#ficzombie | chapter 96 ` kaihun

เสียงลมหายใจผ่อนเข้าออกหนักหน่วงยิ่งขึ้น ริมฝีปากเซฮุนเหมือนอะไรสักอย่างที่น่าหลงใหล ดึงดูดให้เขาไม่อยากถอนจูบออก ทั้งคู่ตัวแนบชิดกันจนแทบไม่เหลือช่องว่าง ผละออกมาจนน้ำลายเหนียวหนืด สบตากันเพียงครู่เดียวก่อนจะจูบกันอีกครั้ง

ไม่มีอะไรคืบหน้าไปกว่าการแลกลิ้น อาจเป็นเพราะความประหม่าที่อัดแน่นอยู่ในหัวเขาที่ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าคิมจงอินคนเก่ากำลังกระซิบข้างหูบอกให้เขาฟันโอเซฮุนซะ จับร่างผอมบางกดลงกับเตียงแล้วถอดเสื้อผ้าออกให้หมด ทำรอยสีกุหลาบให้ทั่วร่างขาวสะอาดนั้นเพื่อแสดงความเป็นเจ้าของ แล้วทำเรื่องลามกที่จะทำให้เขารู้สึกดีจนไม่รู้ลืม

แต่มือทั้งสองข้างกลับวางอยู่ที่เอวคอด เขายังคงชั่งใจกับการทำอะไรมากกว่านี้ซึ่งไม่รู้ว่าจะออกมาดีหรือเปล่า แต่สุดท้ายคิมจงอินคนเก่าก็เข้ามากระซิบข้างหูอีกว่าให้เขาวางมือลงบนสะโพกมนแล้วลองขยำดูสักครั้ง

ให้ตายเถอะ เขาน่าจะดื่มเหล้าสักหน่อยถ้ารู้ว่ามีโอกาสได้ทำเรื่องแบบนี้อีกครั้ง หลังจากพลาดไปแล้วหนหนึ่งเมื่อคืนก่อน ชายหนุ่มดูดดึงกลีบปากคนตัวผอม ตวัดลิ้นอย่างไม่มีใครยอมใครและสุดท้ายมือของเขาก็เลื่อนลงไปบนสะโพกมน

“คุณกำลังเกร็ง”

คราวนี้เป็นเสียงของเซฮุนที่กระซิบบอก เขารู้สึกเสียฟอร์มเหลือเกินกับการเป็นไอ้ไก่อ่อนที่อีกฝ่ายมองออกได้อย่างง่ายดาย จงอินถอนหายใจหนัก ๆ เขารู้สึกอยากแทรกแผ่นดินหนี แต่ความคิดนั้นก็ถูกดับลง เมื่ออยู่ ๆ คนตรงหน้าก็ก้มลงไป...

พร้อมปลดเข็มขัดกางเกงให้กับเขา

“เซฮุน?”

“ยืนเฉย ๆ ครับ ถ้าคุณพูด ผมคงเขินจนทำต่อไม่ได้”

เด็กตัวผอมไม่ได้เงยหน้าขึ้นมาสบตาเขา เซฮุนเอาแต่จับจ้องกับหัวเข็มขัดก่อนที่มันจะถูกปลดออก จงอินเงยหน้าขึ้นผ่อนลมหายใจพรู เสียงซิปที่ถูกรูดลงช้า ๆ มันน่าหวาดเสียวขนาดนี้เลยหรือไง

“...” ชายหนุ่มหลับตาซี๊ดปากอย่างห้ามไม่อยู่ เมื่อรู้สึกได้ถึงเรียวลิ้นที่แตะลงบนส่วนหัวมน ทักทายด้วยการตวัดเลียเบา ๆ จนอดไม่ได้ที่จะก้มหน้ามอง

ให้ตายเถอะ มันเป็นเรื่องตลกร้ายจริง ๆ ที่ก่อนหน้านี้เขาเคยขยะแขยงความรักร่วมเพศจนกล้าตัดความสัมพันธ์กับเด็กคนนี้ คิดว่ามันคงน่าขนลุกเวลาทำเรื่องอย่างว่า ซึ่งคิมจงอินไม่ปฏิเสธเลย เมื่อตอนนี้เขากำลังขนลุกจริง ๆ

ขนลุกเพราะความเสียวซ่าน ส่วนนั้นของเขาถึงได้แข็งขนาดนี้...

