#มนุษย์มินซอก | chapter 1 ` taomin

ทุกคนมีวิธีบำบัดความเศร้าไม่เหมือนกัน บางคนร้องไห้ ฟูมฟายให้ใครสักคนฟัง

แต่นั่นไม่ใช่กับคิมมินซอก

เสียงประตูปิดลงเมื่อไม่กี่นาทีที่แล้ว เด็กหนุ่มคิดว่าตอนนี้เราสองคนควรเดินไปทิ้งตัวนั่งลงบนโซฟา แล้วพูดถึงไอ้หอกหักที่เมาเดินโซเซมาชนจนเบียร์ครึ่งขวดหกใส่เสื้อเขา

หวงจื่อเทาควรเห็นรุ่นพี่ส่ายหน้าหน่าย ๆ กับเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่เกิดขึ้น หรือไม่ก็เป็นรอยยิ้มที่พี่มินซอกมักจะมองมาอย่างเอ็นดู หลังจากนั้นเขาก็จะถูกไล่ให้ไปอาบน้ำพร้อมกับประโยคว่า ‘เลิกบ่นเป็นคนแก่ได้แล้ว’

แต่มันไม่ใช่อย่างนั้น...

ตอนนี้ริมฝีปากของเรากำลังบดขยี้จูบกันอย่างเร่าร้อนราวกับคนอดอยากเรื่องอย่างว่ามานาน จื่อเทาไม่ได้เป็นคนเริ่มเหมือนกับครั้งก่อน ๆ เขาคิดว่าความอยากรู้อยากเห็นมันดร็อปลงตั้งแต่ช่วงสองเดือนแรก พอหลังจากนั้นก็ปรับตัวให้ชินกับการรอได้ ใช่...เขาหมายถึงการรอให้พี่มินซอกค่อย ๆ ปลิดกระดุมเสื้อเขาด้วยมือเดียว ก่อนที่เราจะเริ่มเรื่องตื่นเต้นกัน

เด็กหนุ่มอุ้มคนตรงหน้าขึ้นมา และรุ่นพี่ตัวเล็กก็เกี่ยวขาไว้กับเอวเขาอย่างรู้งาน มือเรียวลูบไปตามแผงอกแกร่งผ่านเสื้อตัวนอก พร้อมใช้มืออีกข้างรั้งท้ายทอยแกร่งเข้ามากดจูบหนัก ๆ ราวกับว่าเจ้าตัวอยากกระตุ้นอารมณ์ให้เขาเสร็จมันตั้งแต่ตรงนี้

“ถ้าผมบอกว่าให้ใจเย็นหน่อยก็คงไม่ทันแล้วใช่ไหม?”

เด็กหนุ่มผละริมฝีปากออกมาเพียงเล็กน้อยเพื่อสบตากับคนตัวเล็ก และคาดว่าหวงจื่อเทาคงต้องผิดหวัง เมื่ออีกฝ่ายเลือกที่จะงับริมฝีปากล่างของเขาเอาไว้แล้วค่อย ๆ ดึงเล็กน้อยราวกับต้องการดึงความสนใจไปเรื่องอื่น

จื่อเทาเพิ่งรู้ตัวว่าทำอะไรชักช้าก็ตอนที่มินซอกปล่อยขาลงมาแล้วดันให้เขาชิดกับผนังเย็น เด็กหนุ่มถอนหายใจพรูเมื่อมือซุกซนลูบเป้ากางเกงเขาจนมันคับพองแน่นไปหมด ก่อนจะเค้นคลึงพร้อมปลดเข็มขัดของเขาไปด้วย

“จะไม่บอกจริง ๆ เหรอว่าพี่เป็นอะไร?”

