teach me to ___ | chapter 08 ` chanbaek

กลับไปบอกรักชั้นได้ในนี้ >>>> https://my.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1552374&chapter=8

( อืม... มันขึ้นอยู่กับว่ารางวัลหลังเสี่ยงลูกปืนจะคุ้มค่าหรือเปล่าน่ะครับ )

“พ่อหนูไม่มีปืน... อาจารย์ไม่อยากลองปีนเข้าห้องลูกสาวชาวบ้านดูสักครั้งเหรอ?” คนตัวเล็กเท้าแขนลงกับโต๊ะเครื่องแป้งจนเสื้อคลุมอาบน้ำหลุดจากหัวไหล่ กระซิบแผ่วเบาหวิวให้ได้ยินกันเพียงสองคน

( ก็น่าคิดนะครับ แต่ครูจะเป็นโจรได้มันต้องมีแรงจูงใจก่อน )

แบคฮีเริ่มสนุก เธอร่นเสื้อคลุมอาบน้ำลงจนถึงข้อศอกพร้อมใช้สองมือปิดจุกหน้าอก เด็กสาวก้มลงมองรอยช้ำสีเข้มที่อีกคนเคยฝากไว้ ก่อนจะช้อนตามองใบหน้าหล่ออย่างมีความหมาย

“ดูสิคะ เพราะอาจารย์ทำรอยไว้หนูก็เลยแก้ผ้าต่อหน้าเซฮุนไม่ได้” แบคฮีรู้ว่าวิธีไหนจะกระตุ้นอีกฝ่ายได้ และเธอรู้สึกผิดจริง ๆ ที่กำลังโกหกเรื่องเซฮุน แต่การได้เห็นสีหน้าไม่สบอารมณ์ของอาจารย์มันก็ทำให้บทสนทนาเงียบ ๆ ในสายของเราเริ่มน่าสนุกขึ้น “เราก็เลยต้อง --”

( คุณจินตนาการไม่ออกหรอกว่าพรุ่งนี้ผมจะทำอะไรกับคุณบ้างถ้ายังพูดถึงโอเซฮุนไม่เลิก )

“เซฮุน เซฮุน เซฮุน”

เด็กสาวยิ้มอย่างอารมณ์ดีที่ปั่นหัวอีกฝ่ายได้สำเร็จ ตอนนี้สีหน้าอาจารย์เหมือนคนที่พร้อมจับเธอกดลงเตียงแล้วฉีกเสื้อผ้าออกเป็นชิ้น ๆ อย่างไรอย่างนั้น แบคฮีถอดเสื้อคลุมอาบน้ำแล้วรวบผมทั้งสองข้างลงมาปิดยอดถันเผยเต้ากลมกลึงให้คนในกล้องทนไม่ไหว ปาร์คชานยอลต้องสู้กับความหงุดหงิดและการยั่วยวนของเธอให้ได้ บยอนแบคฮีรู้แค่นี้

“หนูล้อเล่น งอนเหรอคะ?”

( ... )

“ออกกำลังกายมาเหนื่อย ๆ เจอหนูพูดจาไม่น่ารักแบบนี้คงเซ็งใช่ไหม น้องแบคฮีขอโทษนะคะ” เด็กสาวแสร้งรู้สึกผิด มือเล็กลูบไล้ตามเนินผิวขาวเนียน กรีดเรียวนิ้วลงตามร่องหน้าอกทั้งที่ยังสบตาอยู่กับคนในกล้อง “เหงื่อออกเต็มเลย หนูอยากไปช่วยซับจังเลยค่ะ♥”

( เอาผมออก )

“คะ?”