“อา...”

ไม่อยากนึกเลยว่าเมื่อก่อนเขาทั้งคู่จะทำเรื่องแบบนี้กันบ่อยแค่ไหน เซฮุนถึงได้ใช้ปากดูดดุนโลมเลียรอบท่อนลำราวกับรู้ว่าทำตรงไหนคิมจงอินถึงจะสยบแทบเท้าได้ เด็กหนุ่มใช้มือข้างขวาช่วยรั้งรูดส่วนโคน ส่วนมืออีกข้างวางไว้กับท่อนขาเขาไว้เป็นหลักขณะผงกหัวรับท่อนเอ็นใหญ่เข้าปากอย่างถี่เร็ว

เสียวเป็นบ้า... ไม่แน่ใจว่าเป็นเพราะเขาไม่ได้ปลดปล่อยมานานหรือเพราะต้องการโอเซฮุนแทบแย่กันแน่ ชายหนุ่มผ่อนลมหายใจออกหนัก ๆ พร้อมวางมือไว้บนศีรษะเด็กตัวผอม มองใบหน้าที่เอียงองศาเล็กน้อยเพื่อให้ส่วนนั้นของเขาเข้าปากได้อย่างถนัด

ในโพรงปากช่างอุ่นร้อนและรู้สึกดีเหลือเกิน ไม่อยากจินตนาการเลยว่าถ้าเขาได้เข้าไปในตัวเด็กคนนี้มันจะรู้สึกดีสักแค่ไหน จงอินสวนสะโพกสอบอย่างเนิบนาบ เสียงอื้ออึงในลำคอของเซฮุนทำให้สติของเขาขาดผึงในที่สุด

คนผิวแทนจัดการถอดกางเกงและถอดเสื้อตนเองออก เขากำลังสั่นเพียงแค่เห็นน้ำลายเหนียวหนืดเลอะตามมุมปากของคนตรงหน้าจนอยากข้ามขั้นตอนไปให้ถึงจุดนั้นเสียเดี๋ยวนี้ เซฮุนหน้าขึ้นสีจัด ก้มหน้าถอดกางเกงออกเผยให้เห็นแกนกายขาวสะอาด

แต่ทุกอย่างก็หยุดลงเมื่อคนตัวผอมไม่ถอดเสื้อออก จงอินมองใบหน้าขาวที่กำลังจับจ้องอยู่กับแผงอกเขา ก่อนจะเข้ามาประชิดตัว

“...”

จี้ที่ห้อยกับสร้อยคอถูกช้อนขึ้นมาดูใกล้ ๆ จงอินไม่แน่ใจว่ามันสำคัญถึงขนาดไหนเซฮุนถึงได้หยุดกลางคันเพื่อให้ความสนใจกับมัน

“มีอะไรหรือเปล่า?”

“ผมคิดว่ามันจะหายไปแล้วเสียอีก” เซฮุนเวลาหน้าแดงก็น่ารักอยู่แล้ว ยิ่งตอนยิ้มออกมาอย่างดีใจก็ยิ่งน่ารักเข้าไปใหญ่ จงอินหลุบสายตามองจี้เงินวงกลมที่เห็นมันตั้งแต่จำความได้ ไม่ได้คิดว่าสำคัญอะไร แต่เขาก็ไม่ได้ทิ้งมันไป

พอเงยหน้าขึ้นก็เห็นเอวขาวคอดกิ่ว ทั้งที่ไม่มีหน้าอกเหมือนผู้หญิงแต่กลับทำให้หัวหัวใจคิมจงอินเต้นแรงไม่เป็นส่ำได้ถึงขนาดนี้เชียวหรือ ชายหนุ่มเลื่อนระดับสายตาขึ้นไปทีละนิด ก่อนจะชะงักไปคล้ายว่าเวลาถูกหยุดเอาไว้

เมื่อจี้เงินที่ห้อยคอเซฮุนอยู่นั้นมันหน้าตาเหมือนที่เขาสวมอยู่ไม่มีผิด...

