกให้พ่อแม่ถาม ถามว่ารู้สึกแย่แค่ไหนคงไม่มีสิ่งใดบรรยายออกมาได้ เกิดมาเรียนเก่งอย่างเดียวแม่งไม่พอใช่ไหม ต้องระยำอย่างพวกมันหรือไงถึงจะอยู่ในสังคมนี้ได้อย่างสงบสุข

“ขึ้นมา”

แต่ความรู้สึกเหล่านั้นเลือนหายไปในพริบตาทันทีที่เห็นว่าใครคนหนึ่งกำลังเลื่อนกระจกรถลง

ครูแบคฮีช่วยทำแผลให้ เธอเอาแต่ยิ้มหลังจากได้ยินเหตุผลว่าทำไมชานยอลถึงโดนต่อยอีกทั้งที่เรื่องนี้ควรจะจบไปแล้ว เพราะเขาปฏิเสธการทำเรื่องไม่ดีกับครูน่ะเหรอ เปล่าเลย เขานี่แหละคนชั่วช้าสามานในคราบคนขี้ขลาดที่นอนกับเธอมาแล้ว

“ครูชักจะสนใจนายซะแล้วสิ”

ไม่ชอบคำนี้เลย ครูแบคฮีกำลังให้ความหวังเขาชัด ๆ

“เพราะผมเงอะงะ ดูควบคุมง่ายใช่ไหมล่ะครับ”

“ก็ถูกส่วนนึง แต่ไม่ทั้งหมดหรอก” สายเดี่ยวระบายด้านล่างทำเขาต้องกลืนน้ำลาย “ตรงที่นายเป็นไอ้ขี้แพ้ล่ะมั้งที่ทำให้น่าสนใจ”

ชานยอลหลุบสายตามองเรียวขาขาวก่อนจะไล่ลงมาถึงเท้าเล็กที่ทาบลงบนเป้ากางเกงเขา เล็บที่ถูกเคลือบด้วยสีเทากำลังนวดคลึงส่วนนั้นจนมันตื่นตัวโดยไม่ต้องพยายาม เด็กหนุ่มเริ่มเกลียดรอยยิ้มเล็ก ๆ บนใบหน้าครูเสียแล้ว เธอช่างร้ายกาจนักตอนเห็นเด็กอย่างเขาเป็นลูกไก่ในกำมือ

“ยอมถูกต่อยหน้าเพื่อให้เรื่องจบ ๆ ไป ยอมทำเรื่องเสี่ยงโดนพักการเรียนโดยไม่นึกว่าครูจะต้องอับอายถ้าหากคลิปเสียงนั่นแพร่ออกไป ทำไมปอดแหกได้ถึงขนาดนี้นะปาร์คชานยอล...”

“ผม.... อา...”

“ดูสิ... นายมีอารมณ์ทั้งที่กำลังฟังความขี้ขลาดของตัวเอง” หญิงสาวยิ้มขำ เธอใช้นิ้วเท้าหนีบซิปกางเกงแล้วรูดลงก่อนจะทาบเท้าลงกับแผงอกแกร่งของเด็กหนุ่ม “ถอดกางเกงออก”

“ไม่ครับ...”

“ชานยอล ครูบอกให้ถอดออก”

“อา...” เด็กตัวสูงนิ่วหน้าพลางสูดปากเสียว สองมือยันไว้ด้านหลัง หอบเสียงพร่ายามครูสาวบดฝ่าเท้าลงมาจนส่วนนั้นกระตุกในกางเกง

“อย่าทำให้ครูหงุดหงิดสิ”

เสียงหวานช่างเย็นยะเยือก หลังจากได้ยินอย่างนั้นมือที่สั่นเทาจึงค่อย ๆ แกะเข็มขัดและกระดุมออกอย่างไม่เต็มใจ ไม่สิ... จะพูดอย่างนั้นก็ไม่ถูกเสียทีเดียว อันที่จริงเบื้องลึกในใจมันอยากเอาความเป็นชายใส่เข้าไปในตัวเธอแล้วกระแทกหนัก ๆ ด้วยซ้ำ เอาให้ครางลั่นไปทั้งคอนโด แต่อีกใจก็โมโหจนอยากเดินหนีออกไปซะ