( เอาผมออก... แล้วขยับเข้ามาใกล้ ๆ )

แบคฮีเลิกคิ้ว แต่การได้ยินคำสั่งเด็ดขาดที่ไม่มีความทะเล้นแอบแฝงก็ทำให้เธอตื่นเต้นอยู่ไม่น้อย เด็กสาวรวบผมสีเข้มขึ้นเกล้าไว้บนศีรษะโดยที่ยังไม่ปล่อยมือลง อวดเต้ากลมกลึงที่มีรอยคิสมาร์คของอาจารย์หนุ่มตีตราไว้เป็นเจ้าของ

ชานยอลผ่อนลมหายใจอย่างลำบากกับท่วงท่าของคนตัวเล็กในกล้อง แบคฮีกัดริมฝีปากล่าง เธอขยับเข้ามาใกล้จนมองเห็นเพียงริมฝีปากน่าบดขยี้และหน้าอกของเธอที่เขาจำได้ดีว่ามันล้นมือและนุ่มมากแค่ไหน

“อยากฟัดไหมคะ?”

( ... )

“ทนรอถึงพรุ่งนี้ไม่ไหวแล้วใช่ไหม?”

ชานยอลเลียริมฝีปากที่แห้งผาก คอเริ่มเหือดแห้งเป็นผงเพียงเพราะภาพยั่วยวนตรงหน้าและเสียงกระซิบที่ปลุกอารมณ์จนอยากหยิบกุญแจขับรถไปหาถึงบ้าน พร้อมหาเหตุผลโง่ ๆ เพื่อที่จะได้เข้าไปในห้องนอนของเด็กตัวแสบ

“เอามันออกมาจากกางเกงสิ...”

ไม่เคยคิดมาก่อนว่าชีวิตนี้จะได้เซ็กส์โฟนกับผู้ชายสักคน และตอนนี้มันเริ่มต้นเพราะอยากแกล้งให้อีกฝ่ายรู้สึกพ่ายแพ้ แต่มันไม่ง่ายอย่างนั้น เพราะสีหน้าและท่าทางของอาจารย์ในตอนนี้ก็ทำให้เด็กสาวร้อนรุ่มจนซอกขารู้สึกได้ถึงความเปียกแฉะจากกางเกงใน

แบคฮีมองใบหน้าซึ่งเต็มไปด้วยอารมณ์ของอาจารย์หนุ่มที่เซ็กซี่ยิ่งขึ้นเพราะเหงื่อหลังจากออกกำลังกาย มือแกร่งสอดเข้าไปในกางเกงพร้อมควักส่วนแข็งขืนที่เคยอัดกระแทกเข้ามาในตัวเธอนับครั้งไม่ถ้วนออกมา จังหวะตอนสาวมือและเปลือกตาที่ปิดลง เสียงสูดปากอย่างเสียวซ่านระหว่างที่เธอกำลังเค้นคลึงหน้าอกตัวเองนั้น

เราทั้งคู่ต่างปลุกอารมณ์กันและกันจนรอเจอพรุ่งนี้แทบไม่ไหว

“อยากสอดเข้ามาในนี้ไหมคะ?” คนตัวเล็กดันหน้าอกตนเองเข้าหากัน เสียงครางแผ่วของอาจารย์ทำให้เธอพอใจจนยอมทำตัวน่ารักอย่างที่ไม่ชอบแสดงออก

( ครับ ผมอยากทำกับหน้าอกของคุณ )

“อยากลองสักครั้งจัง”

( หนูกดกล้องลงหน่อยสิครับ )

“เอาแค่ไหนคะ?”

( เท่าที่อาจารย์จะมองเห็นหนูได้ชัด ๆ อา... อย่างนั้น... ดีครับแบคฮี )

เด็กสาวเลียริมฝีปาก จัดกล้องให้กดลงต่ำพร้อมขยับเก้าอี้ถอยหลังไปเล็กน้อย

( ยกขาของหนูขึ้นด้วยครับเด็กดี )

“ยังไงเหรอคะ?” เธอแกล้งถามอย่างไร้เดียงสา สองมือค่อย ๆ ลูบไปตามเรือนร่างขณะที่อาจารย์หนุ่มสาวมือไปตามท่อนลำยาว เหงื่อพราวบนใบหน้าหล่อกำลังทำให้เธอแทบทนไม่ไหว

( ยกขึ้น... แล้วอ้าออก... เหมือนเวลาหนูเคยทำกับอาจารย์ไงครับ )