ภาพทุกอย่างฉายขึ้นมาเหมือนถูกเคาะความทรงจำ ใบหน้าเซฮุนตอนวิ่งไล่ตามตื๊อเขาเพื่อขอให้ใส่สร้อยเส้นนี้คู่กันระหว่างทางไปยังสถานที่แห่งหนึ่งนั้น... มันที่ไหนกันนะ ฉากหลังเป็นสีดำ มันมืดมนจนน่ากลัวไปหมด

รวมไปถึงตอนที่เขาใช้เวลาอยู่กับเด็กคนนี้ที่มีทั้งความสุข ความเศร้า ความหวัง...

ทุกครั้งที่นึกเรื่องเก่า ๆ ออก ในหัวของเขามักจะมีแต่ภาพของโอเซฮุนเสมอ...

จงอินโถมจูบคนตรงหน้าโดยไม่ให้ตั้งตัว แผ่นหลังบางชนกับผนังห้องจนรู้สึกถึงได้ความเย็นยะเยือกในช่วงปลายฤดูหนาว แต่มันคงสู้ความเร่าร้อนที่อีกฝ่ายมอบให้ไม่ได้ เซฮุนครางอื้ออึง ตวัดแขนกอดรอบคอแกร่งเพื่อรสจูบแนบแน่น ให้สาสมกับความคิดถึงที่เล่นงานเขามาเป็นเดือน ๆ

“คุณกำลังสั่น...” เซฮุนโอบใบหน้าคนรักเอาไว้แล้วปล่อยให้ปลายจมูกชนกัน

“...ฉันเห็น” จงอินหอบหายใจหนัก “...นาย”

“ไม่เป็นไรนะ” เซฮุนยิ้มบาง ๆ กดจูบปลายคางคนตรงหน้าเป็นการปลอบประโลมอย่างอ่อนโยน ถ้าหากจงอินกำลังถูกความทรงจำเก่า ๆ กลับมาหลอกหลอนอีกครั้ง

“นายกำลังจะตายเพราะพวกมัน... ฉันเห็น”

“ผมอยู่ตรงนี้ครับจงอิน ตรงนี้... กับคุณ”

“...”

เซฮุนประคองร่างจงอินให้นั่งลงบนเก้าอี้ไม้ก่อนจะนั่งทับลงไปบนตักหนา ชายหนุ่มเงยหน้าขึ้นสบตากับคนตัวผอมพร้อมรั้งท้ายทอยลงมารับจูบจากเขาอีกครั้ง เด็กหนุ่มวางมือข้างหนึ่งลงบนไหล่กว้างไว้เป็นหลัก ยกสะโพกขึ้นเล็กน้อยทั้งที่ริมฝีปากยังคงแลกจูบกันอยู่ไม่ห่าง เขาจับท่อนเอ็นแข็งขืนจ่อไว้กับช่องทางด้านหลัง แล้วค่อย ๆ กดสะโพกลงไปอย่างช้า ๆ

“อื้อ...”

“อา... เจ็บเหรอ”

“ไม่เป็นไรครับ... อ๊ะ” เด็กหนุ่มนิ่วหน้าเจ็บ กับช่องทางแคบที่ไม่ได้ใช้งานมานานอีกทั้งไม่ได้เบิกทางก่อน ซึ่งเซฮุนรู้ว่าจงอินคนปัจจุบันคงยังไม่กล้าทำอย่างนั้น และนั่นเป็นเหตุผลที่เขาเริ่มมันเองทุกอย่าง กับความคิดถึงที่ทนกักเก็บไว้ไม่ไหวแล้ว

“แน่นเป็นบ้า... ซี๊ด...”