“Good boy...” ครูสาวยิ้มพร้อมใช้ร่องนิ้วเท้ารูดส่วนแข็งขืนที่เด็กหนุ่มควักออกมาจากกางเกงใน ฟังเสียงเขาครางในลำคออย่างพอใจ ทั้งชมความใหญ่โตที่ทำให้เธอสุขสม และสมเพชในสิ่งที่ปาร์คชานยอลเป็น

เด็กหนุ่มนั่งหอบหายใจพลางเงยหน้ามองครูสาวที่ค่อย ๆ คลานเข้ามาแล้วขึ้นคร่อมบนตัก เธอเอาเสื้อสายเดี่ยวระบายคลุมศีรษะเด็กหนุ่มพร้อมดุนดันหน้าอกใส่ปลายจมูกโด่งได้รูปจนคนถูกยั่วทนไม่ไหว ชานยอลอ้าปากงับยอดถัน ทั้งกัดทั้งดูดสลับกันก่อนจะบีบขยำอย่างมันมือ

ครูสาวกัดริมฝีปากล่าง มอมเมาอีกฝ่ายด้วยหน้าอกตนเองเพียงครู่เดียวก่อนจะนั่งทับความเป็นชายแล้วบดสะโพกถูไถจนเด็กหนุ่มสูดปากเสียว แบคฮีดึงสายเดี่ยวเส้นเล็กลง ร่นมันให้ลงไปกองอยู่ที่เอวพร้อมจับมือนักเรียนดีเด่นให้ขยำหน้าอกอีกครั้ง

“ยังอยากดื้อกับครูอยู่ไหมชานยอล?”

“ซี๊ด... อา...” หญิงสาวโอบใบหน้าหล่อเอาไว้หลวม ๆ ขณะโยกสะโพก มองใบหน้าเหยเกของเด็กหนุ่มก่อนจะบดเบียดจนกางเกงตัวบางเปียกไปด้วยน้ำหล่อลื่นของเรา

“เจ็บแผลเหรอจ๊ะ?” ชานยอลพยักหน้าอย่างคนโง่ ปรือตามองความสวยซึ่งเล่นงานเขาได้เป็นอย่างดีในวินาทีที่อยากปลดปล่อย “ระหว่างเจ็บกับเสียว... นายรู้สึกอะไรมากกว่ากัน?”

“อา...”

เขาไม่ยอมให้คำตอบ ครูถึงได้บังคับให้พูดด้วยการจับความเป็นชายถูกับร่องสวาท ก่อนจะกลืนกินเข้าไปจนสุดความยาวแล้วเริ่มบดสะโพก ชานยอลไม่รู้ว่ามันแตกต่างจากครั้งแรกหรือไม่ แต่ที่แน่ ๆ ความเสียวซ่านกำลังทำให้สติของเขาจางหายไปทุกขณะ

“แรงอีกสิ... กระแทกเข้ามา”

“อา!” เด็กหนุ่มขยำก้นนิ่ม ซุกหน้าลงกับเต้าสวยพลางหอบหายใจกระเส่า ซอยความแข็งขืนตอบโต้ให้ครูรู้เสียทีว่าเธอไม่ได้เก่งกาจอะไรอย่างที่คิดและเขาต้องเอาชนะครูให้ได้ ชานยอลเสยกายขยี้จุดเสียว เรียกเสียงครางเร่าจากคนตรงหน้าจนเธอต้องโผกอดเขา

“อ๊า! อะ! อ๊า! ชานยอล อ๊า!”

