ต่อจากลิงค์นี้ค่ะ >> https://my.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1552374&chapter=2
สองแขนโอบกอดรอบคอแกร่งและปล่อยให้มือของอาจารย์หนุ่มบีบคั้นหน้าอกอย่างเอาแต่ใจ
เรายังคงแลกลิ้นอย่างไม่มีใครยอมใครแม้ในตอนที่อาจารย์อุ้มร่างของเธอขึ้นให้เกี่ยวขาเข้าเอว
ตามด้วยแผ่นหลังบางที่นอนราบไปกับพื้นกระเบื้องเย็นเฉียบในห้องอาบน้ำ
“อะ... อา...”
แบคฮีหลับตาลงกับสัมผัสที่เริ่มเลยเถิดเข้าไปทุกที
ตอนนี้ภาพที่มองเห็นคือร่างกายกำยำของอาจารย์หนุ่มที่อยู่ตรงกลางระหว่างขาของเธอ
มือที่เคยผลักตกน้ำกำลังเกี่ยวสายเสื้อว่ายน้ำลงจนหน้าอกพ้นออกมา
เด็กสาวครางอื้ออึงในลำคอเพราะสัมผัสจากลิ้นที่กระหวัดเลียยอดอก
อีกทั้งยังขยำบีบคั้นจนทะลักมือ แบคฮีบิดกายเร่า
สอดมือเข้าไปในกลุ่มผมเปียกชุ่มของอีกคนพร้อมแอ่นหน้าอกเข้าหาความอุ่นจากโพรงปากอาจารย์หนุ่มเพื่อรับการปลอบใจจากเรื่องเมื่อครู่
“อื้อ... อาจารย์คะ... อื้ม...”
ใบหน้าหล่อตอนกำลังคลอเคลียดูดดุนหน้าอกทำให้เธอมีอารมณ์ยิ่งขึ้น
แบคฮีวางมือข้างหนึ่งลงกับพื้นกระเบื้องพร้อมยันตัวเองขึ้นพลางก้มลงมองอีกคน
ชานยอลถอนริมฝีปากออกเพื่อรู้ว่าเด็กที่เอาแต่ร้องไห้ระบายความในใจได้หายไปแล้ว
ตอนนี้เหลือเพียงเด็กแก่แดดที่กำลังควักแก่นกายออกมาจากกางเกงว่ายน้ำของเขาใส่ปากตนเอง
ดูดดุนส่วนหัวจนต้องขบกรามแน่นและอมเข้าไปจนมิดลำพร้อมรูดชักออกในจังหวะถี่รัว
เด็กสาวในชุดว่ายน้ำถูกปลดส่วนบนออกจนมองเห็นหน้าอกกลมกลึงกำลังปรนเปรอเอาใจอาจารย์หนุ่ม
ชานยอลก้มลงมองภาพตรงหน้าพลางลูบศีรษะคนตัวเล็กก่อนจะเปลี่ยนเป็นกำกลุ่มผมสีดำขลับไว้แล้วสวนสะโพกเข้าหาโพรงปากอุ่น
แบคฮีครางในลำคอรับความใหญ่โตที่กระแทกเข้ามาจนเกือบสำลัก
ก่อนร่างของเธอจะถูกจับให้นอนราบลงไปกับพื้นกระเบื้องอีกครั้ง
อาจารย์หนุ่มแยกเรียวขาขาวพร้อมใช้นิ้วเกี่ยวเอาชุดว่ายน้ำตรงหว่างขาออก ร่องสีระเรื่อฉ่ำเยิ้มกำลังเชิญชวนให้เขาจัดการกับเด็กผู้หญิงคนนี้ซึ่งปาร์คชานยอลไม่สามารถหาเหตุผลได้ว่าจะเป็นการสั่งสอนเพราะความแก่แดดหรือเป็นการปลอบใจกันแน่
“อะ -- อ๊า!”
คนตัวเล็กครางไม่เป็นภาษาเมื่อลิ้นร้อนเลียลงตรงส่วนนั้น
เด็กสาวกัดริมฝีปากล่างจนเลือดห้อยามอีกฝ่ายดุนลิ้นเข้ามาในช่องทางซึ่งกำลังตอดรัดและขับน้ำหล่อลื่นออกมาไม่หยุด
“อา! อาจารย์คะ!
อ๊า!”