“อะ... อา...” เซฮุนกัดริมฝีปากล่าง น้ำตาซึมออกมาเล็กน้อยแต่สะโพกมนก็ยังคงพยายามกลืนกินแท่งร้อนเข้ามาจนหมด

เด็กหนุ่มนั่งแช่อยู่ท่านั้น สอดมือเข้าไปในกลุ่มผมสีเข้มพร้อมเชิดหน้าขึ้นเมื่ออีกฝ่ายลงลิ้นกับยอดอกของเขา กระหวัดดูดดึงจนเกิดเสียงชื้นแฉะ อีกทั้งขบเม้มทำรอยไว้ราวกับอยากตีตราเป็นเจ้าของ

จงอินขยับสะโพกเล็กน้อยและนั่นทำให้คนที่อยู่บนตักถึงกับครางหวิว เซฮุนยึดไหล่กว้างไว้เป็นหลัก สบตากับคนที่นั่งอยู่ข้างล่างแล้วเริ่มโยกสะโพกเสียดสีกับหน้าขาแกร่งจนจงอินถึงกับผ่อนลมหายใจแห่งความกระสันออกมา

มือหนาวางลงบนสะโพกกลมกลึง บีบคั้นอย่างมันมือพร้อมช่วยเร่งจังหวะขย่มกายให้เร็วแรงยิ่งขึ้น แกนกายขาวสะอาดเสียดสีกับหน้าท้องของเขาจนเหนียวเหนอะหนะไปหมดกับน้ำที่ซึมออกมาจากส่วนหัวมน

เซฮุนครางเสียงหลงจนต้องยกมือขึ้นปิดปาก จงอินไม่รู้หรอกว่าไอ้บังกะโลหอกหักนี่จะเก็บเสียงได้ไหม เขาจึงโน้มใบหน้าอีกฝ่ายลงมาจูบเพื่อช่วยทุเลาความเสียวที่เกิดขึ้น

“อื้อ... อื้อ...!!!”

เสียงชื้นแฉะจากน้ำหล่อลื่นหยาบโลนแต่เพิ่มรสชาติให้กับเซ็กส์ในครั้งนี้ได้เป็นอย่างดี จงอินกระแทกสะโพกสวนจนเสียงดังกึกก้องไปทั่วห้อง ร่างของเซฮุนสั่นคลอนโยกไหวไปตามแรงส่ง อดไม่ได้ที่จะเลียไปตามแผงอกขาวไล่ไปจนถึงซอกคอน่ากัด

“อ๊า! จงอินครับ... อะ... อ๊า!”

“อีกสิเซฮุน เรียกชื่อฉัน... อืม...”

“จงอิน... อื้อ จงอิน...!!!”

ชายหนุ่มจับร่างผอมบางให้ลุกขึ้นยืน เขาเห็นว่าเซฮุนขาสั่นจนแทบยืนไม่ไหว จึงช่วยประคองให้หันหน้าเข้าหาผนัง ซึ่งเซฮุนก็วางมือลงไปและโก้งโค้งอย่างรู้งาน จงอินมองสะโพกขาวกับช่องทางรักที่เยิ้มไปด้วยน้ำหล่อลื่น เขาลูบเบา ๆ อย่างหลงใหลก่อนจะจับแท่งร้อนจ่อไว้ที่ปากทางแล้วดันเข้าไปอีกครั้ง

“อื้ม...”

ข้างในตอดรัดและร้อนเหมือนไฟ จงอินขบกรามแน่นแล้วเริ่มจังหวะรักอีกครั้ง สองมือวางลงบนสะโพกที่เกิดรอยแดงจากการขย่มเมื่อครู่ ฟาดมือลงไปอย่างหมั่นเขี้ยวพร้อมเร่งจังหวะเร็วยิ่งขึ้นจนเสียงกระแทกหยาบโลนดังสู้เสียงครางของคนตรงหน้า

ชายหนุ่มหลุบตามองท่อนเอ็นแข็งขืนที่ผลุบเข้าออกในช่องทางด้านหลัง กระตุ้นอารมณ์ดิบเข้าไปอีกเมื่อเห็นว่าร่างผอมขาวกำลังโยกไหวไปตามแรงส่งที่เขามอบให้ เซฮุนเอี้ยวหน้าหันมาสบตากัน

ดวงตาคู่นั้นปรือมองอย่างยั่วเย้าซึ่งเขาคิดว่าถ้าคืนนี้ไม่จบแค่รอบเดียว โอเซฮุนก็คงต้องโทษตัวเองแล้ว

----------------------------------

กลับไปเมากับหนูได้ในลิงค์เดิม http://my.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1015157&chapter=101