เสียงน้ำเฉอะแฉะดังพอ ๆ กับเสียงครางของครู ชานยอลเงยหน้าขึ้นสบตากับคนขี้ยั่วและเขาก็ได้เรียนรู้กับจูบครั้งแรกในชีวิต ทั้งลิ้นและริมฝีปากของเธอ... มันนุ่มพอ ๆ กับส่วนนั้นที่เขาเคยเลียจนเสร็จคาปากมาแล้ว เด็กหนุ่มกระแทกเข้าหาร่องสาวถี่รัวจนแตก แต่เขาก็ยังไม่หยุดซอยแท่งเนื้อและตอนนี้กางเกงสแล็คสีดำมันเต็มไปด้วยคราบน้ำสีขาวที่มีทั้งของเขาและของเธอ

“อีกสิ... ปลดปล่อยความโกรธออกมา”

“อา...”

“ถ้าวันนี้ยังเอาชนะตัวเองไม่ได้ นายก็จะเป็นคนขี้แพ้ตลอดไป จำคำพูดครูเอาไว้นะชานยอล”

*

เด็กหนุ่มนั่งอยู่ริมแม่น้ำในเย็นวันพฤหัส ท้องฟ้าเป็นสีส้มและมันกำลังถูกความมืดกลืนกิน ชานยอลไม่รู้สึกถึงอะไรอีกนอกจากความเจ็บบนใบหน้าจากแผลใหม่ซึ่งเกิดขึ้นเพราะดันพระเอกปกป้องครูแบคฮีจากขี้ปากคนอื่น เขาไม่ได้ชอบเธอเลยสักนิด ผู้หญิงพรรค์นั้นก็ดีแต่ยั่วให้เขาหัวหมุนไม่ใช่หรือไงกัน มันไม่มีเหตุผลอะไรเลยที่ปาร์คชานยอลจะต้องโมโหเวลาได้ยินเพื่อนในห้องพูดว่าเธอน่าเอามากแค่ไหน

นี่คือผลลัพธ์ของคนขี้แพ้ มันไม่ได้ซับซ้อนเลย ชานยอลแตะมุมปากก่อนจะมองปลายนิ้วตนเองที่มีคราบเลือดติดออกมาด้วย คำพูดของครูแบคฮียังคงกึกก้องอยู่ในความคิดและมันตอกย้ำไปพร้อมความจริงที่รู้ดีแก่ใจ เด็กหนุ่มทอดสายตามองออกไปยังแม่น้ำที่สะท้อนเงาแสงอาทิตย์ นึกถึงหน้าผู้หญิงขี้ยั่วที่ทำอย่างไรก็ไม่สามารถลบเธอไปจากหัวได้

‘ถ้าวันนี้ยังเอาชนะตัวเองไม่ได้ นายก็จะเป็นคนขี้แพ้ตลอดไป จำคำพูดครูเอาไว้นะชานยอล’

น่าโมโห... จะด่าหรือจะสอนก็เอาสักอย่างเถอะ

ชานยอลลุกขึ้นยืนเต็มความสูง สะพายกระเป๋าเป้เดินไปตามถนนจนแสงสว่างตามเสาไฟเปิดขึ้นพร้อมกันเมื่อถึงเวลา นิ้วเรียวแตะแผลอีกครั้งเพื่อให้รู้ถึงความเจ็บ ก่อนจะเอาลิ้นดันกระพุ้งแก้มอย่างหัวเสียที่ทำได้ดีแค่โมโหในใจแต่เสือกไม่กล้าสู้พวกแม่ง

“แจกฟรีครับ”

“...”

เด็กหนุ่มมองใบโบรชัวร์ที่คนยืนแจกข้างทางยัดให้อย่างยัดเยียด เขาหันไปขมวดคิ้วมองความไม่สนใจโลกของคนที่ถูกจ้างรายวันเพื่อยัดมันใส่มือทุกคนที่เดินผ่าน พอจะขยำทิ้งก็ชะงักฝีเท้าเมื่อเห็นว่ามันคือโบรชัวร์โรงเรียนสอนชกมวยซึ่งมีทั้งคอร์สระยะยาวและคอร์สระยะสั้น

‘ยอมถูกต่อยหน้าเพื่อให้เรื่องจบ ๆ ไป ยอมทำเรื่องเสี่ยงโดนพักการเรียนโดยไม่นึกว่าครูจะต้องอับอายถ้าหากคลิปเสียงนั่นแพร่ออกไป ทำไมปอดแหกได้ถึงขนาดนี้นะปาร์คชานยอล...’