ชายหนุ่มยกสะโพกกลมขึ้นเล็กน้อยเพื่อให้สะดวกต่อการใช้ลิ้น
เขาสูดปากดูดน้ำของเด็กสาวที่อายุห่างจากเขาสิบเอ็ดปีพร้อมกระหวัดเลียจนผู้ถูกกระทำดิ้นพล่านไม่หยุด
แบคฮีครางกระเส่าขยำผมของเขากับความเสียวซ่านที่เพิ่งเริ่มต้น
ชานยอลเกร็งลิ้นในช่องทางสีระเรื่อจนตนเองทนไม่ไหวจึงถอนปากออกมาจูบคนตัวเล็ก
แบคฮีกระหวัดกอดคนตัวโตพร้อมแยกขาออกให้นิ้วแกร่งได้แทรกเข้าไปได้ง่าย
ๆ แต่ยังไม่ทันได้ทำอะไรก็มีมารมาขัดใจ ชานยอลจึงอุ้มร่างคนตัวเล็กเข้าไปในห้องอาบน้ำด้านในสุดที่มีกำแพงกระเบื้องกั้นอยู่
หลังจากได้ยินเสียงเคาะประตูห้องอาบน้ำหญิง
“แบคฮี!”
“อะ... เซ... เซฮุน” คนตัวเล็กเอ่ยเสียงแผ่ว แม้ว่าสถานการณ์จะเสี่ยงถูกจับได้แต่อาจารย์หนุ่มที่ยืนซ้อนอยู่ข้างหลังก็ยังไม่หยุดที่กระแทกนิ้วใส่ร่องคับแคบของเธอ
“เธออยู่ในนั้นหรือเปล่า?”
“อื้อ! ฉ --
ฉันอาบน้ำอยู่!”
“งั้นฉันเข้า --”
“เดี๋ยวเสร็จแล้ว! อะ -- จะเสร็จแล้ว – อีกนิดเดียว! อึ่ก! -- ระ
-- รอข้างนอกก่อน! เดี๋ยวฉันตามออกไป! อะ! อา!”
เด็กสาวรู้สึกเหมือนจะขาดใจ กับการปรนเปรอทุกทางของอาจารย์ที่มาทั้งนิ้วทั้งสองที่กระแทกเข้ามาไม่หยุดจนได้ยินเสียงน้ำเฉอะแฉะและลิ้นที่เลียใบหูของเธอ
ก่อนจะเลื่อนลงไปจูบซอกคอ
“แฟนมารับแล้วสิ?”
“อา -- เขาไม่ใช่แฟนหนู”
“เหรอ?”
อาจารย์หนุ่มจูบแก้มขาวก่อนคนตัวเล็กจะหันมาอ้อนเอาจูบอีกครั้ง
เขาจึงประกบริมฝีปากลงไปพร้อมจับท่อนกายสอดเข้าไปในชุดว่ายน้ำคนตัวเล็กจนส่วนแข็งขืนเสียดสีกับร่องเปียกแฉะ
“แต่ก็ต้องรีบทำสินะ”
“อาจารย์เสร็จได้ภายในห้านาทีหรือเปล่าล่ะ...” แบคฮีจับมืออีกคนวางลงบนหน้าอกกลมกลึง
ก่อนจะเอี้ยวหน้าหันไปสบตากับคนที่ยืนซ้อนอยู่ข้างหลังพร้อมบดสะโพกเสียดสีกับท่อนเอ็นที่คาอยู่ในร่องกางเกงว่ายน้ำตนเอง
“ผมทำเวลาได้ดีถ้าเป็นเรื่องกีฬา
แต่พอเป็นเรื่องนี้ก็ล้มเหลวทุกทีเลยนี่สิ...” ชานยอลขยำหน้าอกคนตัวเล็ก
เขากำลังหายใจลำบากเพราะถูกยั่วยวนหนักขึ้นเรื่อย ๆ
“งั้น...
อาจารย์อยากใส่เข้ามาไหมคะ?” เด็กสาวขยับก้นพลางกัดริมฝีปาก
สัมผัสที่น่าตื่นเต้นในกางเกงว่ายน้ำกำลังทำให้เราสองคนแทบคลั่งที่ไม่ได้สอดใส่มันเข้ามาเสียที
“ใส่เข้ามาในนี้ไงคะ...”