“อื้อ...” แบคฮีทำตามอย่างว่าง่าย เธอก้มลงมองกางเกงในที่เปียกเป็นดวงก่อนจะช้อนตามองอีกฝ่าย “กางเกงในหนูเปียกแล้ว”

( แหวกมันออกแล้วเอากล้องเข้าไปใกล้ ๆ ให้ผมดูหน่อยสิครับ )

“ไม่เอา”

( อาจารย์จะได้เลียออกให้ กางเกงในหนูจะได้ไม่เปียกอีกไงครับ )

“หนูไม่ได้อยากให้มันแห้งสักหน่อย” เด็กสาวกระซิบใกล้โทรศัพท์ เธอขยับมันเข้าไปใกล้ส่วนนั้นก่อนจะแหวกกางเกงในออกจนเห็นกลีบสีระเรื่อซึ่งฉ่ำเยิ้มไปด้วยน้ำแห่งอารมณ์

อาจารย์ถอนหายใจหนัก ๆ เพื่อพยายามสงบสติอารมณ์ ซึ่งการสาวแก่นกายในจังหวะถี่เร็วยังไม่สามารถทุเลาได้เพราะประโยคลามกของอีกฝ่ายที่ตอบโต้มาอย่างไม่ยอมแพ้

( ถ้าอย่างนั้น... ก็ใส่นิ้วของหนูเข้าไปครับ )

แบคฮีรู้สึกขลาดอายอยู่ไม่น้อยที่ต้องช่วยตัวเองให้คนอื่นดู อันที่จริง... มันไม่มีความจำเป็นอะไรเลยที่ต้องทำ แต่เพราะคำพูดของอาจารย์และสถานการณ์ตอนนี้ เด็กสาวจึงสอดนิ้วกลางเข้าไปจนส่งเสียงครางอย่างห้ามไม่ได้

( สามนิ้วครับเด็กดี... )

“อื้อ... ได้ยินไหมคะ... ที่มันออกมาขนาดนี้ก็เพราะอาจารย์นะ” เสียงน้ำขับออกมาเต็มร่องถูกนิ้วกระแทกเข้าออกไม่หยุดขณะที่เธอสบตากับคนในกล้อง ชานยอลสาวมือถี่เร็วพร้อมมองความวาบหวิวในกล้องที่ครางกระเส่าเรียก ‘อาจารย์คะ’ ซ้ำ ๆ ไม่หยุดพร้อมขยำหน้าอกตนเองไปด้วย

แท่งเอ็นแข็งขืนปวดหนึบ เขาอยากสอดใส่เข้าไปในร่องสวาทของเธอตอนนี้และเดี๋ยวนี้ แต่ก็ต้องหักห้ามใจไว้ เราทั้งคู่ไม่น่าเล่นพิเรนทร์กันกลางดึกอย่างนี้เลย ต่อให้รู้สึกดีกับการช่วยตัวเองอย่างไรมันก็ไม่สามารถเทียบเท่าตอนสัมผัสกันและกันจริง ๆ

“อาจารย์คะ หนูว่าพรุ่งนี้เราน่าจะหาโรงแรมค้างกันสักคืน”

50%

จริง ๆ ก็ไม่ถึงกับเรียกคัทปะ แต่เอาลงเด็กดีไม่ได้งัย เด่วบทความบิน เทอจะหาว่าชั้นกามไม๊ จริงๆตอนแรกชั้นก็เขียนปกติดีๆแหละ แต่นังแบคฮีแรดเองไปอ่อยเค้า ความผิดคัย

ปล. เทอว่าพรบคอมจะแอบดูตอนเค้าเฟสไทม์กันไม๊

#หลอนเว้อ #กำพระแน่น #อัสคาบันอินแทกุก


ปล2. ถ้ามีคนถามว่าฟิคเรื่องนี้มีตอนไหนไม่กามบ้าง ก็ให้ตอบอย่างมั่นใจไปเรยว่าตอนที่ชั้นไม่ได้เขียน