จื่อเทายังคงคาใจตั้งแต่เมื่อสองสามชั่วโมงที่แล้ว ที่มินซอกเอาแต่เงียบแล้วก็ดื่มอย่างเดียว ตั้งแต่รู้จักกันมา นี่เป็นครั้งแรกที่คนตัวเล็กดื่มหนัก และหวงจื่อเทาก็ไม่ได้ซื่อบื้อจนเดาไม่ออกว่าอีกฝ่ายมีเรื่องอึดอัดในใจ แต่ที่ถามก็เพราะอยากรู้ว่าต้นเหตุของเรื่องนี้มันมาจากไหนก็เท่านั้น

พี่มินซอกร่นชั้นในสีขาวของเขาลงก่อนจะใช้มือประคองส่วนนั้นออกมา ดูเหมือนว่าคนตัวเล็กจะไม่ได้สนใจตอบคำถาม หรือความจริงแล้วพี่มินซอกอาจจะไม่ได้ยิน

“อา...”

เพียงแค่ปลายลิ้นอุ่นแตะลงส่วนปลายเบา ๆ เด็กหนุ่มก็รู้สึกดีจนอยากกดศีรษะอีกคนเข้าหาแกนกายที่กำลังแข็งขืนเพราะถูกมือเล็กรั้งรูดอย่างเป็นจังหวะ แต่พอมาคิดดูแล้ว... บางทีพี่มินซอกอาจจะจัดการทุกอย่างเองทั้งหมดโดยที่เขาไม่ต้องร้องขอให้ทำเลยก็ได้

“อะ...อา...พี่มินซอก...อืม...” จื่อเทาเงยหน้าขึ้นก่อนจะหลับตาลงรับสัมผัสวาบหวิวที่คนตัวเล็กมอบให้ด้วยริมฝีปาก มือแกร่งวางลงบนศีรษะทุย โพรงปากอุ่นร้อนกำลังทำให้เขาอยากข้ามขั้นตอนหวาดเสียวนี้ไป แต่เขาก็ชอบช่วงเวลาของการปลุกเร้าเช่นกัน

เด็กหนุ่มครางหวิวในลำคอ ถึงจะไม่เคยบอก แต่พี่มินซอกก็คงรู้ดีว่าเขาชอบเวลาถูกใช้ปากมากแค่ไหน

จื่อเทาก้มลงมองริมฝีปากอิ่มที่อมท่อนเอ็นของเขาเอาไว้ได้เกือบทั้งหมด ขยับรั้งรูดตั้งแต่โคนมาถึงปลาย ช้าบ้าง... เร็วบ้าง... แต่ที่สุดแล้วมันก็คือความเสียว

“มีใครเคยบอกให้พี่เงยหน้าขึ้นเวลาใช้ลิ้นบ้างไหม?” มินซอกตอบคำถามนี้ด้วยสายตาที่ช้อนมองขึ้นมาทั้งที่ริมฝีปากยังคงดูดดุนส่วนปลายสลับกับเรียวลิ้นที่กระหวัดวนรอบ

เราสบตากันอยู่อย่างนั้น ซึ่งเด็กหนุ่มคิดว่าบางทีร่างกายอาจจะคุยกันรู้เรื่องได้มากกว่าประโยคถามตอบ

จื่อเทาถอดเสื้อทั้งสองตัวออกแล้วร่นกางเกงลงไปถึงหัวเข่า แน่นอนว่าเขาไม่ได้ขัดจังหวะคนที่กำลังสนุกกับท่อนเอ็นที่อยู่ในโพรงปากร้อน

โอเค... ไม่อยากรู้แล้วก็ได้ว่าเพราะอะไรพี่มินซอกถึงเป็นแบบนี้ มันคงมีไม่กี่เรื่องหรอกที่ทำให้คนเก็บอาการเก่งน็อตหลุดได้ แต่มันก็แค่การคาดเดาของคนที่ทำได้แค่รอให้อีกฝ่ายเล่าเองเท่านั้น