“...”

‘คิดสิชานยอล... หาทางออกให้ตัวเองโดยไม่ต้องก้มหัวให้ใคร’

*

สองเดือนแล้วที่ชานยอลไม่ได้มาเคาะประตูห้องเธอแล้วระบายความโกรธออกมาผ่านความใคร่ ครูสาวนั่งอยู่ริมระเบียงในช่วงเวลาที่ท้องฟ้ากำลังมืดครึ้ม บางทีอีกไม่นานฝนอาจจะตกลงมาและเธอชอบที่จะฟังเสียงมัน เบียร์กระป๋องถูกเปิดฝายกดื่มสร้างบรรยากาศ ตามด้วยจุดบุหรี่ร้อนสูบ มันให้ความรู้สึกอบอุ่นได้แม้เธอจะอยู่ตามลำพัง

บยอนแบคฮีไม่ได้ตกหลุมรักปาร์คชานยอล แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าสนใจเด็กคนนั้นจนอยากเก็บไว้อยู่ข้างตัว หญิงสาวชอบแววตาคู่นั้นที่เต็มไปด้วยความประหม่า ไม่มีความกล้าแต่ก็ลังเลที่จะยอมแพ้ มันแตกต่างจากตอนที่เธอเรียกให้เขาลุกขึ้นมาแก้โจทย์คณิตศาสตร์ สีหน้าจริงจังกับเสียงชอล์กที่ขีดเขียนบนกระดานอย่างต่อเนื่องโดยไม่หยุดคิด

แบคฮีใจเต้นแรงเพราะความธรรมดาของเด็กผู้ชายคนนั้น

ชานยอลคงเกลียดเธอไปแล้ว หรือไม่ก็คงอยู่อย่างสบายตัวเพราะเด็กเกเรเปลี่ยนเป้าหมายใหม่ และแบคฮีคงไม่รู้สึกดีใจเลยสักนิดที่ชานยอลรอดตายด้วยเหตุผลโง่ ๆ แบบนั้น

“...”

ดวงหน้าขาวหันขวับไปทางประตูเมื่อได้ยินเสียงออด บุหรี่ที่สูบไปได้คำเดียวถูกวางไว้กับที่เขี่ยเมื่อตอนนี้มีสิ่งที่ทำให้สนใจได้มากกว่า เรียวขาขาวก้าวไปหยุดอยู่หน้าประตูอย่างช้า ๆ โดยไม่รู้ตัวว่าหัวใจกำลังเต้นแรงแค่ไหน แบคฮีไม่เคยตื่นเต้นกับการเปิดประตูมากถึงขนาดนี้ และเธอรู้สึกดีที่อีกฝั่งด้านนั้นเป็นใครอีกคนที่รอมาตลอด

“ผมไม่เข้าใจว่าทำไม แต่ผมโคตรรู้สึกโง่ซ้ำซากเวลาคิดถึงครู”

แบคฮีมองใบหน้าหล่อที่มีรอยแผลอีกครั้งหลังจากมันเคยจางหายไปตามเวลา เธอหลุบสายตามองรอยถลอกซึ่งกรังไปด้วยคราบเลือดบนหลังมือที่กำลังสั่นเทา ก่อนจะช้อนตามองเด็กหนุ่มตัวสูงซึ่งกำลังบอกให้เธอรู้ผ่านทางสายตาว่าความอดทนของเด็กอย่างเขามันช่างสั้นกว่าผู้ใหญ่อย่างเธอนัก

“เข้ามาสิ ครูจะทำแผลให้”

THE END

อันนี้เป็นสเปแถมที่เคยใส่เข้าไปในเล่มทีมคุก 1 ค่ะ เพิ่งนึกได้เลยเอามาลงให้