“อืม... แต่เซฮุนรอคุณอยู่นี่สิ”
“ไม่ยักรู้ว่าอาจารย์จะแคร์” เด็กสาวเบะปาก “หนูยังโกรธอาจารย์อยู่
เพราะงั้นสาบานได้เลยว่าหลังจากเดินออกไปจากที่นี่แล้วหนูจะไม่ยอมแบบนี้อีก”
“เอางั้นเลยเหรอ หืม?” ชานยอลจูบหลังใบหูเด็กสาวพร้อมเอานิ้วบี้ส่วนนั้นจนได้ยินเสียงคราง “คราวก่อนก็หลับ คราวนี้ก็คู่ขามาขัดจังหวะ เป็นความผิดของผมหรือไงครับแบคฮี?”
“ผลักหนูตกน้ำก็ผิดข้อนึงแล้ว --
อ๊ะ! ดีจัง” คนตัวเล็กยืนตัวเกร็ง
เมื่ออาจารย์หนุ่มที่ยืนซ้อนอยู่ข้างหลังเริ่มขยับสะโพก
ส่วนแข็งขืนจึงเสียดสีกับร่องของเธอจนแทบยืนไม่ไหว
ชุดว่ายน้ำส่วนล่างชื้นแฉะไปด้วยน้ำหล่อลื่น
เสียงครางแผ่วในห้องอาบน้ำคงมีเพียงเขาและเธอเท่านั้นที่ได้ยิน
ชานยอลไม่อยากปล่อยยัยตัวแสบออกไปเลยให้ตาย
แต่ความคิดด้านเป็นคนดีกำลังสั่งให้เขาปล่อยเด็กคนนี้ไป
ก่อนที่โอเซฮุนจะเปิดประตูเข้ามาเพื่อพบว่าอาจารย์หนุ่มกำลังร่วมรักกับนักเรียนอยู่
“เห็นหนูใส่ชุดว่ายน้ำแล้วมีอารมณ์ใช่ไหมคะ?”
“หลงตัวเองอีกแล้ว”
“ไม่ยอมตอบ... แสดงว่าจริง” แบคฮีเงยหน้าสบตากับอาจารย์หนุ่มพร้อมเลียริมฝีปากตนเอง “ปล่อยไว้นานขนาดนี้... ปวดตรงนั้นแล้วหรือยังคะ”
“ถามอะไรแก่แดดอีกแล้ว”
“อาจารย์มีเวลาหนึ่งนาที
รีบตอบตอนที่ยังมีโอกาสอยู่ดีกว่านะ”
“...”
“เหลือห้าสิบวิแล้วค่ะ อะ... อา...
อาจารย์... เสียวจัง... ชอบหน้าอกหนูเหรอคะ”
เด็กแก่แดดกลับมาโดยสมบูรณ์แล้ว ชานยอลมองคนตัวเล็กที่กำลังครางกระเส่าพลางบดสะโพกเข้าหาท่อนเอ็นที่กระแทกในร่องกางเกงว่ายน้ำของเธอ
“คุณฆ่าเด็กขี้แยคนนั้นไปแล้วแน่ ๆ”
“หนูเองค่ะ♥” อาจารย์หนุ่มปล่อยให้เด็กสาวจับมือตนเองลูบไปตามหน้าอกจนถึงจุดนั้น
“อาจารย์ชานยอลคะ...”
แบคฮียังคงหยั่งเชิงคนตัวโตกว่า
ถ้าอาจารย์ใส่เข้ามาตอนนี้สาบานเลยว่าคนที่แพ้ต้องเป็นเธอแน่
บรรยากาศเร้าใจทวีคูณยิ่งขึ้นตั้งแต่รู้ว่าโอเซฮุนรออยู่ข้างนอก
เธอชักชอบสัมผัสครึ่ง ๆ กลาง ๆ แบบนี้มากกว่าการสอดใส่แล้วกระแทกกระทั้นเสียแล้วสิ
“คราวนี้ผมจะปล่อยคุณไป
แต่ถ้ามีโอกาสอีกครั้ง ผมจะทำให้คุณหยุดครางไม่ได้เลยบยอนแบคฮี”
TBC
ถ้าว่ายน้ำไม่เป็นก็ปลอบด้วยวิธีนี้ จัมวรั้ย
ปล. เทอว่าในคุกจะมีส้มตำขายไม๊
ปล2. ชั้นว่ายน้ำไม่เป็น
ปล3. ชั้นไม่ยอมจบง่ายๆแน่ ต่อให้พวกเทอจะสาปแช่งให้ร้านส้มตำไม่เปิดเพราะเหม็นชั้นก็ตาม
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น