และในเมื่อพี่มินซอกต้องการเซ็กส์ จื่อเทาก็จะทำให้จนกว่าอีกฝ่ายจะพอใจ

เด็กหนุ่มร่างกำยำดึงอีกฝ่ายให้ลุกขึ้นยืนก่อนจะช่วยถอดเสื้อผ้าให้ เราจูบกันครั้งแล้วครั้งเล่าจนรู้สึกปวดชาริมฝีปาก แทนที่มันจะทำให้รู้สึกเจ็บ แต่เขากลับรู้สึกว่ามันเป็นการกระตุ้นอารมณ์ให้พุ่งขึ้นสูงยิ่งกว่าที่เป็นอยู่

“เร็วสิ...เข้ามา”

เสียงของพี่มินซอกแหบพร่า ทันทีที่คนตัวเล็กถอดเสื้อผ้าออกจนหมด ร่างขาวนั้นก็หันหลังให้พร้อมยันมือข้างหนึ่งไว้กับผนัง จื่อเทาเลียริมฝีปากพลางวางมือไว้กับสะโพกมน เด็กหนุ่มรู้ว่ารุ่นพี่ตัวเล็กกำลังจะทนไม่ไหว และเขาเองก็เช่นกัน

ใบหน้าเรียวหันมาราวกับเชิญชวน พี่มินซอกจับมือเขาให้ขยำสะโพกตนเองก่อนจะส่งเสียงครางออกมา จื่อเทาค่อย ๆ ดันแกนกายเข้าไปในช่องคับแคบที่ยังไม่ได้เบิกทาง ซึ่งเขาพอจะรู้ว่าพี่มินซอกคงไม่ใจเย็นรอถึงขนาดนั้น

หวงจื่อเทารู้ว่ามีสองอย่างที่ทำให้พี่มินซอกยอมเจ็บได้

เรื่องแรกคือเซ็กส์ และเรื่องที่สองคือความรัก

“อะ...อา...อ๊ะ”

เสียงหอบหายใจติดขัดเคล้ากับเสียงเนื้อกระทบเนื้อ มันฟังดูหยาบโลนแต่ทำให้เซ็กส์ของเรามีรสชาติมากยิ่งขึ้นไปอีก จื่อเทาเลียริมฝีปาก เสียงครางระงมไปโดยรอบบ่งบอกได้ดีว่าอีกฝ่ายกำลังพอใจมากแค่ไหน

เด็กหนุ่มประคองสะโพกมนไว้แล้วกระแทกกายเข้าไปอย่างหนักหน่วงโดยไม่ลดหย่อนจังหวะให้อารมณ์คลายลง ในทีแรกเขาอาจจะไม่รู้ว่าต้องทำยังไงผู้ชายด้วยกันถึงจะพอใจ แต่จากประสบการณ์ที่พี่มินซอกเคยสอนให้ แน่นอนว่าในวินาทีนี้เขารู้ว่าจะต้องทำแบบไหน อีกคนถึงจะรู้สึกดี

.

.

แผ่นหลังกว้างเอนราบลงกับผืนเตียงก่อนโน้มท้ายทอยคนตัวเล็กลงมาจูบ เด็กหนุ่มขยำสะโพกมนที่ลอยอยู่เหนือหน้าขาเขาเพียงเล็กน้อย ก่อนที่มือเล็กจะจับส่วนแข็งขืนใส่เข้าไปในช่องทางรักอีกครั้ง

เราผละริมฝีปากออกจากกัน จื่อเทารู้ว่าช่วงเวลาโปรดปราณของเขากำลังจะมาถึง เด็กหนุ่มปรือตามองร่างขาวสะอาดของอีกคนที่เริ่มยกสะโพกขึ้นอย่างเนิบนาบ เขาชอบริมฝีปากสีเชอร์รี่ที่กำลังเผยอครางแผ่ว รวมไปถึงตอนที่รับแกนกายของเขาเข้าไปทั้งหมดได้โดยไม่สำลักออกมาเหมือนผู้หญิงคนอื่น ๆ นั่นก็ยิ่งน่าหลงใหล

ร่างเล็กยันมือข้างหนึ่งไว้กับหน้าท้องเป็นลอนอ่อน ๆ ของเด็กหนุ่มนักกีฬา ก่อนจะเร่งจังหวะให้เร็วยิ่งขึ้น จนจื่อเทาอดไม่ไหวต้องฟาดมือลงบนสะโพกมนให้หายหมั่นเขี้ยว

“อะ...อ๊ะ...อา...”

“อย่างนั้น...อา...”

เด็กตัวสูงลุกขึ้นนั่งก่อนจะกอดคนตัวเล็กเอาไว้แล้วกระแทกกายสวนกลับไปแรง ๆ เสียงพี่มินซอกตอนครางกระเส่าข้างหู กับเล็บที่ข่วนตามแผ่นหลังมันทำให้เขาลืมคำว่าอ่อนโยนไปจนหมดสิ้น

“ผมยังอยู่กับพี่ทั้งคืนน่า...” ถึงจะพูดอย่างนั้น แต่กลับเป็นตัวเขาเองนั่นแหละที่เร่งระดับให้เซ็กส์ของเราเผ็ดร้อนขึ้นเรื่อย ๆ

มันเป็นเรื่องช่วยไม่ได้ที่หวงจื่อเทาเป็นคนช่างเอาใจ พอรู้ว่าพี่มินซอกชอบแบบไหน เขาก็อยากจะทำอย่างนั้น

เรื่องระหว่างเรามันไม่ใช่ความรัก พี่มินซอกเป็นคนสอนเองว่าต้องแยกเซ็กส์กับความรักออกจากกันให้ได้ เราต่างรู้สึกดีที่มีกันและกัน ไม่ผูกมัด ไม่รัก แค่อยู่ด้วยกันในเวลาอีกฝ่ายต้องการก็พอ

“อา...พี่เหมือนคนจะร้องไห้เลย” จื่อเทาเงยหน้าขึ้นมองคนตัวเล็กที่ยังเคลื่อนไหวอยู่บนตักเขาอย่างต่อเนื่อง แม้ว่าจังหวะมันจะไม่เร็วแรงเหมือนในทีแรก แต่พี่มินซอกก็ไม่ได้ปล่อยให้ใครสักคนเสียอารมณ์ไป

“จะเอาคำตอบให้ได้ใช่ไหม...อืม...อะ...” ไอ้เด็กอวดดีแกล้งกดแกนกายเข้ามาจนมิด ก่อนจะยกสะโพกเขาขึ้นจนส่วนนั้นเกือบหลุด จื่อเทายิ้มพอใจ เขาไม่ได้ต้องการคำตอบบ้าบออะไรนั่นแล้ว ที่เป็นอยู่ก็แค่อยากทำให้รุ่นพี่ตัวเล็กอารมณ์ดีขึ้นก็เท่านั้น

“ทั้งคำตอบทั้งตัวพี่ ผมก็จะเอาทั้งคู่นั่นแหละ” เด็กรุ่นน้องไม่พูดอย่างเดียว สองมือแกร่งพลิกร่างเล็กกดลงเตียง ก่อนจะจับสองขาแหวกออก

มินซอกมองร่างกายกำยำของเด็กหนุ่มตัวสูง แล้ววาดมือไปตามหน้าท้องเป็นลอนอย่างช้า ๆ และเมื่อท่อนเอ็นแข็งขืนถูกใส่เข้ามาอีกครั้ง....เปลือกตาก็ค่อย ๆ หลับลง เพื่อรับความสุขชั่วครั้งชั่วคราวเหมือนอย่างที่เคย

ร่างกายรับความสุขจากเด็กคนนี้ และปล่อยให้สมองจินตนาการถึงภาพของใครอีกคน

“อา...แรงกว่านี้สิ...”

50%